Plutarch, De tranquilitate animi, section 12

(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 12)

οὐχ ἥκιστα τοίνυν εὐθυμίαν κολούει τὸ μὴ συμμέτροισ χρῆσθαι πρὸσ τὴν ὑποκειμένην δύναμιν ὁρμαῖσ ὥσπερ ἱστίοισ, ἀλλὰ μειζόνων ἐφιεμένουσ ταῖσ ἐλπίσιν εἶτ’ ἀποτυγχάνοντασ αἰτιᾶσθαι δαίμονα καὶ τύχην ἀλλὰ μὴ τὴν αὑτῶν ἀβελτερίαν. καὶ σαγήναισ ἐλάφουσ μὴ λαμβάνων οὐδ’ οἷσ δαίμων οὐκ ἐναντιοῦται μοχθηρόσ, ἀλλ’ ἀβελτερίᾳ καὶ μωρίᾳ τοῖσ ἀδυνάτοισ ἐπιχειροῦσα.

αἴτιον δ’ ἡ φιλαυτία μάλιστα, φιλοπρώτουσ ποιοῦσα καὶ φιλονίκουσ;

ἐν πᾶσι καὶ πάντων ἐπιδραττομένουσ ἀπλήστωσ οὐ γὰρ πλούσιοι μόνον ὁμοῦ καὶ λόγιοι καὶ ἰσχυροὶ καὶ συμποτικοὶ καὶ ἡδεῖσ εἶναι καὶ φίλοι βασιλέων καὶ πόλεων ἄρχοντεσ ἀξιοῦσιν, ἀλλ’ εἰ μὴ καὶ κύνασ ἕξουσι πρωτεύοντασ ἀρετῇ καὶ ἵππουσ καὶ ὄρτυγασ καὶ ἀλεκτρυόνασ ἀθυμοῦσι. Διονύσιοσ;

ὁ πρεσβύτεροσ οὐκ ἠγάπα μέγιστοσ ὢν τῶν τότε τυράννων, ἀλλ’ ὅτι· Φιλοξένου τοῦ ποιητοῦ μὴ βέλτιον ᾖδε μηδὲ περιῆν ἐν τῷ διαλέγεσθαι Πλάτωνοσ, ὀργισθεὶσ καὶ παροξυνθεὶσ τὸν μὲν εἰσ τὰσ λατομίασ ἐνέβαλε τὸν δ’ ἀπέδοτο πέμψασ εἰσ Αἴγιναν.

ἁμιλλώμενοσ αὐτῷ περὶ τάχουσ ἔδοξεν ἑκὼν παρεῖναι, σφόδρα διηγανάκτησεν, εὖ δὲ καὶ ὁ ποιητικὸσ Ἀχιλλεὺσ ὑπειπὼν τοῖοσ ἐὼν οἱο͂σ οὔ τισ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων ἐπήνεγκεν ἐν πολέμῳ·

"ἑώσ μὲν ἡσυχίαν ἦγεσ, ἐδόκεισ τισ εἶναι διὰ τὰ χρυσία καὶ τὴν·

"πορφύραν, νυνὶ δὲ καὶ ταυτὶ τὰ τρίβοντα τὴν ὤχραν παιδάρια καταγελᾷ σου φλυαροῦντοσ. καὶ στρατηγὸν καὶ πλούσιον καὶ βασιλέα προσαγορευόμενον αὑτοὺσ δὲ πάντων ἀξιοῦσι τούτων, κἂν μὴ τυγχάνωσιν, ἀνιῶνται.

καίτοι καὶ τῶν θεῶν ἄλλοσ ἄλλην ἔχων δύναμιν, ὁ μὲν ἐνυάλιοσ ὁ δὲ μαντεῖοσ ὁ δὲ κερδῷοσ;

ὁ Ζεύσ, ὡσ οὐ μετὸν αὐτῇ πολεμικῶν ἔργων, ἐπὶ γάμουσ ἀποστέλλει καὶ θαλάμουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION