Polybius, Histories, book 24, chapter 10

(폴리비오스, Histories, book 24, chapter 10)

Ὁ μὲν οὖν Καλλικράτησ ταῦτα καὶ τοιαῦτ’ εἰπὼν ἀπῆλθεν. οἱ φυγάδεσ δ’ ἐπεισελθόντεσ καὶ βραχέα περὶ αὑτῶν διδάξαντεσ καί τινα τῶν πρὸσ τὸν κοινὸν ἔλεον εἰπόντεσ ἀνεχώρησαν.

προστρέχοντασ αὐτῇ σωματοποιεῖν.

ἐξ ὧν αὐτῇ συνέβη κατὰ βραχύ, τοῦ χρόνου προβαίνοντοσ, κολάκων μὲν εὐπορεῖν, φίλων δὲ σπανίζειν ἀληθινῶν. οὐ μὴν ἀλλὰ τότε περὶ μὲν τῆσ καθόδου τῶν φυγάδων οὐ μόνον τοῖσ Ἀχαιοῖσ ἔγραψε, παρακαλοῦσα συνεπισχύειν, ἀλλὰ καὶ τοῖσ Αἰτωλοῖσ καὶ τοῖσ Ἠπειρώταισ, σὺν δὲ τούτοισ Ἀθηναίοισ, Βοιωτοῖσ, Ἀκαρνᾶσιν, πάντασ ὡσανεὶ προσδιαμαρτυρομένη χάριν τοῦ συντρῖψαι τοὺσ Ἀχαιούσ.

περὶ δὲ τοῦ Καλλικράτουσ αὐτοῦ κατ’ ἰδίαν παρασιωπήσασα τοὺσ συμπρεσβευτὰσ κατέταξεν εἰσ τὴν ἀπόκρισιν διότι δεῖ τοιούτουσ ὑπάρχειν ἐν τοῖσ πολιτεύμασιν ἄνδρασ οἱο͂́σ ἐστι Καλλικράτησ.

ὁ δὲ προειρημένοσ ἔχων τὰσ ἀποκρίσεισ ταύτασ παρῆν εἰσ τὴν Ἑλλάδα περιχαρήσ, οὐκ εἰδὼσ ὅτι μεγάλων κακῶν ἀρχηγὸσ γέγονε πᾶσι μὲν τοῖσ Ἕλλησι, μάλιστα δὲ τοῖσ Ἀχαιοῖσ.

Ῥωμαῖοι ὄντεσ ἄνθρωποι καὶ ψυχῇ χρώμενοι λαμπρᾷ καὶ προαιρέσει καλῇ πάντασ μὲν ἐλεοῦσι τοὺσ ἐπταικότασ καὶ πᾶσι πειρῶνται χαρίζεσθαι τοῖσ καταφεύγουσιν ὡσ αὐτούσ·

ὅταν μέντοι γέ τισ ὑπέμνησε τῶν δικαίων, τετηρηκὼσ τὴν πίστιν, ἀνατρέχουσι καὶ διορθοῦνται σφᾶσ αὐτοὺσ κατὰ δύναμιν ἐν τοῖσ πλείστοισ.

ὁ δὲ Καλλικράτησ πρεσβεύσασ κατὰ τοὺσ ἐνεστῶτασ καιροὺσ εἰσ τὴν Ῥώμην χάριν τοῦ λέγειν τὰ δίκαια περὶ τῶν Ἀχαιῶν, χρησάμενοσ κατὰ τοὐναντίον τοῖσ πράγμασιν καὶ συνεπισπασάμενοσ τὰ κατὰ Μεσσηνίουσ, ὑπὲρ ὧν οὐδ’ ἐνεκάλουν Ῥωμαῖοι, παρῆν εἰσ Ἀχαί̈αν προσανατεινόμενοσ τὸν ἀπὸ Ῥωμαίων φόβον·

ἑξῆσ δὲ τούτοισ παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν κατῆγε τοὺσ ἐκ τῆσ Λακεδαίμονοσ καὶ τοὺσ ἐκ τῆσ Μεσσήνησ φυγάδασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION