Plutarch, Quaestiones Convivales, book 4, Διὰ τί τὰ ὕδνα δοκεῖ τῇ βροντῇ γίγνεσθαι, καὶ διὰ τί τοὺσ καθεύδοντασ οἰόνται μὴ κεραυνοῦσθαι. 16:

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Διὰ τί τὰ ὕδνα δοκεῖ τῇ βροντῇ γίγνεσθαι, καὶ διὰ τί τοὺσ καθεύδοντασ οἰόνται μὴ κεραυνοῦσθαι. 16:)

"ὁ λόγοσ ὑμῖν δοκεῖ, τοιαῦτά τοι τὰ πλεῖστα τῶν βρονταῖσ καὶ κεραυνοῖσ συνεπομένων· "διὸ καὶ μάλιστα τοῖσ πάθεσι τούτοισ δόξα θειότητοσ πρόσεστι. "λέγεισ· "οὐ γὰρ μόνον οἱ πολλοὶ καὶ ἰδιῶται τοῦτο πεπόνθασιν, ἀλλὰ καὶ τῶν φιλοσόφων τινέσ. ἐγὼ γοῦν οἶδα, κεραυνοῦ παρ’ ἡμῖν εἰσ οἰκίαν ἐμπεσόντοσ καὶ πολλὰ θαυμαστὰ δράσαντοσ οἶνόν τε γὰρ ἐκ πίθων διεφόρησε τοῦ κεράμου μηδὲν παθόντοσ, ἀνθρώπου τε καθεύδοντοσ διαπτάμενοσ οὔτ’ αὐτὸν ἠδίκησεν οὔτε τῆσ ἐσθῆτοσ ἔθιγε, ζώνην δὲ χαλκοῦσ ἔχουσαν ὑπεζωσμένου διέτηξε τὸ νόμισμα πᾶν καὶ συνέχεε· "φιλοσόφῳ δὲ παρεπιδημοῦντι Πυθαγορικῷ προσελθόντα καὶ διαπυνθανόμενον· "τὸν δ’ ἀφοσιωσάμενον καὶ κελεύσαντα τὰ καθ’ ἑαυτὸν δρᾶν καὶ προσεύχεσθαι τοῖσ θεοῖσ. ἀκούω δὲ καὶ στρατιώτου φυλάττοντοσ ἱερὸν ἐν Ῥώμῃ κεραυνὸν ἐγγὺσ πεσόντα διακαῦσαι τῶν ὑποδημάτων τοὺσ ἱμάντασ, ἄλλο δὲ μηδὲν κακὸν ἐργάσασθαι· "καὶ κυλιχνίων ἀργυρῶν ξυλίνοισ ἐγκειμένων ἐλύτροισ τὸν μὲν ἄργυρον συνιζῆσαι τακέντα, τὸ δὲ ξύλον ἄθικτον καὶ ἀπαθὲσ εὑρεθῆναι. "καὶ ταῦτα μὲν ἔξεστι πιστεύειν καὶ μή· "πάντων δὲ θαυμασιώτατον, ὃ πάντεσ ὡσ ἔποσ εἰπεῖν ἴσμεν, ὅτι τῶν ὑπὸ κεραυνοῦ διαφθαρέντων ἄσηπτα τὰ σώματα διαμένει· "πολλοὶ γὰρ οὔτε κάουσιν οὔτε κατορύττουσιν, ἀλλ’ ἐῶσι περιφράξαντεσ, ὥσθ’ ὁρᾶσθαι τοὺσ νεκροὺσ ἀσήπτουσ ἀεί· "τὴν Εὐριπίδου Κλυμένην ἐλέγχοντασ ἐπὶ τοῦ Φαέθοντοσ εἰποῦσαν φίλοσ δέ μοι ἄλουτοσ ἐν φάραγξι σήπεται νέκυσ. "ὅθεν οἶμαι καὶ τὸ θεῖον ὠνομάσθαι τῇ ὁμοιότητι τῆσ ὀσμῆσ, ἣν τὰ παιόμενα τοῖσ κεραυνοῖσ ἀφίησιν ἐκτριβομένην πυρώδη καὶ δριμεῖαν ὑφ’ ἧσ ἐμοὶ δοκοῦσι καὶ κύνεσ καὶ ὄρνιθεσ ἀπέχεσθαι τῶν διοβλήτων σωμάτων. "ἐμοὶ γὰρ ἄχρι τούτου τῆσ αἰτίασ ὥσπερ δάφνησ παρατετρώχθω·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION