Strabo, Geography, Book 9, chapter 5 31:

(스트라본, 지리학, Book 9, chapter 5 31:)

ἔπειτα τοῦτο καὶ ἐπὶ τῶν Περραιβῶν καὶ τῶν Αἰνιάνων συνέβη· Ὅμηροσ μὲν γὰρ συνέζευξεν αὐτοὺσ ὡσ πλησίον ἀλλήλων οἰκοῦντασ· καὶ δὴ καὶ λέγεται ὑπὸ τῶν ὕστερον ἐπὶ χρόνον συχνὸν ἡ οἴκησισ τῶν Αἰνιάνων ἐν τῷ Δωτίῳ γενέσθαι πεδίῳ, τοῦτο δ’ ἐστὶ πλησίον τῆσ ἄρτι λεχθείσησ Περραιβίασ καὶ τῆσ Ὄσσησ καὶ ἔτι τῆσ Βοιβηίδοσ λίμνησ, ἐν μέσῃ μέν πωσ τῇ Θετταλίᾳ λόφοισ δὲ ἰδίοισ περικλειόμενον, περὶ οὗ Ἡσίοδοσ οὕτωσ εἴρηκεν "ἢ οἱή Διδύμουσ ἱεροὺσ ναίουσα κολωνοὺσ Δωτίῳ ἐν πεδίῳ, πολυβότρυοσ ἄντ’ Ἀμύροιο, νίψατο Βοιβιάδοσ λίμνησ πόδα "παρθένοσ ἀδμήσ. " οἱ μὲν οὖν Αἰνιᾶνεσ οἱ πλείουσ εἰσ τὴν Οἴτην ἐξηλάθησαν ὑπὸ τῶν Λαπιθῶν, κἀνταῦθα δὲ ἐδυνάστευσαν ἀφελόμενοι τῶν τε Δωριέων τινὰ μέρη καὶ τῶν Μαλιέων μέχρι Ἡρακλείασ καὶ Ἐχίνου, τινὲσ δ’ αὐτῶν ἔμειναν περὶ Κύφον, Περραιβικὸν ὄροσ ὁμώνυμον κατοικίαν ἔχον. οἱ δὲ Περραιβοὶ τινὲσ μὲν συσταλέντεσ περὶ τὰ ἑσπέρια τοῦ Ὀλύμπου μέρη κατέμενον αὐτόθι πρόσχωροι ὄντεσ Μακεδόσι, τὸ δὲ πολὺ μέροσ εἰσ τὰ περὶ τὴν Ἀθαμανίαν ὄρη καὶ τὴν Πίνδον ἐξέπεσε· νυνὶ δὲ μικρὸν ἢ οὐδὲν αὐτῶν ἴχνοσ σώζεται. τοὺσ δ’ οὖν ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ λεχθέντασ Μάγνητασ ὑστάτουσ ἐν τῷ Θετταλικῷ καταλόγῳ νομιστέον τοὺσ ἐντὸσ τῶν Τεμπῶν ἀπὸ τοῦ Πηνειοῦ καὶ τῆσ Ὄσσησ ἑώσ Πηλίου, Μακεδόνων τοῖσ Πιεριώταισ ὁμόρουσ τοῖσ ἔχουσι τὴν τοῦ Πηνειοῦ περαίαν μέχρι τῆσ θαλάττησ. τὸ μὲν οὖν Ὁμόλιον ἢ τὴν Ὁμόλην λέγεται γὰρ ἀμφοτέρωσ ἀποδοτέον αὐτοῖσ· εἴρηται δ’ ἐν τοῖσ Μακεδονικοῖσ ὅτι ἐστὶ πρὸσ τῇ Ὄσσῃ κατὰ τὴν ἀρχὴν τῆσ τοῦ Πηνειοῦ διὰ τῶν Τεμπῶν διεκβολῆσ. εἰ δὲ καὶ μέχρι τῆσ παραλίασ προϊτέον τῆσ ἐγγυτάτω τοῦ Ὁμολίου, λόγον ἔχει ὥστε καὶ τὸν Ῥιζοῦντα προσνέμειν καὶ Ἐρυμνὰσ ἐν τῇ ὑπὸ Φιλοκτήτῃ παραλίᾳ κειμένασ καὶ τῇ ὑπὸ Εὐμήλῳ. τοῦτο μὲν οὖν ἐν ἀσαφεῖ κείσθω. καὶ ἡ τάξισ δὲ τῶν ἐφεξῆσ τόπων μέχρι Πηνειοῦ οὐ διαφανῶσ λέγεται, ἀδόξων δ’ ὄντων τῶν τόπων οὐδ’ ἡμῖν περὶ πολλοῦ θετέον. ἡ μέντοι Σηπιὰσ ἀκτὴ καὶ τετραγῴδηται μετὰ ταῦτα καὶ ἐξύμνηται διὰ τὸν ἐνταῦθα ἀφανισμὸν τοῦ Περσικοῦ στόλου· ἔστι δ’ αὕτη μὲν ἀκτὴ πετρώδησ, μεταξὺ δ’ αὐτῆσ καὶ Κασθαναίασ κώμησ ὑπὸ τῷ Πηλίῳ κειμένησ αἰγιαλόσ ἐστιν, ἐν ᾧ ὁ Ξέρξου στόλοσ ναυλοχῶν ἀπηλιώτου πολλοῦ πνεύσαντοσ ὁ μὲν εὐθὺσ αὐτοῦ πρὸσ τὸ ξηρὸν ἐξώκειλε καὶ διελύθη παραχρῆμα, ὁ δ’ εἰσ Ἰπνοὺσ τόπον τραχὺν τῶν περὶ τὸ Πήλιον παρενεχθεὶσ ὁ δ’ εἰσ Μελίβοιαν ὁ δ’ εἰσ τὴν Κασθαναίαν διεφθάρη. τραχὺσ δ’ ἐστὶν ὁ παράπλουσ πᾶσ ὁ τοῦ Πηλίου ὅσον σταδίων ὀγδοήκοντα· τοσοῦτοσ δ’ ἐστὶ καὶ τοιοῦτοσ καὶ ὁ τῆσ Ὄσσησ. μεταξὺ δὲ κόλποσ σταδίων πλειόνων ἢ διακοσίων, ἐν ᾧ ἡ Μελίβοια. ὁ δὲ πᾶσ ἀπὸ Δημητριάδοσ ἐγκολπίζοντι ἐπὶ τὸν Πηνειὸν μείζων τῶν χιλίων, ἀπὸ δὲ Σπερχειοῦ καὶ ἄλλων ὀκτακοσίων, ἀπὸ δὲ Εὐρίπου δισχιλίων τριακοσίων πεντήκοντα. Ιἑρώνυμοσ δὲ τῆσ πεδιάδοσ Θετταλίασ καὶ Μαγνήτιδοσ τὸν κύκλον τρισχιλίων ἀποφαίνεται σταδίων, ᾠκῆσθαι δ’ ὑπὸ Πελασγῶν, ἐξελαθῆναι δὲ τούτουσ εἰσ τὴν Ἰταλίαν ὑπὸ Λαπιθῶν· εἶναι δὲ τὸ νῦν καλούμενον Πελασγικὸν πεδίον, ἐν ᾧ Λάρισα καὶ Γυρτώνη καὶ Φεραὶ καὶ Μόψιον καὶ Βοιβηὶσ καὶ Ὄσσα καὶ Ὁμόλη καὶ Πήλιον καὶ Μαγνῆτισ· Μόψιον δ’ ὠνόμασται οὐκ ἀπὸ Μόψου τοῦ Μαντοῦσ τῆσ Τειρεσίου, ἀλλ’ ἀπὸ τοῦ Λαπίθου τοῦ συμπλεύσαντοσ τοῖσ Ἀργοναύταισ· ἄλλοσ δ’ ἐστὶ Μόψοποσ, ἀφ’ οὗ ἡ Ἀττικὴ Μοψοπία.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION