헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Θυαεστι

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Διὰ τί Πλάτων εἰκοστὴν ἔφη τὴν Αἰάντοσ ψυχὴν ἐπὶ τὸν κλῆρον ἐλθεῖν.)

οἰή δ’ Αἰάντοσ ψυχὴ Τελαμωνιάδαο· τὰ λοιπὰ μεῖζον φθεγγόμενοσ ἤδη πρὸσ ἐκεῖνον ἐπέραινεν, ἀλλ’ ἴθι δεῦρο, ἄναξ, ἵν’ ἔποσ καὶ μῦθον ἀκούσῃσ ἡμέτερον·

δάμασον δὲ μένοσ καὶ ἀτειρέα θυμόν· ἔτι δ’ ἀνώμαλοσ ὢν ὑπ’ ὀργῆσ ὁ Ὕλασ ἀπεκρίνατο σκαιῶσ τὴν μὲν Αἰάντοσ ἔφη ψυχὴν εἰκοστὴν λαχοῦσαν ἐν Αἵδου διαμείψασθαι κατὰ τὸν Πλάτωνα φύσιν λέοντοσ·

αὑτῷ δὲ πολλάκισ παρίσταθαι καὶ τὰ τοῦ κωμικοῦ γέροντοσ ὄνον γενέσθαι κρεῖττον, ἢ τοὺσ χείρονασ ὁρᾶν ἑαυτοῦ ζῶντασ ἐπιφανέστερον. "ἀλλ’ ἑώσ μέλλομεν ἐνδύεσθαι τὸ κανθήλιον, εἴ τι κήδῃ Πλάτωνοσ, δίδαξον ἡμᾶσ, ᾧτινι λόγῳ τὴν τοῦ Τελαμωνίου ψυχὴν πεποίηκεν ἀπὸ κλήρου βαδίζουσαν εἰκοστὴν ἐπὶ τὴν αἱρ́εσιν·

"τί οὖν;

"οὐ δευτερεῖα μὲν ὁ Αἰάσ κάλλουσ καὶ μεγέθουσ καὶ ἀνδρείασ ἀεὶ φέρεται μετ’ ἀμύμονα Πηλείωνα, τὰ δ’ εἴκοσι δευτέρα δεκάσ, ἡ δὲ δεκὰσ ἐν τοῖσ ἀριθμοῖσ κράτιστοσ, ὡσ ἐν τοῖσ Ἀχαιοῖσ ὁ Ἀχιλλεύσ; "ὦ Λαμπρία, κείσθω σοι πεπαιγμένα πρὸσ Ὕλαν·

"ἡμῖν δὲ μὴ παίζων ἀλλ’ ἀπὸ σπουδῆσ, ἐπεὶ τὸν λόγον ἑκὼν ἐξεδέξω, δίελθε περὶ τῆσ αἰτίασ. θορυβηθεὶσ οὖν ὁ Λαμπρίασ, εἶτα χρόνον οὐ πολὺν ἐπισχὼν, ἔφη πολλαχοῦ μὲν ἡμῖν τὸν Πλάτωνα προσπαίζειν διὰ τῶν ὀνομάτων·

ὅπου δὲ μῦθόν τινα τῷ περὶ ψυχῆσ λόγῳ μίγνυσι, χρῆσθαι μάλιστα τῷ νῷ. καλεῖν πτηνὸν διὰ τὴν ἐναρμόνιον τοῦ κόσμου περιφοράν, ἐνταῦθά δὲ τὸν αὐτάγγελον τῶν ἐν Αἵδου Πάμφυλον γένοσ Ἁρμονίου πατρὸσ Ἦρα δ’ αὐτὸν ὀνομάζειν, αἰνιττόμενον ὅτι γεννῶνται μὲν αἱ ψυχαὶ καθ’ ἁρμονίαν καὶ συναρμόττονται τοῖσ σώμασιν, ἀπαλλαγεῖσαι δὲ συμφέρονται πανταχόθεν εἰσ τὸν ἀέρα·

κἀκεῖθεν αὖθισ ἐπὶ τὰσ δευτέρασ γενέσεισ τρέπονται.

"ἂν γὰρ ἔν τινι λόγῳ φαίνηται γεγονὼσ ὁ κλῆροσ, οὐκέτι γίγνεται κατὰ τύχην οὐδ’ αὐτομάτωσ ἀλλ’ ἔκ τινοσ εἱμαρμένησ καὶ προνοίασ. "τί δὴ κωλύει καὶ τὸ εἰκοστὸν εἰρῆσθαι πρὸσ τὸ μὴ ἀληθὲσ ἀλλ’ εἰκὸσ τοῦ λόγου καὶ πλαττόμενον, ἢ πρὸσ τὸν κλῆρον ὡσ εἰκῆ καὶ κατὰ τύχην γιγνόμενον; "ἀεὶ μὲν γὰρ ἅπτεται τῶν τριῶν αἰτιῶν, ἅτε δὴ πρῶτοσ; "ἢ μάλιστα συνιδών, ὅπη τὸ καθ’ εἱμαρμένην τῷ κατὰ τύχην αὖθίσ τε τὸ ἐφ’ ἡμῖν ἑκατέρῳ καὶ συναμφοτέροισ ἐπιμίγνυσθαι καὶ συμπλέκεσθαι πέφυκε. "νῦν δὲ θαυμαστῶσ, ἣν ἔχει δύναμιν ἐν τοῖσ ἡμετέροισ πράγμασιν ἕκαστον, ὑποδεδήλωκε, τὴν μὲν αἱρ́εσιν τῶν βίων τῷ ἐφ’ ἡμῖν ἀποδιδούσ· "ἀρετὴ γὰρ ἀδέσποτον καὶ κακία· "τὸ δ’ εὖ βιοῦν τοὺσ ὀρθῶσ ἑλομένουσ καὶ τἀναντία τοὺσ κακῶσ εἱμαρμένησ ἀνάγκῃ συνάπτων. "αἱ δὲ τῶν κλήρων ἀτάκτωσ διασπειρομένων ἐπιπτώσεισ τὴν τύχην παρεισάγουσι καὶ τροφαῖσ καὶ πολιτείαισ, ὧν ἕκαστοι λαγχάνουσι, πολλὰ τῶν ἡμετέρων προκαταλαμβάνουσαν. "ὁρ́α δή, μὴ τῶν κατὰ τύχην αἰτίαν ζητεῖν ἄλογόν ἐστιν· ἔτι δὲ τοῦ Λαμπρίου λέγοντοσ, ὁ γραμματικὸσ ἤδη Μᾶρκοσ ἐδόκει τι συλλογίζεσθαι καὶ διαριθμεῖν πρὸσ αὑτόν·

"ὅσασ ἐν Νεκυίᾳ κατωνόμακεν, ἡ μὲν Ἐλπήνοροσ οὔπω καταμεμιγμένη ταῖσ ἐν Αἵδου διὰ τὸ μὴ τεθάφθαι τὸν νεκρὸν ὥσπερ ἐν μεθορίοισ πλανᾶται·

"τὴν δὲ Τειρεσίου ταῖσ ἄλλαισ οὐκ ἄξιον δήπου συγκαταριθμεῖν, ᾧ καὶ τεθνειῶτι νόον πόρε Περσεφόνεια οἰῴ πεπνῦσθαι καὶ διαλέγεσθαι καὶ ξυνιέναι τῶν ζώντων, πρὶν ἢ πιεῖν τοῦ αἵματοσ. "ἂν οὖν ταύτασ ὑπεξελόμενοσ, ὦ Λαμπρία, τὰσ ἄλλασ διαριθμῇσ, αὐτὸ συμβαίνει, τὴν Αἰάντοσ εἰκοστὴν εἰσ ὄψιν ἀφῖχθαι τοῦ Ὀδυσσέωσ καὶ πρὸσ τοῦτο παίζειν τὸν Πλάτωνα τῇ Ὁμηρικῇ Νεκυίᾳ προσαναχρωννύμενον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, Διὰ τί Πλάτων εἰκοστὴν ἔφη τὴν Αἰάντοσ ψυχὴν ἐπὶ τὸν κλῆρον ἐλθεῖν.

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Διὰ τί Πλάτων εἰκοστὴν ἔφη τὴν Αἰάντοσ ψυχὴν ἐπὶ τὸν κλῆρον ἐλθεῖν.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION