Plutarch, Titus Flamininus, chapter 11 1:

(플루타르코스, Titus Flamininus, chapter 11 1:)

ὁ δ’ οὖν Τίτοσ, εἰ μὴ τάχιστα τῆσ θέασ διαλυθείσησ ὑπιδόμενοσ τὴν φορὰν τοῦ πλήθουσ καὶ τὸν δρόμον ἐξέκλινεν, οὐκ ἂν ἐδόκει περιγενέσθαι τοσούτων ὁμοῦ καὶ πάντοθεν αὐτῷ περιχεομένων. ὡσ δ’ ἀπέκαμον περὶ τὴν σκηνὴν αὐτοῦ βοῶντεσ ἤδη νυκτὸσ οὔσησ, αὖθισ οὕστινασ ἴδοιεν ἢ φίλουσ ἢ πολίτασ ἀσπαζόμενοι καὶ περιπλεκόμενοι, πρὸσ δεῖπνα καὶ πότουσ ἐτρέποντο μετ’ ἀλλήλων, ἐν ᾧ καὶ μᾶλλον, ὡσ εἰκὸσ, ἡδομένοισ ἐπῄει λογίζεσθαι καὶ διαλέγεσθαι περὶ τῆσ Ἑλλάδοσ, ὅσουσ πολεμήσασα πολέμουσ διὰ τὴν ἐλευθερίαν οὔπω τύχοι βεβαιότερον οὐδὲ ἥδιον αὐτῆσ, ἑτέρων προαγωνισαμένων ὀλίγου δεῖν ἀναίμακτοσ αὐτὴ καὶ ἀπενθὴσ φερομένη τὸ κάλλιστον καὶ περιμαχητότατον ἆθλον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION