Plutarch, De primo frigido, chapter, section 13

(플루타르코스, De primo frigido, chapter, section 13)

τὸ λαμπρὸν καὶ τὸ θερμόν. ὅτι δ’ οὐ τοῦ ἀέροσ τὸ μέλαν ἀλλὰ τοῦ ὕδατόσ ἐστιν, ἡ αἴσθησισ ἐπιμαρτυρεῖ, τῷ μὲν ἀέρι μηδενὸσ ὡσ ἁπλῶσ εἰπεῖν μελαινομένου τῷ δ’ ὕδατι πάντων. .

ἂν γὰρ τὸ λευκότατον ἐμβάλῃσ ἔριον εἰσ ὕδωρ ἢ ἱμάτιον, ἀναφαίνεται μέλαν καὶ διαμένει, μέχρι ἂν ὑπὸ θερμότητοσ ἐξικμασθῇ τὸ ὑγρὸν ἤ τισι στρέβλαισ καὶ βάρεσιν ἐκπιεσθῇ τῆσ τε γῆσ ὕδατι ῥαινομένησ, διαμελαίνουσιν οἱ καταλαμβανόμενοι ταῖσ σταγόσι τόποι, τῶν ἄλλων ὁμοίων μενόντων. καὶ διαγελᾷ.

τῶν δ’ ἄλλων ὑγρῶν διαφανὲσ μάλιστα τοὔλαιόν ἐστι, πλείστῳ χρώμενον ἀέρι τούτου τεκμήριον κουφότησ, δι’ ἣν ἐπιπολάζει πᾶσιν ὑπὸ τοῦ ἀέροσ ἄνω φερόμενον, ποιεῖ δὲ καὶ τὴν γαλήνην ἐν τῇ θαλάττῃ τοῖσ κύμασιν ἐπιρραινόμενον, οὐ διὰ τὴν λειότητα τῶν ἀνέμων ἀπολισθαινόντων, ὡσ Ἀριστοτέλησ ἔλεγεν· ἀλλὰ παντὶ μὲν ὑγρῷ τὸ κῦμα διαχεῖται πληττόμενον, ἰδίωσ δὲ τοὔλαιον αὐγὴν καὶ καταφάνειαν ἐν βυθῷ παρέχει, διαστελλομένων τῷ ἀέρι τῶν ὑγρῶν·

οὐ γὰρ μόνον ἐπιπολῆσ τοῖσ διανυκτερεύουσιν ἀλλὰ καὶ κάτω τοῖσ σπογγοθήραισ διαφυσώμενον ἐκ τοῦ στόματοσ ἐν τῇ θαλάττῃ φέγγοσ ἐνδίδωσιν. οὐ μᾶλλον οὖν τῷ ἀέρι τοῦ μέλανοσ ἢ τῷ ὕδατι μέτεστιν, ἧττον.

δὲ τοῦ· ψυχροῦ. τὸ γοῦν ἔλαιον , ἀέροσ πλείστου τῶν ὑγρῶν μετέχον, ἣκιστα ψυχρόν ἐστι καὶ πήγνυται μαλακῶσ· ὁ γὰρ ἀὴρ ἐγκεκραμένοσ οὐκ ἐᾷ σκληρὰν γενέσθαι τὴν πῆξιν βελόνασ δὲ καὶ πόρπασ σιδηρᾶσ καὶ τὰ λεπτὰ τῶν ἔργων οὐχ ὕδατι βάπτουσιν ἀλλ’ ἐλαίῳ, τὴν ἄγαν ψυχρότητα φοβούμενοι τοῦ ·

ὕδατοσ ὡσ διαστρέφουσαν. ἐστιν ἐξετάζεσθαι τὸν λόγον οὐκ ἀπὸ τῶν χρωμάτων ἐπεὶ καὶ χιὼν καὶ χάλαζα καὶ κρύσταλλοσ ἅμα λαμπρότατα γίγνεται καὶ ψυχρότατα καὶ πάλιν πίττα θερμότερόν ἐστι μέλιτοσ καὶ σκοτωδέστερον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION