Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 2, Εἰ ἄφθαρτοσ ὁ κόσμοσ.

Πυθαγόρασ καὶ Πλάτων καὶ οἱ Στωικοὶ γενητὸν ὑπὸ θεοῦ τὸν κόσμον· καὶ φθαρτὸν μὲν ὅσον ἐπὶ τῇ φύσει, αἰσθητὸν γὰρ εἶναι διότι καὶ σωματικὸν οὐ μὴν φθαρησόμενόν γε προνοίᾳ καὶ συνοχῇ θεοῦ. Ἐπίκουροσ φθαρτόν, ὅτι καὶ γενητόν, ὡσ ζῷον ὡσ φυτόν.

Ξενοφάνησ ἀγένητον καὶ ἀίδιον καὶ ἄφθαρτον τὸν κόσμον. Ἀριστοτέλησ τὸ ὑπὸ τὴν σελήνην τοῦ κόσμου μέροσ παθητόν, ἐν ᾧ καὶ τὰ περίγεια κηραίνεται.