헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Θυαεστι

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Διὰ τί γλεῦκοσ ἣκιστα μεθύσκει.)

τοῦ νέου οἴνου Ἀθήνησι μὲν ἑνδεκάτῃ μηνὸσ κατάρχονται, Πιθοίγια τὴν ἡμέραν καλοῦντεσ· καὶ πάλαι γ’ ὡσ ἐοίκεν εὔχοντο, τοῦ οἴνου πρὶν ἢ πιεῖν ἀποσπένδοντεσ, ἀβλαβῆ καὶ σωτήριον αὐτοῖσ τοῦ φαρμάκου τὴν χρῆσιν γενέσθαι. παρ’ ἡμῖν δ’ ὁ μὲν μὴν καλεῖται Προστατήριοσ, ἕκτῃ δ’ ἱσταμένου νομίζεται θύσαντασ ἀγαθῷ Δαίμονι γεύεσθαι τοῦ οἴνου μετὰ ζέφυρον· οὗτοσ γὰρ μάλιστα τῶν ἀνέμων ἐξίστησι καὶ κινεῖ τὸν οἶνον, καὶ ὁ τοῦτον διαφυγὼν ἤδη δοκεῖ παραμένειν βέβαιοσ.

ἔθυσεν οὖν ὁ πατὴρ ὥσπερ εἰώθει τὴν θυσίαν, καὶ μετὰ τὸ δεῖπνον, ἐπαινουμένου τοῦ οἴνου, τοῖσ φιλοσοφοῦσι μειρακίοισ μεθ’ ἡμῶν προύβαλε ζητεῖν λόγον, ὡσ τὸ γλεῦκοσ ἣκιστα μεθύσκει.

τοῖσ μὲν οὖν πολλοῖσ παράδοξον ἐφάνη καὶ ἄπιστον·

ὁ δ’ Ἁγίασ ἔφη τὸ γλυκὺ πανταχοῦ προσίστασθαι καὶ πλήσμιον εἶναι· διὸ καὶ γλεύκουσ οὐκ ἄν τινα πιεῖν ῥᾳδίωσ;

ὅσον εἰσ μέθην ἱκανόν ἐστιν· ἀπαγορεύειν γὰρ ἀηδίᾳ τὴν ὄρεξιν ἄχρι τοῦ μὴ διψῆν προελθοῦσαν. ὅτι δὲ τοῦ γλυκέοσ διαφέρει τὸ ἡδὺ καὶ τὸν ποιητὴν ἐπιστάμενον λέγειν τυρῷ καὶ μέλιτι γλυκερῷ καὶ ἡδέι οἴνῳ· τὸν γὰρ οἶνον ἐν ἀρχῇ μὲν εἶναι γλυκύν, γίγνεσθαι δ’ ἡδὺν ὅταν εἰσ τὸ αὐστηρὸν τῇ πέψει μεταβάλῃ παλαιούμενοσ.

Ἀρισταίνετοσ δ’ ὁ Νικαεὺσ ἔν τισιν ἐνίοισ γράμμασιν ἀνεγνωκὼσ ἔφη μνημονεύειν, ὅτι γλεῦκοσ μιχθὲν οἴνῳ παύει μέθην· τῶν δ’ ἰατρῶν τινασ λέγει τοὺσ πλέον πιόντασ κελεύειν ἐμεῖν, εἶθ’, ὅταν μέλλωσι καθεύδειν, ἄρτον εἰσ μέλι καταβάψαντασ ἐμφαγεῖν ἔδοσαν.

εἴ τι οὖν αἱ γλυκύτητεσ ἀμβλύνουσι τὸν ἄκρατον, εἰκότωσ ὁ νέοσ οἶνοσ οὐ μεθύσκει, πρὶν ἂν ἡ γλυκύτησ μεταβάλῃ. σφόδρ’ οὖν ἀπεδεξάμεθα τὴν εὑρησιλογίαν τῶν νεανίσκων, ὅτι τοῖσ ἐμποδὼν οὐκ ἐπιπεσόντεσ ἰδίων εὐπόρησαν ἐπιχειρημάτων. ἐπεὶ τά γε πρόχειρα καὶ ῥᾴδια λαβεῖν ἥ τε βαρύτησ ἐστὶ τοῦ γλεύκουσ, ὡσ Ἀριστοτέλησ φησίν, ἡ διακόπτουσα τὴν κοιλίαν, καὶ τὸ πολὺ συμμἐνειν πνευματῶδεσ καὶ ὑδατῶδεσ·

ὧν τὸ μὲν εὐθὺσ ἐκπίπτει βιαζόμενον, τὸ δὲ πέφυκε τὸ ὑδατῶδεσ ἀμβλύτερον ποιεῖν τὸν οἶνον·

παλαίωσισ δ’ ἐπίτασιν ποιεῖ, ἐκκρινομένου τοῦ ὑδατώδουσ· ὁ οἶνοσ δυνάμει δὲ σφοδρότεροσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Quaestiones Convivales, book 3, Διὰ τί γλεῦκοσ ἣκιστα μεθύσκει.

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Διὰ τί γλεῦκοσ ἣκιστα μεθύσκει.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION