Strabo, Geography, Book 8, chapter 6 36:

(스트라본, 지리학, Book 8, chapter 6 36:)

Κορίνθιοι δ’ ὑπὸ Φιλίππῳ ὄντεσ ἐκείνῳ τε συνεφιλονείκησαν καὶ ἰδίᾳ πρὸσ Ῥωμαίουσ ὑπεροπτικῶσ εἶχον, ὥστε τινὲσ καὶ τῶν πρέσβεων παριόντων τὴν οἰκίαν αὐτῶν ἐθάρρησαν καταντλῆσαι βόρβορον. ἀντὶ τούτων μὲν οὖν καὶ ἄλλων ὧν ἐξήμαρτον ἔτισαν δίκασ αὐτίκα· πεμφθείσησ γὰρ ἀξιολόγου στρατιᾶσ, αὐτή τε κατέσκαπτο ὑπὸ Λευκίου Μομμίου καὶ τἆλλα μέχρι Μακεδονίασ ὑπὸ Ῥωμαίοισ ἐγένετο, ἐν ἄλλοισ ἄλλων πεμπομένων στρατηγῶν· τὴν δὲ χώραν ἔσχον Σικυώνιοι τὴν πλείστην τῆσ Κορινθίασ. Πολύβιοσ δὲ τὰ συμβάντα περὶ τὴν ἅλωσιν ἐν οἴκτου μέρει λέγων προστίθησι καὶ τὴν στρατιωτικὴν ὀλιγωρίαν τὴν περὶ τὰ τῶν τεχνῶν ἔργα καὶ τὰ ἀναθήματα. φησὶ γὰρ ἰδεῖν παρὼν ἐρριμμένουσ πίνακασ ἐπ’ ἐδάφουσ, πεττεύοντασ δὲ τοὺσ στρατιώτασ ἐπὶ τούτων. ὀνομάζει δ’ αὐτῶν Ἀριστείδου γραφὴν τοῦ Διονύσου, ἐφ’ οὗ τινεσ εἰρῆσθαί φασι τὸ "οὐδὲν πρὸσ τὸν Διόνυσον," καὶ τὸν Ἡρακλέα τὸν καταπονούμενον τῷ τῆσ Δηιανείρασ χιτῶνι. τοῦτον μὲν οὖν οὐχ ἑωράκαμεν ἡμεῖσ, τὸν δὲ Διόνυσον ἀνακείμενον ἐν τῷ Δημητρείῳ τῷ ἐν Ῥώμῃ κάλλιστον ἔργον ἑωρῶμεν· ἐμπρησθέντοσ δὲ τοῦ νεὼ συνηφανίσθη καὶ ἡ γραφὴ νεωστί. σχεδὸν δέ τι καὶ τῶν ἄλλων ἀναθημάτων τῶν ἐν Ῥώμῃ τὰ πλεῖστα καὶ ἄριστα ἐντεῦθεν ἀφῖχθαι· τινὰ δὲ καὶ αἱ κύκλῳ τῆσ Ῥώμησ πόλεισ ἔσχον. μεγαλόφρων γὰρ ὢν μᾶλλον ἢ φιλότεχνοσ ὁ Μόμμιοσ, ὥσ φασι, μετεδίδου ῥᾳδίωσ τοῖσ δεηθεῖσι. Λεύκολλοσ δὲ κατασκευάσασ τὸ τῆσ Εὐτυχίασ ἱερὸν καὶ στοάν τινα χρῆσιν ᾐτήσατο ὧν εἶχεν ἀνδριάντων ὁ Μόμμιοσ, ὡσ κοσμήσων τὸ ἱερὸν μέχρι ἀναδείξεωσ, εἶτ’ ἀποδώσων· οὐκ ἀπέδωκε δέ, ἀλλ’ ἀνέθηκε κελεύσασ αἴρειν εἰ βούλεται· πράωσ δ’ ἤνεγκεν ἐκεῖνοσ οὐ φροντίσασ οὐδέν, ὥστ’ ηὐδοκίμει τοῦ ἀναθέντοσ μᾶλλον. πολὺν δὲ χρόνον ἐρήμη μείνασα ἡ Κόρινθοσ ἀνελήφθη πάλιν ὑπὸ Καίσαροσ τοῦ θεοῦ διὰ τὴν εὐφυί̈αν, ἐποίκουσ πέμψαντοσ τοῦ ἀπελευθερικοῦ γένουσ πλείστουσ· οἳ τὰ ἐρείπια κινοῦντεσ καὶ τοὺσ τάφουσ συνανασκάπτοντεσ εὑρ́ισκον ὀστρακίνων τορευμάτων πλήθη, πολλὰ δὲ καὶ χαλκώματα· θαυμάζοντεσ δὲ τὴν κατασκευὴν οὐδένα τάφον ἀσκευώρητον εἰάσαν, ὥστε εὐπορήσαντεσ τῶν τοιούτων καὶ διατιθέμενοι πολλοῦ νεκροκορινθίων ἐπλήρωσαν τὴν Ῥώμην· οὕτω γὰρ ἐκάλουν τὰ ἐκ τῶν τάφων ληφθέντα, καὶ μάλιστα τὰ ὀστράκινα. κατ’ ἀρχὰσ μὲν οὖν ἐτιμήθη σφόδρα ὁμοίωσ τοῖσ χαλκώμασι τοῖσ κορινθιουργέσιν, εἶτ’ ἐπαύσαντο τῆσ σπουδῆσ, ἐκλιπόντων τῶν ὀστράκων καὶ οὐδὲ κατωρθωμένων τῶν πλείστων. ἡ μὲν δὴ πόλισ ἡ τῶν Κορινθίων μεγάλη τε καὶ πλουσία διὰ παντὸσ ὑπῆρξεν, ἀνδρῶν τε ηὐπόρησεν ἀγαθῶν εἴσ τε τὰ πολιτικὰ καὶ εἰσ τὰσ τέχνασ τὰσ δημιουργικάσ· μάλιστα γὰρ καὶ ἐνταῦθα καὶ ἐν Σικυῶνι ηὐξήθη γραφική τε καὶ πλαστικὴ καὶ πᾶσα ἡ τοιαύτη δημιουργία. χώραν δ’ ἔσχεν οὐκ εὔγεων σφόδρα, ἀλλὰ σκολιάν τε καὶ τραχεῖαν, ἀφ’ οὗ πάντεσ ὀφρυόεντα Κόρινθον εἰρήκασι καὶ παροιμιάζονται Κόρινθοσ ὀφρυᾷ τε καὶ κοιλαίνεται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION