Plutarch, De tranquilitate animi, section 8

(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 8)

ὅθεν ἐκεῖνον αὖθισ τὸν περὶ τῶν πραγμάτων λόγον ἀναλάβωμεν. ἑτέρουσ ταὐτὰ προσφερομένουσ καὶ μὴ δυσχεραίνοντασ, οὐκέτι τὸ σιτίον οὐδὲ τὸ ποτὸν ἀλλ’ αὑτοὺσ αἰτιώμεθα καὶ τὴν νόσον·

οὕτω καὶ τοῖσ πράγμασι παυσόμεθα μεμφόμενοι καὶ δυσχεραίνοντεσ, ἂν ἑτέρουσ ταὐτὰ προσδεχομένουσ ἀλύπωσ καὶ ἱλαρῶσ ὁρῶμεν.

ἀγαθὸν τοίνυν ἐν τοῖσ ἀβουλήτοισ συμπτώμασι πρὸσ εὐθυμίαν καὶ τὸ μὴ παρορᾶν ὅσα προσφιλῆ καὶ ἀστεῖα πάρεστιν ἡμῖν, ἀλλὰ μιγνύντασ ἐξαμαυροῦν τὰ χείρονα τοῖσ βελτίοσι.

νῦν δὲ τὰσ μὲν ὄψεισ ὑπὸ τῶν ἄγαν λαμπρῶν τιτρωσκομένασ ἀποστρέφοντεσ, ταῖσ ἀνθηραῖσ καὶ ποώδεσι χρόαισ παρηγοροῦμεν τὴν δὲ διάνοιαν ἐντείνομεν εἰσ τὰ λυπηρὰ καὶ προσβιαζόμεθα τοῖσ τῶν ἀνιαρῶν ἐνδιατρίβειν ἀναλογισμοῖσ, μονονοὺ βίᾳ τῶν βελτιόνων ἀποσπάσαντεσ. καίτοι τό γε πρὸσ τὸν πολυπράγμονα λελεγμένον οὐκ ἀηδῶσ δεῦρ’ ἔστι μετενεγκεῖν τί τἀλλότριον, ἄνθρωπε βασκανώτατε, κακὸν ὀξυδορκεῖσ, τὸ δ’ ἴδιον παραβλέπεισ;

"παρόντων, κακὸν ζητοῦντα;

καὶ γὰρ οἱ πολλοὶ τὰ χρηστὰ καὶ πότιμα τῶν ἰδίων ὑπερβαίνοντεσ ἐπὶ τὰ μοχθηρὰ καὶ δυσχερῆ τρέχουσιν. ὁ δ’ Ἀρίστιπποσ οὐ τοιοῦτοσ, ἀλλ’ ἀγαθὸσ ὥσπερ ἐπὶ ζυγοῦ πρὸσ τὰ βελτίονα τῶν ὑποκειμένων ἐξαναφέρειν καὶ ἀνακουφίζειν αὑτόν· "οὐχὶ σοὶ μὲν χωρίδιον ἓν ἔστιν, ἐμοὶ δὲ τρεῖσ ἀγροὶ καταλείπονται;

τἄλλα πάντα ποιεῖν ἀνόνητα ἑαυτοῖσ ὀδυρομένουσ καὶ δυσφοροῦντασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION