Strabo, Geography, Book 9, chapter 3 18:

(스트라본, 지리학, Book 9, chapter 3 18:)

ὑποβὰσ δὲ περὶ τῶν Δελφῶν οἵτινέσ εἰσι διαλεγόμενοσ φησὶ τὸ παλαιὸν Παρνασσίουσ τινὰσ αὐτόχθονασ καλουμένουσ οἰκεῖν τὸν Παρνασσόν· καθ’ ὃν χρόνον Ἀπόλλωνα τὴν γῆν ἐπιόντα ἡμεροῦν τοὺσ ἀνθρώπουσ ἀπό τε τῶν ἡμέρων καρπῶν καὶ τῶν βίων, ἐξ Ἀθηνῶν δ’ ὁρμηθέντα ἐπὶ Δελφοὺσ ταύτην ἰέναι τὴν ὁδόν, ᾗ νῦν Ἀθηναῖοι τὴν Πυθιάδα πέμπουσι· γενόμενον δὲ κατὰ Πανοπέασ Τιτυὸν καταλῦσαι ἔχοντα τὸν τόπον, βίαιον ἄνδρα καὶ παράνομον· τοὺσ δὲ Παρνασσίουσ συμμίξαντασ αὐτῷ καὶ ἄλλον μηνῦσαι χαλεπὸν ἄνδρα Πύθωνα τοὔνομα, ἐπίκλησιν δὲ Δράκοντα, κατατοξεύοντοσ δ’ ἐπικελεύειν ἱέ παιάν, ἀφ’ οὗ τὸν παιανισμὸν οὕτωσ ἐξ ἔθουσ παραδοθῆναι τοῖσ μέλλουσι συμπίπτειν εἰσ παράταξιν· ἐμπρησθῆναι δὲ καὶ σκηνὴν τότε τοῦ Πύθωνοσ ὑπὸ τῶν Δελφῶν, καθάπερ καὶ νῦν ἔτι καὶ ἀεὶ ὑπόμνημα ποιουμένουσ τῶν τότε γενομένων. τί δ’ ἂν εἰή μυθωδέστερον ἢ Ἀπόλλων τοξεύων καὶ κολάζων Τιτυοὺσ καὶ Πύθωνασ καὶ ὁδεύων ἐξ Ἀθηνῶν εἰσ Δελφοὺσ καὶ γῆν πᾶσαν ἐπιών; εἰ δὲ ταῦτα μὴ ὑπελάμβανε μύθουσ εἶναι, τί ἐχρῆν τὴν μυθευομένην Θέμιν γυναῖκα καλεῖν, τὸν δὲ μυθευόμενον δράκοντα ἄνθρωπον; πλὴν εἰ συγχεῖν ἐβούλετο τόν τε τῆσ ἱστορίασ καὶ τὸν τοῦ μύθου τύπον. παραπλήσια τούτοισ καὶ τὰ περὶ τῶν Αἰτωλῶν εἰρημένα. φήσασ γὰρ ἀπορθήτουσ αὐτοὺσ ἐκ παντὸσ τοῦ χρόνου τοτὲ μὲν Αἰολέασ φησὶν οἰκῆσαι τοὺσ κατέχοντασ βαρβάρουσ ἐκβαλόντασ, τοτὲ δ’ Αἰτωλὸν μετὰ τῶν ἐξ Ἤλιδοσ Ἐπειῶν . . . τῶν ἐχθρῶν· τούτουσ δ’ ὑπ’ Ἀλκμέωνοσ καὶ Διομήδουσ. ἀλλ’ ἐπάνειμι ἐπὶ τοὺσ Φωκέασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION