Plutarch, Titus Flamininus, chapter 20

(플루타르코스, Titus Flamininus, chapter 20)

τὸ δὲ οὖν φύσει Τίτου φιλότιμον, ἄχρι μὲν ἱκανὴν εἶχεν ὕλην περὶ τοὺσ εἰρημένουσ πολέμουσ διατρίβοντοσ, εὐδοκίμει· καὶ γὰρ ἐχιλιάρχησεν αὖθισ μετὰ τὴν ὑπατείαν, οὐδενὸσ ἐπείγοντοσ· τοιαύτῃ γάρ τινι καὶ τὸ περὶ Ἀννίβαν φορᾷ ἐδόκει πράξασ ἐπαχθὴσ γενέσθαι τοῖσ πολλοῖσ.

ὁ γὰρ Ἀννίβασ οἴκοθεν μὲν ἐκ Καρχηδόνοσ ὑπεκδρὰσ Ἀντιόχῳ συνῆν, ἐκείνου δέ μετὰ τὴν ἐν Φρυγίᾳ μάχην εἰρήνησ ἀγαπητῶσ τυχόντοσ, αὖθισ φεύγων καὶ πλανηθεὶσ πολλά τέλοσ ἐν τῇ Βιθυνίᾳ κατέστη Προυσίαν θεραπεύων, οὐδενὸσ Ῥωμαίων ἀγνοοῦντοσ, ἀλλὰ παρορώντων ἁπάντων δι’ ἀσθένειαν καὶ γῆρασ ὥσπερ ἐρριμμένον ὑπὸ τῆσ τύχησ. Τίτοσ δέ πρεσβευτὴσ δι’ ἑτέρασ δή τινασ πράξεισ ὑπὸ τῆσ βουλῆσ πρὸσ τὸν Προυσίαν ἀφικόμενοσ καὶ τὸν Ἀννίβαν ἰδὼν αὐτόθι διαιτώμενον, ἠγανάκτησεν εἰ ζῇ, καὶ πολλά τοῦ Προυσίου δεομένου καὶ λιπαροῦντοσ ὑπὲρ ἀνδρὸσ ἱκέτου καὶ συνήθουσ οὐ παρῆκε.

χρησμοῦ δέ τινοσ, ὡσ ἐοίκε, παλαιοῦ περὶ τῆσ Ἀννίβου τελευτῆσ οὕτωσ ἔχοντοσ, Λίβυσσα κρύψει βῶλοσ Ἀννίβου δέμασ, ὁ μὲν ἄρα Λιβύην ὑπενόει καὶ τὰσ ἐν Καρχηδόνι ταφάσ, ὡσ ἐκεῖ καταβιωσόμενοσ· ἐν δὲ Βιθυνίᾳ τόποσ ἐστὶ θινώδησ ἐπὶ θαλάσσησ καὶ πρὸσ αὐτῷ κώμη τισ μεγάλη Λίβυσσα καλεῖται, περὶ ταύτην ἔτυχε διατρίβων Ἀννίβασ, ἀεὶ δὲ ἀπιστῶν τῇ τοῦ Προυσίου μαλακίᾳ καὶ φοβούμενοσ τοὺσ Ῥωμαίουσ τὴν οἰκίαν ἔτι πρότερον ἐξόδοισ ἑπτὰ καταγείοισ συντετρημένην ἐκ τῆσ ἑαυτοῦ διαίτησ εἶχεν, ἄλλου κατ’ ἄλλο τῶν ὑπονόμων, πόρρω δὲ πάντων ἀδήλωσ ἐκφερόντων.

ὡσ οὖν ἤκουσε τότε τὸ πρόσταγμα τοῦ Τίτου, φεύγειν μὲν ὡρ́μησε διὰ τῶν ὑπονόμων, ἐντυχὼν δὲ φυλακαῖσ βασιλικαῖσ ἔγνω δι’ αὑτοῦ τελευτᾶν.

"ἀναπαύσωμεν ἤδη ποτὲ τὴν πολλὴν φροντίδα Ῥωμαίων, οἳ μακρὸν ἡγήσαντο καὶ βαρὺ μισουμένου γέροντοσ ἀναμεῖναι θάνατον, οὐ μὴν οὐδὲ Τίτοσ ἀξιοζήλωτον ἀποίσεται νίκην οὐδὲ τῶν προγόνων ἀξίαν, οἳ Πύρρῳ πολεμοῦντι καὶ κρατοῦντι τὴν μέλλουσαν ὑποπέμψαντεσ κατεμήνυσαν φαρμακείαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION