Sophocles, Philoctetes, choral, strophe 2

(소포클레스, 필록테테스, choral, strophe 2)

οἴμοι μοι, καί που πολιᾶσ πόντου θινὸσ ἐφήμενοσ ἐγγελᾷ, χερὶ πάλλων τὰν ἐμὰν μελέου τροφάν, τὰν οὐδείσ ποτ’ ἐβάστασεν. ὦ τόξον φίλον, ὦ φίλων χειρῶν ἐκβεβιασμένον, ἦ που ἐλεινὸν ὁρᾷσ, φρένασ εἴ τινασ ἔχεισ, τὸν Ἡράκλειον ἄρθμιον ὧδέ σοι οὐκέτι χρησόμενον τὸ μεθύστερον, ἄλλου δ’ ἐν μεταλλαγᾷ πολυμηχάνου ἀνδρὸσ ἐρέσσει, ὁρῶν μὲν αἰσχρὰσ ἀπάτασ, στυγνὸν δὲ φῶτ’ ἐχθοδοπόν, μυρί’, ἀπ’ αἰσχρῶν ἀνατέλλονθ’, ὃσ ἐφ’ ἡμῖν κάκ’ ἐμήσατ’, ὦ Ζεῦ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION