Plutarch, Quaestiones Convivales, book 2, Τίν’ ἐστὶν ἃ Ξενοφῶν παρὰ πότον ἣδιον ἐρωτᾶσθαί φησι καὶ σκώπτεσθαι ἢ μή. 14:

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 2, Τίν’ ἐστὶν ἃ Ξενοφῶν παρὰ πότον ἣδιον ἐρωτᾶσθαί φησι καὶ σκώπτεσθαι ἢ μή. 14:)

"εἰσὶ δὲ καὶ περὶ τὰ σωματικὰ τοιαῦται διαφοραὶ τῶν πολλῶν· "οἱο͂ν εἰσ γρυπότητα καὶ σιμότητα σκωπτόμενοι γελῶσιν, ὡσ ὁ Κασάνδρου φίλοσ; "οὐκ ἠχθέσθη τοῦ Θεοφράστου πρὸσ αὐτὸν εἰπόντοσ θαυμάζω σου τοὺσ ὀφθαλμοὺσ, ὅτι οὐκ ᾅδουσι, τοῦ μυκτῆροσ; "αὐτοῖσ ἐνδεδωκότοσ καὶ ὁ Κῦροσ ἐκέλευσε τὸν γρυπὸν σιμὸν ἀγαγέσθαι γύναιον, οὕτω γὰρ ἐφαρμόσειν. "εἰσ δὲ δυσωδίαν μυκτῆροσ ἢ στόματοσ ἄχθονται σκωπτόμενοι· "καὶ πάλιν εἰσ φαλακρότητα πράωσ φέρουσιν, εἰσ δὲ πήρωσιν ὀφθαλμῶν ἀηδῶσ. καὶ γὰρ Ἀντίγονοσ αὐτὸσ μὲν ἑαυτὸν εἰσ τὸν ὀφθαλμὸν ἔσκωπτε· "καί ποτε λαβὼν ἀξίωμα μεγάλοισ γράμμασι γεγραμμένον ταυτὶ μέν ἔφη καὶ τυφλῷ δῆλα Θεόκριτον δὲ τὸν Χῖον ἀπέκτεινεν, ὅτι φήσαντόσ τινοσ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ ἂν βασιλέωσ παραγένῃ, σωθήσῃ· "ἀλλά μοι εἶπεν ἀδύνατον λέγεισ τοῦτ’ αὐτὸ τὴν σωτηρίαν. "Λέων ὁ Βυζάντιοσ, εἰπόντοσ Πασιάδου πρὸσ αὐτὸν, ὀφθαλμισθῆναι δι’ αὐτοῦ τοὺσ ὀφθαλμούσ ἀσθένειαν ἔφη σώματοσ ὀνειδίζεισ, νέμεσιν οὐχ ὁρῶν ἐπὶ τῶν ὤμων βαστάζοντά σου τὸν υἱόν· "εἶχε δὲ κυρτὸν ὁ Πασιάδησ υἱόν. ἠγανάκτησε δὲ καὶ Ἄρχιπποσ, ὁ δημαγωγὸσ τῶν Ἀθηναίων, ὑπὸ Μελανθίου σκωφθεὶσ εἰσ τὸ κυρτόν· "ἔφη γὰρ αὐτὸν ὁ Μελάνθιοσ οὐ προεστάναι τῆσ πόλεωσ ἀλλὰ προκεκυφέναι. "τινὲσ δὲ ταῦτα πράωσ καὶ μετρίωσ φέρουσιν, ὥσπερ ὁ φίλοσ τοῦ Ἀντιγόνου τάλαντον αἰτήσασ καὶ μὴ λαβὼν ᾔτησε προπομποὺσ καὶ φύλακασ ὅπωσ ἔφη μὴ ἐπιβουλευθῶ προστάξασ κατ’ ὤμου τὸ τάλαντον φέρειν. "οὕτω μὲν περὶ τὰ ἐκτὸσ ἔχουσι διὰ τὴν ἀνωμαλίαν ἄλλοι γὰρ ἐπ’ ἄλλοισ ἄχθονται. "Ἐπαμεινώνδασ μετὰ τῶν συναρχόντων ἑστιώμενοσ ἐπέπινεν ὄξοσ, καὶ πυνθανομένων εἰ πρὸσ ὑγίειαν ἀγαθόν, οὐκ οἶδ’ εἶπεν, ὅτι μέντοι πρὸσ τὸ μεμνῆσθαι τῆσ οἴκοι διαίτησ ἀγαθόν, ἐπίσταμαι. "διὸ δεῖ καὶ πρὸσ τὰσ φύσεισ καὶ τὰ ἤθη σκοποῦντα ταῖσ παιδιαῖσ χρῆσθαι, πειρώμενον ἀλύπωσ καὶ κεχαρισμένωσ ἑκάστοισ ὁμιλεῖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION