헬라어 문장 검색 - ΣτραβόΓεογραπ́06́03́

(스트라본, 지리학, Book 6, chapter 3)

ἐπεληλυθόσι δ’ ἡμῖν τὰ περὶ τὴν ἀρχαίαν Ἰταλίαν μέχρι Μεταποντίου τὰ συνεχῆ λεκτέον. συνεχὴσ δ’ ἐστὶν ἡ Ιἀπυγία· ταύτην δὲ καὶ Μεσσαπίαν καλοῦσιν οἱ Ἕλληνεσ, οἱ δ’ ἐπιχώριοι κατὰ μέρη τὸ μέν τι Σαλεντίνουσ καλοῦσι τὸ περὶ τὴν ἄκραν τὴν Ιἀπυγίαν, τὸ δὲ Καλαβρούσ. ὑπὲρ τούτουσ πρόσβορροι Πευκέτιοί τέ εἰσι καὶ Δαύνιοι κατὰ τὴν Ἑλλάδα διάλεκτον προσαγορευόμενοι, οἱ δ’ ἐπιχώριοι πᾶσαν τὴν μετὰ τοὺσ Καλαβροὺσ Ἀπουλίαν καλοῦσι· τινὲσ δ’ αὐτῶν καὶ Ποίδικλοι λέγονται, καὶ μάλιστα οἱ Πευκέτιοι. ἔστι δέ τι ἐπιχερρονησιάζουσα ἡ Μεσσαπία τῷ ἀπὸ Βρεντεσίου μέχρι Τάραντοσ ἰσθμῷ κλειομένη σταδίων δέκα καὶ τριακοσίων. ὅ τε περίπλουσ ἐστὶ περὶ τὴν ἄκραν Ιἀπυγίαν σταδίων ὁμοῦ τι τετρακοσίων. τοῦ δὲ Μεταποντίου μὲν διέχει σταδίουσ περὶ διακοσίουσ καὶ εἴκοσιν ὁ Τάρασ, ὁ δὲ πλοῦσ ἐπ’ αὐτὸν πρὸσ τὰσ ἀνατολάσ. τοῦ δὲ κόλπου παντὸσ τοῦ Ταραντίνου τὸ πλέον ἀλιμένου ὄντοσ, ἐνταῦθα δὴ λιμήν ἐστι μέγιστοσ καὶ κάλλιστοσ γεφύρᾳ κλειόμενοσ μεγάλῃ, σταδίων δ’ ἐστὶν ἑκατὸν τὴν περίμετρον. ἐκ δὲ τοῦ πρὸσ τὸν μυχὸν μέρουσ ἰσθμὸν ποιεῖ πρὸσ τὴν ἔξω θάλατταν, ὥστ’ ἐπὶ χερρονήσῳ κεῖσθαι τὴν πόλιν καὶ τὰ πλοῖα ὑπερνεωλκεῖσθαι ῥᾳδίωσ ἑκατέρωθεν ταπεινοῦ ὄντοσ τοῦ αὐχένοσ. ταπεινὸν δὲ καὶ τὸ τῆσ πόλεωσ ἔδαφοσ, μικρὸν δ’ ὅμωσ ἐπῆρται κατὰ τὴν ἀκρόπολιν. τὸ μὲν οὖν παλαιὸν τεῖχοσ κύκλον ἔχει μέγαν, νυνὶ δ’ ἐκλέλειπται τὸ πλέον τὸ πρὸσ τῷ ἰσθμῷ, τὸ δὲ πρὸσ τῷ στόματι τοῦ λιμένοσ, καθ’ ὃ καὶ ἡ ἀκρόπολισ, συμμένει μέγεθοσ ἀξιολόγου πόλεωσ ἐκπληροῦν. ἔχει δὲ γυμνάσιόν τε κάλλιστον καὶ ἀγορὰν εὐμεγέθη, ἐν ᾗ καὶ ὁ τοῦ Διὸσ ἵδρυται κολοσσὸσ χαλκοῦσ, μέγιστοσ μετὰ τὸν Ῥοδίων. μεταξὺ δὲ τῆσ ἀγορᾶσ καὶ τοῦ στόματοσ ἡ ἀκρόπολισ μικρὰ λείψανα ἔχουσα τοῦ παλαιοῦ κόσμου τῶν ἀναθημάτων· τὰ γὰρ πολλὰ τὰ μὲν κατέφθειραν Καρχηδόνιοι λαβόντεσ τὴν πόλιν, τὰ δ’ ἐλαφυραγώγησαν Ῥωμαῖοι κρατήσαντεσ βιαίωσ· ὧν ἐστι καὶ ὁ Ἡρακλῆσ ἐν τῷ Καπετωλίῳ χαλκοῦσ κολοσσικόσ, Λυσίππου ἔργον, ἀνάθημα Μαξίμου Φαβίου τοῦ ἑλόντοσ τὴν πόλιν. περὶ δὲ τῆσ κτίσεωσ Ἀντίοχοσ λέγων φησὶν ὅτι τοῦ Μεσσηνιακοῦ πολέμου γενηθέντοσ οἱ μὴ μετασχόντεσ Λακεδαιμονίων τῆσ στρατείασ ἐκρίθησαν δοῦλοι καὶ ὠνομάσθησαν Εἵλωτεσ, ὅσοισ δὲ κατὰ τὴν στρατείαν παῖδεσ ἐγένοντο, Παρθενίασ ἐκάλουν καὶ ἀτίμουσ ἔκριναν·

οἱ δ’ οὐκ ἀνασχόμενοι πολλοὶ δ’ ἦσαν ἐπεβούλευσαν τοῖσ τοῦ δήμου. αἰσθόμενοι δ’ ὑπέπεμψάν τινασ, οἳ προσποιήσει φιλίασ ἔμελλον ἐξαγγέλλειν τὸν τρόπον τῆσ ἐπιβουλῆσ. τούτων δ’ ἦν καὶ Φάλανθοσ, ὅσπερ ἐδόκει προστάτησ ὑπάρχειν αὐτῶν, οὐκ ἠρέσκετο δ’ ἁπλῶσ τοῖσ περὶ τῆσ βουλῆσ ὀνομασθεῖσι. συνέκειτο μὲν δὴ τοῖσ Υἁκινθίοισ ἐν τῷ Ἀμυκλαίῳ συντελουμένου τοῦ ἀγῶνοσ, ἡνίκ’ ἂν τὴν κυνῆν περίθηται ὁ Φάλανθοσ, ποιεῖσθαι τὴν ἐπίθεσιν· γνώριμοι δ’ ἦσαν ἀπὸ τῆσ κόμησ οἱ τοῦ δήμου. ἐξαγγειλάντων δὲ λάθρᾳ τὰ συγκείμενα τῶν περὶ Φάλανθον καὶ τοῦ ἀγῶνοσ ἐνεστῶτοσ, προελθὼν ὁ κῆρυξ εἶπε μὴ περιθέσθαι κυνῆν Φάλανθον. οἱ δ’ αἰσθόμενοι ὡσ μεμηνύκασι τὴν ἐπιβουλὴν οἱ μὲν διεδίδρασκον οἱ δὲ ἱκέτευον. κελεύσαντεσ δ’ αὐτοὺσ θαρρεῖν φυλακῇ παρέδοσαν, τὸν δὲ Φάλανθον ἔπεμψαν εἰσ θεοῦ περὶ ἀποικίασ· ὁ δ’ ἔχρησε Σατύριόν τοι δῶκα Τάραντά τε πίονα δῆμον οἰκῆσαι, καὶ πῆμα Ιἀπύγεσσι γενέσθαι. ἧκον οὖν σὺν Φαλάνθῳ οἱ Παρθενίαι, καὶ ἐδέξαντο αὐτοὺσ οἵ τε βάρβαροι καὶ οἱ Κρῆτεσ οἱ προκατασχόντεσ τὸν τόπον. τούτουσ δ’ εἶναί φασι τοὺσ μετὰ Μίνω πλεύσαντασ εἰσ Σικελίαν, καὶ μετὰ τὴν ἐκείνου τελευτὴν τὴν ἐν Καμικοῖσ παρὰ Κωκάλῳ συμβᾶσαν ἀπάραντασ ἐκ Σικελίασ κατὰ δὲ τὸν ἀνάπλουν δεῦρο παρωσθέντασ, ὧν τινὰσ ὕστερον πεζῇ περιελθόντασ τὸν Ἀδρίαν μέχρι Μακεδονίασ Βοττιαίουσ προσαγορευθῆναι. Ιἄπυγασ δὲ λεχθῆναι πάντασ φασὶ μέχρι τῆσ Δαυνίασ ἀπὸ Ιἄπυγοσ, ὃν ἐκ Κρήσσησ γυναικὸσ Δαιδάλῳ γενέσθαι φασὶ καὶ ἡγήσασθαι τῶν Κρητῶν· Τάραντα δ’ ὠνόμασαν ἀπὸ ἡρ́ωόσ τινοσ τὴν πόλιν. ἔφοροσ δ’ οὕτω λέγει περὶ τῆσ κτίσεωσ·

ἐπολέμουν Λακεδαιμόνιοι Μεσσηνίοισ ἀποκτείνασι τὸν βασιλέα Τήλεκλον εἰσ Μεσσήνην ἀφικόμενον ἐπὶ θυσίαν, ὀμόσαντεσ μὴ πρότερον ἐπανήξειν οἴκαδε πρὶν ἢ Μεσσήνην ἀνελεῖν ἢ πάντασ ἀποθανεῖν· φύλακασ δὲ τῆσ πόλεωσ κατέλιπον στρατεύοντεσ τούσ τε νεωτάτουσ καὶ πρεσβυτάτουσ τῶν πολιτῶν. δεκάτῳ δ’ ὕστερον ἔτει τοῦ πολέμου τὰσ γυναῖκασ τῶν Λακεδαιμονίων συνελθούσασ ἐξ ἑαυτῶν πέμψαι τινὰσ παρὰ τοὺσ ἄνδρασ τὰσ μεμψομένασ, ὡσ οὐκ ἐπ’ ἴσοισ πολεμοῖεν πρὸσ τοὺσ Μεσσηνίουσ οἱ μὲν γὰρ μένοντεσ τεκνοποιοῦνται, οἱ δὲ χήρασ ἀφέντεσ τὰσ γυναῖκασ ἐν τῇ πολεμίᾳ ἐστρατοπέδευον, καὶ κίνδυνοσ εἰή λιπανδρῆσαι τὴν πατρίδα. οἱ δ’ ἅμα καὶ τὸν ὁρ́κον φυλάττοντεσ καὶ τὸν τῶν γυναικῶν λόγον ἐν νῷ θέμενοι πέμπουσι τῆσ στρατιᾶσ τοὺσ εὐρωστοτάτουσ ἅμα καὶ νεωτάτουσ, οὓσ ᾔδεσαν οὐ μετασχόντασ τῶν ὁρ́κων διὰ τὸ παῖδασ ἔτι ὄντασ συνεξελθεῖν τοῖσ ἐν ἡλικίᾳ· προσέταξαν δὲ συγγίνεσθαι ταῖσ παρθένοισ ἁπάσαισ ἅπαντασ, ἡγούμενοι πολυτεκνήσειν μᾶλλον· γενομένων δὲ τούτων οἱ μὲν παῖδεσ ὠνομάσθησαν Παρθενίαι. Μεσσήνη δὲ ἑάλω πολεμηθεῖσα ἐννεακαίδεκα ἔτη, καθάπερ καὶ Τυρταῖόσ φησιν ἀμφ’ αὐτὴν δ’ ἐμάχοντ’ ἐννεακαίδεκ’ ἔτη, νωλεμέωσ αἰεὶ ταλασίφρονα θυμὸν ἔχοντεσ, αἰχμηταὶ πατέρων ἡμετέρων πατέρεσ. εἰκοστῷ δ’ οἱ μὲν κατὰ πίονα ἔργα λιπόντεσ φεῦγον Ἰθωμαίων ἐκ μεγάλων ὀρέων. τὴν μὲν οὖν Μεσσηνίαν κατενείμαντο, ἐπανελθόντεσ δ’ οἴκαδε τοὺσ Παρθενίασ οὐχ ὁμοίωσ τοῖσ ἄλλοισ ἐτίμων ὡσ οὐκ ἐκ γάμου γεγονότασ· οἳ συνιστάμενοι μετὰ τῶν Εἱλώτων ἐπεβούλευσαν τοῖσ Λακεδαιμονίοισ καὶ συνέθεντο ἆραι σύσσημον ἐν τῇ ἀγορᾷ πῖλον Λακωνικόν, ἐπειδὰν ἐγχειρῶσι. τῶν δὲ Εἱλώτων τινὲσ ἐξαγγείλαντεσ, τὸ μὲν ἀντεπιτίθεσθαι χαλεπὸν ἔγνωσαν· καὶ γὰρ πολλοὺσ εἶναι καὶ πάντασ ὁμόφρονασ, ὡσ ἂν ἀλλήλων ἀδελφοὺσ νομιζομένουσ· τοὺσ μέλλοντασ δ’ αἴρειν τὸ σύσσημον ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ ἀπιέναι προσέταξαν. οἱ μὲν δὴ μεμηνυμένην αἰσθόμενοι τὴν πρᾶξιν ἐπέσχον, οἱ δὲ διὰ τῶν πατέρων ἔπεισαν αὐτοὺσ εἰσ ἀποικίαν ἐξελθεῖν· κἂν μὲν κατάσχωσιν ἀρκοῦντα τὸν τόπον, μένειν, εἰ δὲ μή, τῆσ Μεσσηνίασ τὸ πέμπτον κατανείμασθαι μέροσ ἐπανιόντασ. οἱ δὲ σταλέντεσ κατελάβοντο τοὺσ Ἀχαιοὺσ πολεμοῦντασ τοῖσ βαρβάροισ, μετασχόντεσ δὲ τῶν κινδύνων κτίζουσι τὴν Τάραντα. ἴσχυσαν δέ ποτε οἱ Ταραντῖνοι καθ’ ὑπερβολὴν πολιτευόμενοι δημοκρατικῶσ·

καὶ γὰρ ναυτικὸν ἐκέκτηντο μέγιστον τῶν ταύτῃ καὶ πεζοὺσ ἔστελλον τρισμυρίουσ, ἱππέασ δὲ τρισχιλίουσ, ἱππάρχουσ δὲ χιλίουσ. ἀπεδέξαντο δὲ καὶ τὴν Πυθαγόρειον φιλοσοφίαν, διαφερόντωσ δ’ Ἀρχύτασ, ὃσ καὶ προέστη τῆσ πόλεωσ πολὺν χρόνον. ἐξίσχυσε δ’ ἡ ὕστερον τρυφὴ διὰ τὴν εὐδαιμονίαν, ὥστε τὰσ πανδήμουσ ἑορτὰσ πλείουσ ἄγεσθαι κατ’ ἔτοσ παρ’ αὐτοῖσ ἢ τὰσ ἡμέρασ· ἐκ δὲ τούτου καὶ χεῖρον ἐπολιτεύοντο. ἓν δὲ τῶν φαύλων πολιτευμάτων τεκμήριόν ἐστι τὸ ξενικοῖσ στρατηγοῖσ χρῆσθαι· καὶ γὰρ τὸν Μολοττὸν Ἀλέξανδρον μετεπέμψαντο ἐπὶ Μεσσαπίουσ καὶ Λευκανούσ, καὶ ἔτι πρότερον Ἀρχίδαμον τὸν Ἀγησιλάου καὶ ὕστερον Κλεώνυμον καὶ Ἀγαθοκλέα, εἶτα Πύρρον, ἡνίκα συνέστησαν πρὸσ Ῥωμαίουσ. οὐδ’ ἐκείνοισ δ’ εὐπειθεῖν ἠδύναντο οὓσ ἐπεκαλοῦντο, ἀλλ’ εἰσ ἔχθραν αὐτοὺσ καθίστασαν. ὁ γοῦν Ἀλέξανδροσ τὴν κοινὴν Ἑλλήνων τῶν ταύτῃ πανήγυριν, ἣν ἔθοσ ἦν ἐν Ἡρακλείᾳ συντελεῖν τῆσ Ταραντίνησ, μετάγειν ἐπειρᾶτο εἰσ τὴν Θουρίαν κατὰ ἔχθοσ, ἐκέλευέ τε κατὰ τὸν Ἀκάλανδρον ποταμὸν τειχίζειν τόπον, ὅπου ἔσοιντο αἱ σύνοδοι· καὶ δὴ καὶ ἡ συμβᾶσα αὐτῷ κακοπραγία διὰ τὴν ἐκείνων ἀγνωμοσύνην ἀπαντῆσαι λέγεται. πρὸσ δὲ Μεσσαπίουσ ἐπολέμησαν περὶ Ἡρακλείασ, ἔχοντεσ συνεργοὺσ τόν τε τῶν Δαυνίων καὶ τὸν τῶν Πευκετίων βασιλέα. περί τε τὰ Ἀννίβεια καὶ τὴν ἐλευθερίαν ἀφῃρέθησαν, ὕστερον δ’ ἀποικίαν Ῥωμαίων δεξάμενοι καθ’ ἡσυχίαν ζῶσι καὶ βέλτιον ἢ πρότερον. ἡ δ’ ἑξῆσ τῶν Ιἀπύγων χώρα παραδόξωσ ἐστὶν ἀστεία·

ἐπιπολῆσ γὰρ φαινομένη τραχεῖα εὑρίσκεται βαθύγειοσ σχιζομένη, ἀνυδροτέρα δ’ οὖσα εὔβοτοσ οὐδὲν ἧττον καὶ εὔδενδροσ ὁρᾶται. εὐάνδρησε δέ ποτε καὶ τοῦτο σφόδρα τὸ χωρίον σύμπαν καὶ ἔσχε πόλεισ τρισκαίδεκα, ἀλλὰ νῦν πλὴν Τάραντοσ καὶ Βρεντεσίου τἆλλα πολισμάτιά ἐστιν· οὕτωσ ἐκπεπόνηνται. τοὺσ δὲ Σαλεντίνουσ Κρητῶν ἀποίκουσ φασίν· ἐνταῦθα δ’ ἐστὶ καὶ τὸ τῆσ Ἀθηνᾶσ ἱερὸν πλούσιόν ποτε ὑπάρξαν, καὶ ὁ σκόπελοσ, ὃν καλοῦσιν ἄκραν Ιἀπυγίαν, πολὺσ ἐκκείμενοσ εἰσ τὸ πέλαγοσ καὶ τὰσ χειμερινὰσ ἀνατολάσ, ἐπιστρέφων δέ πωσ ἐπὶ τὸ Λακίνιον ἀνταῖρον ἀπὸ τῆσ ἑσπέρασ αὐτῷ καὶ κλεῖον τὸ στόμα τοῦ Ταραντίνου κόλπου πρὸσ αὐτόν. καὶ τὰ Κεραύνια δ’ ὁμοίωσ ὄρη κλείει πρὸσ αὐτὸν τὸ στόμα τοῦ Ιὀνίου κόλπου, καὶ ἔστι τὸ δίαρμα ὅσον ἑπτακοσίων σταδίων ἀπ’ αὐτοῦ πρόσ τε τὰ Κεραύνια καὶ πρὸσ τὸ Λακίνιον. περίπλουσ δ’ ἐκ Τάραντόσ ἐστιν εἰσ Βρεντέσιον μέχρι μὲν Βάριδοσ πολίχνησ ἑξακόσιοι στάδιοι· καλοῦσι δὲ Βᾶριν οἱ νῦν Ουἐρητόν, κεῖται δ’ ἐπὶ τοῖσ ἄκροισ τῆσ Σαλεντίνησ, καὶ τὸ πολὺ πεζῇ μᾶλλον ἢ κατὰ πλοῦν εἰσ αὐτὴν ἐκ τοῦ Τάραντοσ εὐμαρὴσ ἡ ἄφιξίσ ἐστιν. ἔνθεν εἰσ τὰ Λευκὰ στάδιοι ὀγδοήκοντα, πολίχνιον καὶ τοῦτο, ἐν ᾧ δείκνυται πηγὴ δυσώδουσ ὕδατοσ· μυθεύουσι δ’ ὅτι τοὺσ περιλειφθέντασ τῶν γιγάντων ἐν τῇ κατὰ Καμπανίαν Φλέγρᾳ Λευτερνίουσ καλουμένουσ Ἡρακλῆσ ἐξελάσειε, καταφυγόντεσ δὲ δεῦρο ὑπὸ γῆσ περισταλεῖεν, ἐκ δὲ ἰχώρων τοιοῦτον ἴσχοι ῥεῦμα ἡ πηγή· διὰ τοῦτο δὲ καὶ τὴν παραλίαν ταύτην Λευτερνίαν προσαγορεύουσιν. ἐκ δὲ τῶν Λευκῶν εἰσ Ὑδροῦντα πολίχνην ἑκατὸν πεντήκοντα· ἐντεῦθεν δ’ εἰσ Βρεντέσιον τετρακόσιοι· οἱ δ’ ἴσοι καὶ εἰσ Σάσωνα τὴν νῆσον, ἥτισ μέση πωσ ἵδρυται τοῦ διάρματοσ τοῦ ἐκ τῆσ Ἠπείρου πρὸσ τὸ Βρεντέσιον· διόπερ οἱ μὴ δυνάμενοι κρατεῖν τῆσ εὐθυπλοίασ καταίρουσιν ἐν ἀριστερᾷ ἐκ τοῦ Σάσωνοσ πρὸσ τὸν Ὑδροῦντα, ἐντεῦθεν δὲ τηρήσαντεσ φορὸν πνεῦμα προσέχουσι τοῖσ μὲν Βρεντεσίνων λιμέσιν, ἐκβάντεσ δὲ πεζεύουσι συντομώτερον ἐπὶ Ῥοδιῶν πόλεωσ Ἑλληνίδοσ, ἐξ ἧσ ἦν ὁ ποιητὴσ Ἔννιοσ. ἐοίκεν οὖν χερρονήσῳ τὸ περιπλεόμενον χωρίον ἐκ Τάραντοσ εἰσ Βρεντέσιον· ἡ δ’ ἐκ Βρεντεσίου πεζευομένη ὁδὸσ εἰσ τὸν Τάραντα, εὐζώνῳ μιᾶσ οὖσα ἡμέρασ, τὸν ἰσθμὸν ποιεῖ τῆσ εἰρημένησ χερρονήσου, ἣν Μεσσαπίαν τε καὶ Ιἀπυγίαν καὶ Καλαβρίαν καὶ Σαλεντίνην κοινῶσ οἱ πολλοὶ προσαγορεύουσι· τινὲσ δὲ διαιροῦσιν, ὡσ ἐλέγομεν πρότερον. τὰ μὲν οὖν ἐν τῷ παράπλῳ πολίχνια εἴρηται.

ἐν δὲ τῇ μεσογαίᾳ Ῥοδίαι τέ εἰσι καὶ Λουπίαι καὶ μικρὸν ὑπὲρ τῆσ θαλάττησ Ἀλητία· ἐπὶ δὲ τῷ ἰσθμῷ μέσῳ Οὐρία, ἐν ᾗ βασίλειον ἔτι δείκνυται τῶν δυναστῶν τινοσ. εἰρηκότοσ δ’ Ἡροδότου Ὑρίαν εἶναι ἐν τῇ Ιἀπυγίᾳ κτίσμα Κρητῶν τῶν πλανηθέντων ἐκ τοῦ Μίνω στόλου τοῦ εἰσ Σικελίαν, ἤτοι ταύτην δεῖ δέχεσθαι ἢ τὸ Ουἐρητόν. Βρεντέσιον δ’ ἐποικῆσαι μὲν λέγονται Κρῆτεσ οἱ μετὰ Θησέωσ ἐπελθόντεσ ἐκ Κνωσσοῦ, εἴθ’ οἱ ἐκ τῆσ Σικελίασ ἀπηρκότεσ μετὰ τοῦ Ιἄπυγοσ λέγεται γὰρ ἀμφοτέρωσ· οὐ συμμεῖναι δέ φασιν αὐτούσ, ἀλλ’ ἀπελθεῖν εἰσ τὴν Βοττιαίαν. ὕστερον δὲ ἡ πόλισ βασιλευομένη πολλὴν ἀπέβαλε τῆσ χώρασ ὑπὸ τῶν μετὰ Φαλάνθου Λακεδαιμονίων, ὅμωσ δ’ ἐκπεσόντα αὐτὸν ἐκ τοῦ Τάραντοσ ἐδέξαντο οἱ Βρεντεσῖνοι, καὶ τελευτήσαντα ἠξίωσαν λαμπρᾶσ ταφῆσ. χώραν δ’ ἔχουσι βελτίω τῆσ Ταραντίνων· λεπτόγεωσ γὰρ ἐκείνη, χρηστόκαρποσ δέ, μέλι δὲ καὶ ἔρια τῶν σφόδρα ἐπαινουμένων ἐστί. καὶ εὐλίμενον δὲ μᾶλλον τὸ Βρεντέσιον· ἑνὶ γὰρ στόματι πολλοὶ κλείονται λιμένεσ ἄκλυστοι, κόλπων ἀπολαμβανομένων ἐντόσ, ὥστ’ ἐοικέναι κέρασιν ἐλάφου τὸ σχῆμα, ἀφ’ οὗ καὶ τοὔνομα· σὺν γὰρ τῇ πόλει κεφαλῇ μάλιστα ἐλάφου προσέοικεν ὁ τόποσ, τῇ δὲ Μεσσαπίᾳ γλώττῃ βρέντιον ἡ κεφαλὴ τοῦ ἐλάφου καλεῖται. ὁ δὲ Ταραντῖνοσ οὐ παντελῶσ ἐστιν ἄκλυστοσ διὰ τὸ ἀναπεπτάσθαι, καί τινα καὶ προσβραχῆ ἔχει τὰ περὶ τὸν μυχόν. ἔτι δὲ τοῖσ ἀπὸ τῆσ Ἑλλάδοσ καὶ τῆσ Ἀσίασ διαίρουσιν εὐθύπλοια μᾶλλόν ἐστιν ἐπὶ τὸ Βρεντέσιον, καὶ δὴ καὶ δεῦρο πάντεσ καταίρουσιν οἷσ εἰσ τὴν Ῥώμην πρόκειται ὁδόσ.

δύο δέ εἰσι, μία μὲν ἡμιονικὴ διὰ Πευκετίων, οὓσ Ποιδίκλουσ καλοῦσι, καὶ Δαυνίων καὶ Σαυνιτῶν μέχρι Βενεουεντοῦ, ἐφ’ ᾗ ὁδῷ Ἐγνατία πόλισ, εἶτα Καιλία καὶ Νήτιον καὶ Κανύσιον καὶ Ἑρδωνία· ἡ δὲ διὰ Τάραντοσ μικρὸν ἐν ἀριστερᾷ ὅσον δὴ μιᾶσ ἡμέρασ περίοδον κυκλεύσαντι, ἡ Ἀππία λεγομένη, ἁμαξήλατοσ μᾶλλον· ἐν ταύτῃ δὲ πόλισ Οὐρία τε καὶ Ουἐνουσία, ἡ μὲν μεταξὺ Τάραντοσ καὶ Βρεντεσίου, ἡ δ’ ἐν μεθορίοισ Σαυνιτῶν καὶ Λευκανῶν. συμβάλλουσι δὲ ἄμφω κατὰ Βενεουεντὸν καὶ τὴν Καμπανίαν ἐκ τοῦ Βρεντεσίου. τοὐντεῦθεν δ’ ἤδη μέχρι τῆσ Ῥώμησ Ἀππία καλεῖται, διὰ Καυδίου καὶ Καλατίασ καὶ Καπύησ καὶ Κασιλίνου μέχρι Σινοέσσησ· τὰ δ’ ἐνθένδε εἴρηται. ἡ δὲ πᾶσά ἐστιν ἐκ Ῥώμησ εἰσ Βρεντέσιον μίλια τριακόσια ἑξήκοντα. τρίτη δ’ ἐστὶν ἐκ Ῥηγίου διὰ Βρεττίων καὶ Λευκανῶν καὶ τῆσ Σαυνίτιδοσ εἰσ τὴν Καμπανίαν, συνάπτουσα εἰσ τὴν Ἀππίαν, μακροτέρα τῆσ ἐκ Βρεντεσίου τρισὶν ἢ τέτταρσιν ἡμέραισ διὰ τῶν Ἀπεννίνων ὀρῶν. ὁ δ’ εἰσ τὴν περαίαν ἐκ τοῦ Βρεντεσίου πλοῦσ ἐστὶν ὁ μὲν ἐπὶ τὰ Κεραύνια καὶ τὴν ἑξῆσ παραλίαν τῆσ τε Ἠπείρου καὶ τῆσ Ἑλλάδοσ, ὁ δ’ εἰσ Ἐπίδαμνον μείζων τοῦ προτέρου·

χιλίων γάρ ἐστι καὶ ὀκτακοσίων σταδίων· τέτριπται δὲ καὶ οὗτοσ διὰ τὸ τὴν πόλιν εὐφυῶσ κεῖσθαι πρόσ τε τὰ τῶν Ἰλλυριῶν ἔθνη καὶ τὰ τῶν Μακεδόνων. παραπλέοντι δ’ ἐκ τοῦ Βρεντεσίου τὴν Ἀδριατικὴν παραλίαν πόλισ ἐστὶν ἡ Ἐγνατία, οὖσα κοινὴ καταγωγὴ πλέοντί τε καὶ πεζεύοντι εἰσ Βάριον· ὁ δὲ πλοῦσ νότῳ. μέχρι δεῦρο μὲν Πευκέτιοι κατὰ θάλατταν, ἐν τῇ μεσογαίᾳ δὲ μέχρι Σιλουίου· πᾶσα δὲ τραχεῖα καὶ ὀρεινή, πολὺ τῶν Ἀπεννίνων ὀρῶν κοινωνοῦσα· ἀποίκουσ δ’ Ἀρκάδασ δέξασθαι δοκεῖ. εἰσὶ δ’ ἐκ Βρεντεσίου εἰσ Βάριον ἑπτακόσιοί που στάδιοι· σχεδὸν δ’ ἴσον ἑκατέρασ Τάρασ διέχει· τὴν δὲ συνεχῆ Δαύνιοι νέμονται, εἶτα Ἄπουλοι μέχρι Φρεντανῶν. ἀνάγκη δέ, Πευκετίων καὶ Δαυνίων μηδ’ ὅλωσ λεγομένων ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων πλὴν εἰ τὸ παλαιόν, ἁπάσησ δὲ ταύτησ τῆσ χώρασ Ἀπουλίασ λεγομένησ νυνί, μηδὲ τοὺσ ὁρ́ουσ ἐπ’ ἀκριβὲσ λέγεσθαι τῶν ἐθνῶν τούτων· διόπερ οὐδ’ ἡμῖν διισχυριστέον περὶ αὐτῶν. ἐκ δὲ Βαρίου πρὸσ τὸν ποταμὸν Αὔφιδον, ἐφ’ ᾧ τὸ ἐμπόριον τῶν Κανυσιτῶν, τετρακόσιοι·

ὁ δ’ ἀνάπλουσ ἐπὶ τὸ ἐμπόριον ἐνενήκοντα. πλησίον δὲ καὶ Σαλαπία τὸ τῶν Ἀργυριππίνων ἐπίνειον. οὐ πολὺ γὰρ δὴ τῆσ θαλάττησ ὑπέρκεινται δύο πόλεισ ἔν γε τῷ πεδίῳ, μέγισται τῶν Ἰταλιωτίδων γεγονυῖαι πρότερον, ὡσ ἐκ τῶν περιβόλων δῆλον, τό τε Κανύσιον καὶ ἡ Ἀργυρίππα, ἀλλὰ νῦν ἐλάττων ἐστίν. ἐκαλεῖτο δ’ ἐξ ἀρχῆσ Ἄργοσ ἵππιον, εἶτ’ Ἀργυρίππα, εἶτα νῦν Ἄρποι. λέγονται δ’ ἀμφότεραι Διομήδουσ κτίσματα· καὶ τὸ πεδίον καὶ ἄλλα πολλὰ δείκνυται τῆσ Διομήδουσ ἐν τούτοισ τοῖσ τόποισ δυναστείασ σημεῖα, ἐν μὲν τῷ τῆσ Ἀθηνᾶσ ἱερῷ τῆσ ἐν Λουκερίᾳ παλαιὰ ἀναθήματα καὶ αὕτη δ’ ὑπῆρξε πόλισ ἀρχαία Δαυνίων, νῦν δὲ τεταπείνωται, ἐν δὲ τῇ πλησίον θαλάττῃ δύο νῆσοι Διομήδειαι προσαγορευόμεναι, ὧν ἡ μὲν οἰκεῖται, τὴν δ’ ἐρήμην φασὶν εἶναι· ἐν ᾗ καὶ τὸν Διομήδη μυθεύουσιν ἀφανισθῆναί τινεσ καὶ τοὺσ ἑταίρουσ ἀπορνιθωθῆναι, καὶ δὴ καὶ νῦν διαμένειν ἡμέρουσ καὶ βίον τινὰ ζῆν ἀνθρώπινον τάξει τε διαίτησ καὶ τῇ πρὸσ ἀνθρώπουσ ἡμερότητι τοὺσ ἐπιεικεῖσ, ἀπὸ δὲ τῶν κακούργων καὶ μιαρῶν φυγῇ. εἴρηται δὲ καὶ τὰ παρὰ τοῖσ Ἑνετοῖσ διατεθρυλημένα περὶ τοῦ ἡρ́ωοσ τούτου καὶ αἱ νομισθεῖσαι τιμαί. δοκεῖ δὲ καὶ ὁ Σιποῦσ Διομήδουσ εἶναι κτίσμα διέχων τῆσ Σαλαπίασ ὅσον τετταράκοντα καὶ ἑκατὸν σταδίουσ, καὶ ὠνομάζετό γε Σηπιοῦσ Ἑλληνικῶσ ἀπὸ τῶν ἐκκυματιζομένων σηπιῶν. μεταξὺ δὲ τῆσ Σαλαπίασ καὶ τοῦ Σιποῦντοσ ποταμόσ τε πλωτὸσ καὶ στομαλίμνη μεγάλη· δι’ ἀμφοῖν δὲ τὰ ἐκ Σιποῦντοσ κατάγεται καὶ μάλιστα ὁ σῖτοσ. δείκνυται δὲ τῆσ Δαυνίασ περὶ λόφον ᾧ ὄνομα Δρίον ἡρῷα, τὸ μὲν Κάλχαντοσ ἐπ’ ἄκρᾳ τῇ κορυφῇ ἐναγίζουσι δ’ αὐτῷ μέλανα κριὸν οἱ μαντευόμενοι, ἐγκοιμώμενοι ἐν τῷ δέρματι, τὸ δὲ Ποδαλειρίου κάτω πρὸσ τῇ ῥίζῃ διέχον τῆσ θαλάττησ ὅσον σταδίουσ ἑκατόν· ῥεῖ δ’ ἐξ αὐτοῦ ποτάμιον πάνακεσ πρὸσ τὰσ τῶν θρεμμάτων νόσουσ. πρόκειται δὲ τοῦ κόλπου τούτου πελάγιον ἀκρωτήριον ἐπὶ τριακοσίουσ ἀνατεῖνον σταδίουσ πρὸσ τὰσ ἀνατολὰσ τὸ Γάργανον, κάμπτοντι δὲ τὴν ἄκραν πολισμάτιον Οὔριον καὶ πρὸ τῆσ ἄκρασ αἱ Διομήδειαι νῆσοι. ἔστι δὲ πᾶσα ἡ χώρα αὕτη πάμφορόσ τε καὶ πολυφόροσ, ἵπποισ δὲ καὶ προβάτοισ ἀρίστη· ἡ δ’ ἐρέα μαλακωτέρα μὲν τῆσ Ταραντίνησ ἐστί, λαμπρὰ δὲ ἧττον. ἡ δὲ χώρα εὐδινὴ διὰ τὴν κοιλότητα τῶν πεδίων. οἱ δὲ καὶ διώρυγα τεμεῖν ἐπιχειρῆσαί φασι τὸν Διομήδη μέχρι τῆσ θαλάττησ, καταλιπεῖν δ’ ἡμιτελῆ καὶ ταύτην καὶ τὰσ ἄλλασ πράξεισ μετάπεμπτον οἴκαδε γενόμενον, κἀκεῖ καταστρέψαι τὸν βίον. εἷσ μὲν οὗτοσ ὁ λόγοσ περὶ αὐτοῦ, δεύτεροσ δ’ ὡσ αὐτόθι μείνειε μέχρι καταστροφῆσ τοῦ βίου, τρίτοσ δ’ ὁ μυθώδησ ὃν προεῖπον τὸν ἐν τῇ νήσῳ λέγων ἀφανισμόν, τέταρτον δὲ θείη τισ ἂν τὸν τῶν Ἑνετῶν· καὶ γὰρ ἐκεῖνοι παρὰ σφίσι πωσ τὴν καταστροφὴν αὐτοῦ μυθεύουσιν, ἣν ἀποθέωσιν καλοῦσι. ταῦτα μὲν οὖν κατ’ Ἀρτεμίδωρον κεῖται τὰ διαστήματα.

φησὶ δ’ ὁ χωρογράφοσ τὰ ἀπὸ τοῦ Βρεντεσίου μέχρι Γαργάνου μιλίων ἑκατὸν ἑξήκοντα πέντε, πλεονάζει δὲ αὐτὰ Ἀρτεμίδωροσ· ἐντεῦθεν δ’ εἰσ Ἀγκῶνα διακόσια πεντήκοντα τέτταρα μίλιά φησιν ἐκεῖνοσ, ὁ δ’ Ἀρτεμίδωροσ εἰσ Αἶσιν πλησίον ὄντα τοῦ Ἀγκῶνοσ σταδίουσ εἴρηκε χιλίουσ διακοσίουσ πεντήκοντα, πολὺ ἐνδεέστερον ἐκείνου· Πολύβιοσ δ’ ἀπὸ τῆσ Ιἀπυγίασ μεμιλιᾶσθαί φησι καὶ εἶναι μίλια πεντακόσια ἑξήκοντα δύο εἰσ Σήναν πόλιν, ἐντεῦθεν δ’ εἰσ Ἀκυληίαν ἑκατὸν ἑβδομήκοντα ὀκτώ. οὐχ ὁμολογοῦντεσ τῷ φερομένῳ διαστήματι τῆσ Ἰλλυρικῆσ παραλίασ ἀπὸ τῶν Κεραυνίων ὀρῶν ἐπὶ τὸν τοῦ Ἀδρίου μυχόν, ὑπὲρ ἑξακισχιλίων τοῦτον τὸν παράπλουν ἀποφαίνοντεσ καὶ μείζω καθιστάντεσ ἐκείνου πολὺ ἐλάττονα ὄντα. καὶ πάντεσ δὲ πρὸσ ἅπαντασ μάλιστα περὶ τῶν διαστημάτων οὐχ ὁμολογοῦσι πρὸσ ἀλλήλουσ, ὡσ πολλάκισ ἐλέγομεν. ἡμεῖσ δ’ ὅπου μὲν ἐπικρίνειν δυνατόν, ἐκφέρομεν τὸ δοκοῦν ἡμῖν, ὅπου δὲ μή, τὰ ἐκείνων εἰσ μέσον οἰόμεθα δεῖν τιθέναι. ἐὰν δὲ μηδὲν παρ’ ἐκείνων ἔχωμεν, οὐδὲν θαυμαστὸν οὐδ’ εἰ παρελείψαμέν τι καὶ ἡμεῖσ, ἐν τοιαύτῃ καὶ ταῦθ’ ὑποθέσει· τῶν μὲν γὰρ μεγάλων οὐδὲν ἂν παραλίποιμεν, τὰ δὲ μικρὰ καὶ γνωρισθέντα μικρὸν ὤνησε καὶ παραπεμφθέντα ἔλαθε καὶ οὐδὲν ἢ οὐ πολὺ τοῦ παντελοῦσ ἔργου παρέλυσε. μεταξὺ δ’ εὐθὺσ ἀπὸ τοῦ Γαργάνου κόλποσ ὑποδέχεται βαθύσ·

τὰ δ’ ἑξῆσ τοῖσ περὶ Βοῦκαν εἴρηται πρότερον. οἱ δὲ περιοικοῦντεσ ἰδίωσ Ἄπουλοι προσαγορεύονται, εἰσὶ δὲ ὁμόγλωττοι μὲν τοῖσ Δαυνίοισ καὶ Πευκετίοισ· οὐδὲ τἆλλα δὲ διαφέρουσιν ἐκείνων τό γε νῦν, τὸ δὲ πάλαι διαφέρειν εἰκόσ, ὅθενπερ καὶ τὰ ὀνόματα ἐναντία πάντων ἐπικρατεῖν. πρότερον μὲν οὖν ηὐτύχει αὕτη πᾶσα ἡ γῆ, Ἀννίβασ δὲ καὶ οἱ ὕστερον πόλεμοι ἠρήμωσαν αὐτήν· ἐνταῦθα δὲ καὶ τὰ περὶ Κάννασ συνέβη, ὅπου πλεῖστοσ ὄλεθροσ σωμάτων Ῥωμαίοισ καὶ τοῖσ συμμάχοισ ἐγένετο. ἐν δὲ τῷ κόλπῳ λίμνη ἐστίν, ὑπὲρ δὲ τῆσ λίμνησ ἐν μεσογαίᾳ τὸ Ἄπουλον Τέανον, ὁμώνυμον τῷ Σιδικίνῳ· καθ’ ὃ δοκεῖ συνάγεσθαι τὸ τῆσ Ἰταλίασ πλάτοσ ἐφ’ ἱκανὸν πρὸσ τοὺσ περὶ Δικαιάρχειαν τόπουσ, ἐλαττόνων ἢ χιλίων σταδίων ἀπὸ θαλάττησ ἐπὶ θάλατταν ἰσθμὸν καταλεῖπον. μετὰ δὲ τὴν λίμνην ἐπὶ τοὺσ Φρεντανοὺσ καὶ τὴν Βοῦκαν παράπλουσ ἐστί· διακόσιοι δ’ εἰσὶν ἐφ’ ἑκάτερα στάδιοι τῆσ λίμνησ ἐπί τε τὴν Βοῦκαν καὶ τὸ Γάργανον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Strabo, Geography, Book 6, chapter 3

(스트라본, 지리학, Book 6, chapter 3)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION