Plutarch, Quaestiones Convivales, book 4, Εἰ ἡ θάλασσα τῆσ γῆσ εὐοψοτέρα. 12:

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Εἰ ἡ θάλασσα τῆσ γῆσ εὐοψοτέρα. 12:)

"τῷ πράγματι μετὰ σπουδῆσ πρόσειμι καὶ διαλεκτικώτερον. "εἰ γὰρ ὄψον ἐστὶ τὸ τὴν τροφὴν ἐφηδῦνον, ἄριστον ἂν ὄψον εἰή τὸ μάλιστα τὴν ὄρεξιν ἐπὶ τῷ σίτῳ κατασχεῖν δυνάμενον. "ὥσπερ οὖν οἱ προσαγορευθέντεσ Ἐλπιστικοὶ φιλόσοφοι συνεκτικώτατον εἶναι τοῦ βίου τὸ ἐλπίζειν ἀποφαίνονται τῷ ἀπούσησ ἐλπίδοσ οὐδ’ ἡδυνούσησ οὐκ ἀνεκτὸν εἶναι τὸν βίον, οὕτω καὶ τῆσ ἐπὶ τὴν τροφὴν ὀρέξεωσ συνεκτικὸν θετέον, οὗ μὴ παρόντοσ ἄχαρισ γίγνεται τροφὴ πᾶσα καὶ δυσπρόσοιστοσ. "τῶν μὲν οὖν ἐκ γῆσ τοιοῦτον οὐδὲν εὑρήσεισ, τῶν δὲ θαλαττίων τὸν ἅλα πρῶτον, οὗ χωρὶσ οὐδὲν ὡσ ἔποσ εἰπεῖν ἐστιν ἐδώδιμον· "ἀλλὰ καὶ τὸν ἄρτον οὗτοσ ἐμμιγνύμενοσ συνηδύνει· "διὸ καὶ Δήμητροσ σύνναοσ ὁ Ποσειδῶν, καὶ τῶν ἄλλων ὄψων οἱ ἅλεσ ἥδιστον ὄψον εἰσίν. οἱ γοῦν ἡρ́ωεσ εὐτελοῦσ καὶ λιτῆσ ἐθάδεσ ὥσπερ ἀσκηταὶ διαίτησ ὄντεσ καὶ τῆσ τροφῆσ πᾶσαν ἡδονὴν ἐπίθετον καὶ περίεργον ἀφελόντεσ, ὡσ μηδ’ ἰχθύσι χρῆσθαι παρὰ τὸν Ἑλλήσποντον στρατοπεδεύοντεσ, οὐχ ὑπέμενον τὰ κρέα χωρὶσ ἁλῶν προσφέρεσθαι, μαρτυροῦντεσ ὅτι τοῦτο τῶν ὄψων μόνον ἀπαραίτητόν ἐστιν. "ὡσ γὰρ τὰ χρώματα τοῦ φωτόσ, οὕτωσ οἱ χυμοὶ τοῦ ἁλὸσ δέονται πρὸσ τὸ κινῆσαι τὴν αἴσθησιν εἰ δὲ μή, βαρεῖσ τῇ γεύσει προσπίπτουσι καὶ ναυτιώδεισ. "νέκυεσ γὰρ κοπρίων ἐκβλητότεροι καθ’ Ἡράκλειτον, κρέασ δὲ πᾶν νεκρόν ἐστι καὶ νεκροῦ μέροσ· "ἡ δὲ τῶν ἁλῶν δύναμισ, ὥσπερ ψυχὴ παραγενομένη, χάριν αὐτῷ καὶ ἡδονὴν προστίθησι. "διὸ καὶ προλαμβάνουσι τῆσ ἄλλησ τροφῆσ τὰ δριμέα καὶ τὰ ἁλμυρά, καὶ ὅλωσ ὅσα μάλιστα τῶν ἁλῶν μετέσχηκε· "γίγνεται γὰρ φίλτρα ταῦτα τῇ ὀρέξει πρὸσ τἄλλα ὄψα, καὶ δελεασθεῖσα διὰ τούτων ἐπ’ ἐκεῖνα πρόσεισι νεαλὴσ καὶ πρόθυμοσ· "ἐὰν δ’ ἀπ’ ἐκείνων ἄρξηται, ταχέωσ ἀπαγορεύει. "οὐ μόνον τοίνυν πρὸσ τὴν τροφὴν ἀλλὰ καὶ πρὸσ ποτὸν ὄψον εἰσὶν οἱ ἅλεσ. "τὸ μὲν γὰρ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο κρόμυον ποτῷ ὄψον ναύταισ καὶ κωπηλάταισ μᾶλλον ἢ βασιλεῦσιν ἐπιτήδειον ἦν· "τὰ δ’ ὑφαλμυρίζοντα μετρίωσ τῶν σιτίων δι’ εὐστομίαν πᾶν μὲν οἴνου γένοσ ἡδὺ τῇ γεύσει καὶ λεῖον ἐπάγει, πᾶν δ’ ὕδωρ προσφιλὲσ παρέχεσθαι ἄλκιμον· "ἀηδίασ δὲ καὶ δυσχερείασ, ἣν ἐμποιεῖ τὸ κρόμμυον, οὐδ’ ὀλίγον μετέσχηκεν ἀλλὰ καὶ διαφορεῖ τὴν ἄλλην τροφὴν καὶ παραδίδωσιν εὐπειθῆ καὶ μαλακωτέραν τῇ πέψει, εὔχαριν μὲν χάριν ὄψου δύναμιν δὲ φαρμάκου τῷ σώματι τῶν ἁλῶν προσφερομένων. "καὶ μὴν τὰ γ’ ἄλλα θαλάττησ ὄψα πρὸσ τῷ ἡδίστῳ καὶ τὸ ἀβλαβέστατον ἔχει· "κρεώδη μὲν γάρ ἐστιν οὐ βαρύνει δ’ ὁμοίωσ, ἀλλὰ καταπέττεται καὶ διαφορεῖται ῥᾳδίωσ. "μαρτυρήσει δ’ οὑτοσὶ Ζήνων καὶ νὴ Δία Κράτων, οἳ τοὺσ ἀσθενοῦντασ πρὸ τῶν ἄλλων ἁπάντων ἐπὶ τὸν ἰχθὺν ἄγουσιν ὡσ κουφότατον ὄψων. "καὶ λόγον ἔχει τὴν θάλατταν ὑγιεινὰ καὶ διαπεπονημένα τοῖσ σώμασιν ἐκτρέφειν, εἴ γε καὶ ἡμῖν ἀέρα λεπτότητι καὶ καθαρότητι πρόσφορον ἀναδίδωσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION