Plutarch, De primo frigido, chapter, section 19

(플루타르코스, De primo frigido, chapter, section 19)

ὧν βλεπομένων, σκόπει τὸ γιγνόμενον οὕτω. καὶ τρέπειν εἰσ ἑαυτὴν τὸ νικώμενον τὸ μὲν γὰρ ὑπὸ θερμοῦ κρατηθὲν ἐκπυροῦται, τὸ ὑπὸ πνεύματοσ ἐξαεροῦται, τὸ δ’ εἰσ ὕδωρ ἐμπεσόν, ἂν μὴ διαφύγῃ ,‐ καθυγραίνεται, συνδιαχεόμενον.

τὸ πρώτωσ ψυχρόν ἔστι δ’ ὑπερβολὴ ψύξεωσ πῆξισ, πῆξισ δ’ εἰσ ἀγνωσίαν τελευτᾷ καὶ λίθωσιν, ὅταν, παντάπασι τοῦ ψυχροῦ κρατήσαντοσ, ἐκπαγῇ μὲν τὸ ὑγρὸν ἐκθλιβῇ δὲ τὸ θερμόν.

ὅθεν ἡ μὲν ἐν βάθει γῆ πάγοσ ἐστὶν ὡσ εἰπεῖν καὶ κρύσταλλοσ ἅπασα τὸ γὰρ ψυχρὸν ἄκρατον οἰκουρεῖ καὶ ἀμάλακτον ἀπεωσμένον ἐκεῖ τοῦ αἰθέροσ ἀπωτάτω ταυτὶ δὲ· τὰ ἐμφανῆ, κρημνοὺσ καὶ σκοπέλουσ καὶ πέτρασ, Ἐμπεδοκλῆσ μὲν ὑπὸ τοῦ πυρὸσ οἰέται τοῦ ἐν βάθει τῆσ γῆσ ἑστάναι καὶ ἀνέχεσθαι διερειδόμενα φλεγμαίνοντοσ·

ἐμφαίνεται δὲ μᾶλλον, ὅσων τὸ θερμὸν ἐξεθλίβη καὶ διέπτατο, πάντα ταῦτα παντάπασιν ὑπὸ τῆσ ψυχρότητοσ παγῆναι διὸ καὶ πάγοι καλοῦνται.

καὶ τὰ ἄκρα πολλῶν ἐπιμελανθέντων, τὸ θερμὸν ἐξέπεσε, πυρικαύστοισ ἰδεῖν προσέοικε πήγνυσι γὰρ τὸ ψυχρὸν τὰ μὲν μᾶλλον τὰ δ’ ἧττον, μάλιστα δ’ οἷσ πρώτωσ ἐνυπάρχειν πέφυκεν.

ὥσπερ γάρ, εἰ θερμοῦ τὸ κουφίζειν, θερμότατόν ἐστι τὸ κουφότατον ·

εἰ δ’ ὑγροῦ τὸ μαλάσσειν, ὑγρότατον τὸ μαλακώτατον·

οὕτωσ, εἰ ψυχροῦ τὸ πηγνύειν, ἀνάγκη ψυχρότατον εἶναι τὸ μάλιστα πεπηγόσ, οἱο͂ν ἡ γῆ τὸ δὲ ψυχρότατον φύσει δήπου καὶ πρώτωσ ψυχρὸν ὥστε φύσει καὶ · πρώτωσ ψυχρὸν ἡ γῆ.

τοῦτο δ’ ἀμέλει καὶ τῇ αἰσθήσει δῆλόν ἐστι καὶ γὰρ πηλὸσ ὕδατοσψυχρότεροσ καὶ τὸ πῦρ γῆν ἐπιφοροῦντεσ ἀφανίζουσιν οἱ · δὲ χαλκεῖσ τῷ πυρουμένῳ καὶ ἀνατηκομένῳ σιδήρῳ μάρμαρον καὶ λατύπην παραπάσσουσι, τὴν πολλὴν ῥύσιν ἐφιστάντεσ καὶ καταψύχοντεσ· ψύχει δὲ καὶ τὰ τῶν ἀθλητῶν κόνισ σώματα καὶ κατασβέννυσι τοὺσ ἱδρῶτασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION