헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Θυαεστι

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, chapter 0)

ὦ Σόσσιε Σενεκίων, τοῦ Πολυβίου Σκιπίωνι παραινοῦντοσ Ἀφρικανῷ μὴ πρότερον ἐξ ἀγορᾶσ ἀπελθεῖν ἢ φίλον τινὰ ποιήσασθαι τῶν πολιτῶν· φίλον δὲ δεῖ μὴ πικρῶσ μηδὲ σοφιστικῶσ ἀκούειν ἐκεῖνον τὸν ἀμετάπτωτον καὶ βέβαιον, ἀλλὰ κοινῶσ τὸν εὔνουν·

ὥσπερ ᾤετο χρῆναι Δικαίαρχοσ εὔνουσ μὲν αὑτῷ παρασκευάζειν ἅπαντασ, φίλουσ δὲ ποιεῖσθαι τοὺσ ἀγαθούσ; .

φιλία γὰρ ἐν χρόνῳ πολλῷ καὶ δι’ ἀρετῆσ ἁλώσιμον· εὔνοιαν δὲ καὶ χρεία καὶ ὁμιλία καὶ παιδιὰ πολιτικῶν ἀνδρῶν ἐπάγεται, καιρὸν λαβοῦσα πειθοῦσ φιλανθρώπου καὶ χάριτοσ συνεργόν. ἀλλ’ ὁρ́α τὸ τῆσ παραινέσεωσ, εἰ μὴ μόνον ἔχει δεξιῶσ;

πρὸσ ἀγορὰν ἀλλὰ καὶ πρὸσ συμπόσιον· ὥστε δεῖν μὴ πρότερον ἀναλύειν ἢ κτήσασθαί τινα τῶν συγκατακειμένων καὶ παρόντων εὔνουν ἑαυτῷ καὶ φίλον. εἵνεκεν καὶ χρειῶν ἑτέρων, εἰσ δὲ συμπόσιον οἵ γε νοῦν ἔχοντεσ ἀφικνοῦνται κτησόμενοι φίλουσ οὐχ ἧττον ἢ τοὺσ ὄντασ εὐφρανοῦντεσ.

διότι τῶν μὲν ἄλλων ζητεῖν ἐκφορὰν κἀνελεύθερον ἂν εἰή καὶ φορτικόν, τὸ δὲ φίλων πλέον ἔχοντασ ἀπιέναι καὶ ἡδὺ καὶ σεμνόν ἐστι.

καὶ τοὐναντίον ὁ τούτου παραμελῶν ἄχαριν αὑτῷ καὶ ἀτελῆ τὴν συνουσίαν ποιεῖ καὶ ἄπεισι τῇ γαστρὶ σύνδειπνοσ οὐ τῇ ψυχῇ γεγονώσ· ὁ γὰρ σύνδειπνοσ οὐκ ὄψου καὶ οἴνου καὶ τραγημάτων μόνον, ἀλλὰ καὶ λόγων κοινωνὸσ ἣκει καὶ παιδιᾶσ καὶ φιλοφροσύνησ εἰσ εὔνοιαν τελευτώσησ.

ἕλξεισ κονιορτοῦ δέονται, ταῖσ δὲ φιλικαῖσ λαβαῖσ ὁ οἶνοσ ἁφὴν ἐνδίδωσι μιγνύμενοσ λόγῳ λόγοσ γὰρ αὐτῷ τὸ φιλάνθρωπον καὶ ἠθοποιὸν ἐπὶ τὴν ψυχὴν ἐκ τοῦ σώματοσ ἐποχετεύει καὶ συνδίδωσιν·

εἰ δὲ μή, πλανώμενοσ ἐν τῷ σώματι πλησμονῆσ οὐδὲν σπουδαιότερον παρέσχεν.

ὅθεν ὥσπερ ὁ μάρμαροσ, τοῦ διαπύρου σιδήρου τῷ καταψύχειν τὴν ἄγαν ὑγρότητα καὶ ῥύσιν ἀφαιρῶν, εὔτονον ποιεῖ τὸ μαλασσόμενον αὐτοῦ καὶ τυπούμενον ὁ·

οὕτωσ ὁ συμποτικὸσ λόγοσ οὐκ ἐᾷ διαφορεῖσθαι παντάπασιν ὑπὸ τοῦ οἴνου τοὺσ πίνοντασ; ἀλλ’ ἐφίστησι καὶ ποιεῖ τῇ ἀνέσει τὸ ἱλαρὸν καὶ φιλάνθρωπον ἐγκέραστον καὶ κεχαρισμένον, ἄν τισ ἐμμελῶσ ἅπτηται, καθάπερ σφραγῖδι φιλίασ εὐτυπώτων καὶ ἁπαλῶν διὰ τὸν οἶνον ὄντων.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Quaestiones Convivales, book 4, chapter 0

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, chapter 0)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION