Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, Περὶ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν Μουσῶν ὅσα λέγεται μὴ κοινῶσ. 11:

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Περὶ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν Μουσῶν ὅσα λέγεται μὴ κοινῶσ. 11:)

"τὴν ἐν ἡμῖν ἀκούσιον αἰτίαν καὶ ἀπροαίρετον ἡ δ’ ἐν θεοῖσ ἀνάγκη δύστλητοσ οὔκ ἐστ’ οἶμαι δ’ οὐδὲ δυσπειθὴσ οὐδὲ βιαία, πλὴν τοῖσ κακοῖσ, ὥσ ἐστι νόμοσ ἐν πόλει τοῖσ βελτίστοισ τὸ βέλτιστον αὐτῆσ, ἀπαράτρεπτον καὶ ἀπαράβατον οὐ τῷ μὲν ἀδυνάτῳ τῷ δ’ ἀβουλήτῳ τῆσ μεταβολῆσ. αἵ γε μὲν δὴ Ὁμήρου Σειρῆνεσ οὐ κατὰ λόγον ἡμᾶσ; "τῷ μύθῳ φοβοῦσιν, ἀλλὰ κἀκεῖνοσ ὀρθῶσ ᾐνίττετο τὴν τῆσ μουσικῆσ αὐτῶν δύναμιν οὐκ ἀπάνθρωπον οὐδ’ ὀλέθριον οὖσαν ἀλλὰ ταῖσ ἐντεῦθεν ἀπιούσαισ ἐκεῖ ψυχαῖσ, ὡσ ἐοίκε, καὶ πλανωμέναισ μετὰ τὴν τελευτὴν ἔρωτα πρὸσ τὰ οὐράνια καὶ θεῖα λήθην δὲ τῶν θνητῶν ἐμποιοῦσαν κατέχειν καὶ κατᾴδειν θελγομένασ· "αἱ δ’ ὑπὸ χαρᾶσ ἕπονται καὶ συμπεριπολοῦσιν. "ἐνταῦθα δὲ πρὸσ ἡμᾶσ ἀμυδρά τισ οἱο͂ν ἠχὼ τῆσ μουσικῆσ ἐκείνησ ἐξικνουμένη διὰ λόγων ἐκκαλεῖται καὶ ἀναμιμνήσκει τὰσ ψυχὰσ τῶν τότε· "τὰ δ’ ὦτα τῶν μὲν πλείστων περιαλήλιπται καὶ καταπέπλασται σαρκίνοισ ἐμφράγμασι καὶ πάθεσιν, οὐ κηρίνοισ· "ἣ δὲ δι’ εὐφυϊάν αἰσθάνεται καὶ μνημονεύει, καὶ τῶν ἐμμανεστάτων ἐρώτων οὐδὲν ἀποδεῖ τὸ πάθοσ αὐτῆσ, γλιχομένησ καὶ ποθούσησ λῦσαί τε μὴ δυναμένησ ἑαυτὴν ἀπὸ τοῦ σώματοσ. "οὐ μὴν ἔγωγε παντάπασι συμφέρομαι τούτοισ· "ἀλλά μοι δοκεῖ Πλάτων ὡσ ἀτράκτουσ καὶ ἠλακάτασ τοὺσ ἄξονασ, σφονδύλουσ δὲ τοὺσ ἀστέρασ, ἐξηλλαγμένωσ ἐνταῦθα καὶ τὰσ Μούσασ Σειρῆνασ ὀνομάζειν εἰρούσασ τὰ θεῖα καὶ λεγούσασ ἐν Αἵδου, καθάπερ Σοφοκλέουσ Ὀδυσσεὺσ φησι Σειρῆνασ εἰσαφικέσθαι Φόρκου κόρασ, θροοῦντε τοὺσ Αἵδου νόμουσ" Μοῦσαι δ’ εἰσὶν ὀκτὼ καὶ συμπεριπολοῦσι ταῖσ ὀκτὼ σφαίραισ, μία δὲ τὸν περὶ γῆν εἴληχε τόπον.

상위

Quaestiones Convivales

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION