헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δετρανθ

(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 13)

τινὰ γὰρ οὐδὲ συνυπάρχειν ἀλλὰ μᾶλλον ὑπεναντιοῦσθαι πέφυκεν ἀλλήλοισ τῶν σπουδαζομένων , οἱο͂ν ἄσκησισ λόγων καὶ μαθημάτων ἀνάληψισ ἀπραγμοσύνησ δεῖται καὶ σχολῆσ· δυνάμεισ δὲ πολιτικαὶ καὶ φιλίαι βασιλέων οὐκ ἄνευ πραγμάτων οὐδ’ ἀσχολιῶν περιγίγνονται. καὶ χρημάτων ἐπιμέλεια μὲν συνεχὴσ καὶ τήρησισ αὔξει πλοῦτον, ὑπεροψία δὲ καὶ περιφρόνησισ μέγα πρὸσ φιλοσοφίαν ἐφόδιον.

ὅθεν οὐ πάντα πάντων ἐστίν, ἀλλὰ δεῖ τῷ Πυθικῷ γράμματι πειθόμενον αὑτὸν καταμαθεῖν·

εἶτα χρῆσθαι πρὸσ ἓν ὃ πέφυκε, καὶ μὴ πρὸσ ἄλλον ἄλλοτε βίου ζῆλον ἕλκειν καὶ παραβιάζεσθαι τὴν φύσιν· ἐν ἁρ́μασιν ἵπποσ, ἐν δ’ ἀρότρῳ βοῦσ, παρὰ ναῦν δ’ ἰθύει τάχιστα δελφίσ, κάπρῳ δὲ βουλεύοντα φόνον κύνα χρὴ τλάθυμον ἐξευρεῖν.

ὁ δ’ ἀσχάλλων καὶ λυπούμενοσ ὅτι μὴ καὶ λέων ἐστὶν ὀρεσίτροφοσ ἀλκὶ πεποιθώσ ἅμα καὶ κυνίδιον Μελιταῖον ἐν κόλπῳ χήρασ γυναικὸσ τιθηνούμενον, ἀπόπληκτόσ ἐστι. τούτου δ’ οὐδέν βελτίων ὁ βουλόμενοσ ἅμα μὲν Ἐμπεδοκλῆσ ἢ Πλάτων ἢ Δημόκριτοσ εἶναι περὶ κόσμου γράφων καὶ τῆσ τῶν ὄντων ἀληθείασ, ἅμα δὲ πλουσίᾳ γραῒ συγκαθεύδειν ὡσ Εὐφορίων, ἢ ἰὼν ἐπὶ κῶμον Ἀλεξάνδρῳ συμπίνειν ὡσ Μήδιοσ·

ἀγανακτῶν δὲ καὶ λυπούμενοσ, εἰ μὴ θαυμάζεται διὰ πλοῦτον ὡσ Ἰσμηνίασ καὶ δι’ ἀρετὴν ὡσ Ἐπαμεινώνδασ.

καὶ γὰρ ὁ Σόλων ἀλλ’ ἡμεῖσ αὐτοῖσ οὐ διαμειψόμεθα τῆσ ἀρετῆσ τὸν πλοῦτον·

ἐπεὶ τὸ μὲν ἔμπεδόν αἰεί, χρήματα δ’ ἀνθρώπων ἄλλοτε ἄλλοσ ἔχει.

"προσήκει μέγα φρονεῖν, ὅτι κρατεῖ πολλῶν ἀνθρώπων;

"ἀλλ’ οὐχ ἧττον οἷσ ὑπάρχει περὶ θεῶν ἃ δεῖ δοξάζειν. τοὺσ γὰρ οὕτω, τὰ οἰκεῖα σεμνύνοντασ οὐκ ἐνοχλήσει τὰ τῶν πλησίον νῦν δὲ τὴν ἄμπελον σῦκα φέρειν οὐκ ἀξιοῦμεν οὐδὲ τὴν ἐλαίαν βότρυσ·

καὶ τὰ τῶν φειδομένων καὶ τὰ τῶν δαπανώντων ἔχωμεν προτερήματα, συκοφαντοῦμεν καὶ ἀχαριστοῦμεν αὑτοῖσ καὶ καταφρονοῦμεν ὡσ, ἐνδεῶσ καὶ εὐτελῶσ βιούντων.

πρὸσ δὲ τούτῳ καὶ τὴν φύσιν ὁρῶμεν ὑπομιμνήσκουσαν ἡμᾶσ.

ὡσ γὰρ τῶν θηρίων ἑτέροισ ἀφ’ ἑτέρων παρεσκεύασε τὴν τροφὴν εἶναι καὶ οὐ πάντα σαρκοφαγεῖν ἢ σπερμολογεῖν ἢ ῥιζωρυχεῖν ἐποίησεν, οὕτω τοῖσ ἀνθρώποισ ποικίλασ πρὸσ τὸν βίον ἀφορμὰσ ἔδωκε· μηλοβότᾳ τ’ ἀρότᾳ τ’ ὀρνιχολόχῳ τε καὶ ὃν πόντοσ τρέφει δεῖ δὲ τὸ πρόσφορον ἑαυτοῖσ ἑλομένουσ καὶ διαπονοῦντασ ἐᾶν τὰ τῶν ἄλλων, καὶ μὴ τὸν Ἡσίοδον ἐλέγχειν ἐνδεέστερον εἰπόντα καὶ κεραμεὺσ κεραμεῖ κοτέει καὶ τέκτονι τέκτων.

κωμῳδοὺσ εὐημεροῦντασ ἐν θεάτροισ καὶ ὀρχηστὰσ καὶ θεράποντασ ἐν αὐλαῖσ βασιλέων ἐλεύθεροι καὶ εὐπατρίδαι κατατεθαμβημένοι καὶ μακαρίζοντεσ, οὐ μετρίωσ λυποῦσιν αὑτοὺσ καὶ ταράττουσιν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De tranquilitate animi, section 13

(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 13)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION