Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, Περὶ στίχων εὐκαίρωσ ἀναπεφωνημένων καὶ ἀκαίρωσ.

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Περὶ στίχων εὐκαίρωσ ἀναπεφωνημένων καὶ ἀκαίρωσ.)

Ἀμμώνιοσ Ἀθήνησι στρατηγῶν ἀπόδειξιν ἔλαβεν ἐν τῷ Διογενείῳ τῶν γράμματα, καὶ γεωμετρίαν καὶ τὰ ῥητορικὰ καὶ μουσικὴν μανθανόντων, καὶ τοὺσ; εὐδοκιμήσαντασ τῶν διδασκάλων ἐπὶ δεῖπνον ἐκάλεσε. παρῆσαν δὲ καὶ τῶν ἄλλων φιλολόγων συχνοὶ καὶ πάντεσ ἐπιεικῶσ οἱ συνήθεισ.

ὁ μὲν οὖν Ἀχιλλεὺσ μόνοισ τῶν ἀγωνισαμένων τοῖσ μονομαχήσασι δεῖπνον κατήγγειλε, βουλόμενοσ; καὶ χαλεπότησ γένοιτο, ταύτην ἀφεῖναι καὶ καταθέσθαι τοὺσ ἄνδρασ ἑστιάσεωσ κοινῆσ καὶ τραπέζησ μετασχόντασ τῷ δ’ Ἀμμωνίῳ συνέβαινε τοὐναντίον ἀκμὴν γὰρ ἡ τῶν διδασκάλων ἅμιλλα καὶ φιλονεικία σφοδροτέραν ἔλαβεν ἐν ταῖσ κύλιξι γενομένων·

ἤδη δὲ καὶ προτάσεισ καὶ προκλήσεισ ἦσαν ἄκριτοι καὶ ἄτακτοι.

διὸ πρῶτον μὲν ἐκέλευσεν ᾆσαι τὸν Ἐράτωνα πρὸσ τὴν λύραν· ἐπῄνεσεν ὡσ τῷ καιρῷ πρεπόντωσ ἁρμοσάμενον ἔπειτα περὶ στίχων εὐκαιρίασ ἐνέβαλε λόγον, ὡσ μὴ μόνον χάριν ἀλλὰ καὶ χρείαν ἔστιν ὅτε μεγάλην ἐχούσησ.

καὶ ὁ μὲν ῥαψῳδὸσ εὐθὺσ ἦν διὰ στόματοσ πᾶσιν, ἐν τοῖσ Πτολεμαίου γάμοισ ἀγομένου τὴν ἀδελφὴν καὶ πρᾶγμα δρᾶν ἀλλόκοτον νομιζομένου καὶ ἄθεσμον ἀρξάμενοσ ἀπὸ τῶν ἐπῶν ἐκείνων Ζεὺσ δ’ Ἥρην ἐκάλεσσε κασιγνήτην ἄλοχόν τε·

ἔτι παιδάριον ὄντα, τὸν Φίλιππον, ἐπιβαλὼν εὐθὺσ τὸν παῖδά μοι τόνδ’ ἀξίωσ Ἡρακλέουσ ἡμῶν τε θρέψαι·

βεβλήσεταί τισ θεῶν βροτησίᾳ χερί.

πάντων δ’ ἄριστοσ Κορίνθιοσ παῖσ αἰχμάλωτοσ, ὅθ’ ἡ πόλισ ἀπώλετο καὶ Μόμμιοσ ἐκ τῶν ἐλευθέρων τοὺσ ἐπισταμένουσ γράμματα παῖδασ εὐσυσκοπῶν ἐκέλευσε γράψαι στίχον, ἔγραψε τρὶσ μάκαρεσ Δαναοὶ καὶ τετράκισ, οἳ τότ’ ὄλοντο· καὶ γὰρ παθεῖν τι τὸν Μόμμιόν φασι καὶ δακρῦσαι καὶ πάντασ ἀφεῖναι ἐλευθέρουσ τοὺσ τῷ παιδὶ προσήκοντασ.

ἐμνήσθη τε καὶ τῆσ Θεοδώρου τοῦ τραγῳδοῦ γυναικὸσ οὐ προσδεξαμένησ αὐτὸν ἐν τῷ συγκαθεύδειν, ὑπογύου τοῦ ἀγῶνοσ ὄντοσ· ἐπεὶ δὲ νικήσασ εἰσῆλθε πρὸσ αὐτήν, ἀσπασαμένησ καὶ εἰπούσησ Ἀγαμέμνονοσ παῖ, νῦν ἐκεῖν’ ἔξεστί σοι.

ἐκ δὲ τούτου πολλὰ καὶ τῶν ἀκαίρων ἐνίοισ ἐπῄει λέγειν, ὡσ οὐκ ἄχρηστον εἰδέναι καὶ φυλάττεσθαι·

οἱο͂ν Πομπηίῳ Μάγνῳ φασὶν ἀπὸ τῆσ μεγάλησ ἐπανήκοντι στρατείασ τὸν διδάσκαλον τῆσ θυγατρὸσ ἀπόδειξιν διδόντα, βιβλίου κομισθέντοσ ἐνδοῦναι τῇ παιδὶ τοιαύτην ἀρχήν, ἤλυθεσ ἐκ πολέμου·

ὡσ ὤφελεσ αὐτόθ’ ὀλέσθαι. ὁ δ’ ἐν Ῥόδῳ στίχον αἰτήσαντι γραμματικῷ ποιουμένῳ δεῖξιν ἐν τῷ θεάτρῳ προτείνασ ἔρρ’ ἐκ νήσου θᾶσσον, ἐλέγχιστε ζωόντων ἄδηλον εἴτε παίζων ἐφύβρισεν εἴτ’ ἄκων ἠστόχησε.

ταῦτα μὲν οὖν παρηγόρησεν ἀστείωσ τὸν θόρυβον.

상위

Quaestiones Convivales

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION