Plutarch, De primo frigido, chapter, section 14

(플루타르코스, De primo frigido, chapter, section 14)

ὅμωσ δὲ θαυμάζω τῶν ἀξιούντων τὸν ἀέρα, ψυχρὸν εἶναι διὰ τὸ καὶ σκοτεινόν, εἰ μὴ συνορῶσιν ἑτέρουσ ἀξιοῦντασ θερμὸν εἶναι διὰ τὸ καὶ κοῦφον. οὐ γὰρ οὕτω τῷ ψυχρῷ τὸ σκοτεινὸν ὡσ τὸ βαρὺ καὶ στάσιμον οἰκεῖόν ἐστι καὶ συγγενὲσ · δὲ καὶ κοῦφον καὶ ἀνωφερὲσ οὐδέν ἐστι τῶν ψυχρῶν.

ὑγρὸν εὐθὺσ ὀλισθάνει καὶ τὸ κοῦφον οὐχ ἧττον ἢ τὸ θερμὸν ἀποβάλλει , ψυχρότητοσ ἐγγιγνομένησ καὶ τοὐναντίον ὅταν θερμότησ ἐπέλθῃ , πάλιν , ἀναστρέφει τὴν κίνησιν, ἅμα τῷ μεταβαλεῖν εἰσ ἀέρα τῆσ οὐσίασ ἄνω φερομένησ.

καὶ μὴν οὐδὲ τὸ τῆσ φθορᾶσ ἀληθέσ ἐστιν·

οὐ γὰρ εἰσ τοὐναντίον ἀλλ’ ὑπὸ τοῦ ἐναντίου φθείρεται τῶν ἀπολλυμένων ἕκαστον, ὥσπερ τὸ πῦρ ὑπὸ τοῦ ὕδατοσ εἰσ τὸν ἀέρα. τὸ γὰρ ὕδωρ ὁ μὲν Αἰσχύλοσ εἰ καὶ τραγικῶσ ἀλλ’ ἀληθῶσ εἶπε παύσυβριν δίκην πυρόσ·

τὸν Ἀπόλλωνα κατὰ, τὴν μάχην φυσικῶσ μᾶλλον ἢ μυθικῶσ ἀντέταξεν.

ὁ δ̓ Ἀρχίλοχοσ ἐπὶ τῆσ τἀναντία φρονούσησ οὐ κακῶσ εἶπε τῇ μὲν ὕδωρ ἐφόρει δολοφρονέουσα χειρί, τἠτέρῃ δὲ πῦρ.

ἐν δὲ Πέρσαισ τῶν ἱκετευμάτων μέγιστον ἦν καὶ ἀπαραίτητον, εἰ πῦρ λαβὼν ἱκετεύων καὶ ἐν ποταμῷ βεβηκὼσ ἀπειλοίη μὴ τυχὼν τὸ πῦρ, εἰσ τὸ ὕδωρ ἀφήσειν·

ἐτύγχανε μὲν γὰρ ὧν ἐδεῖτο, τυχὼν δ’ ἐκολάζετο διὰ τὴν ἀπειλὴν ὡσ παρὰ νόμον καὶ κατὰ τῆσ φύσεωσ γενομένην. καὶ τοῦτο δὴ·

καὶ κολάζεται σβεννύμενον, οὐχ ὑπὸ τοῦ ἀέροσ τίον ὡσ ὑπολαμβάνει τὴν οὐσίαν αὐτοῦ καὶ δέχεται μεταβάλλοντοσ ·

εἰ γὰρ αἰτία εἰσ ὃ μεταβάλλει τὸ φθειρόμενον ἐναντίον ἐστί, τί μᾶλλον τῷ ἀέρι τὸ πῦρ ἢ τὸ ὕδωρ ἐναντίον φανεῖται;

μεταβάλλει γὰρ εἰσ ὕδωρ συνιστάμενοσ; εἰσ δὲ πῦρ διακρινόμενοσ· ὥσπερ αὖ πάλιν τὸ ὕδωρ διακρίσει μὲν εἰσ ἀέρα φθείρεται συγκρίσει δ’ εἰσ γῆν, ὡσ μὲν ἐγὼ νομίζω δι’ οἰκειότητα τὴν πρὸσ, ἀμφότερα καὶ συγγένειαν, οὐχ ὡσ ἐναντίον ἑκατέρῳ καὶ πολέμιον.

ἐκεῖνοι δέ, ὁποτέρωσ ἂν εἴπωσι, τὸ ἐπιχείρημα διαφθείρουσι. πήγνυσθαί γε μὴν ὑπὸ τοῦ ἀέροσ;

φάναι τὸ ὕδωρ ἀλογώτατόν ἐστιν, αὐτὸν τὸν ἀέρα μηδαμοῦ πηγνύμενον ὁρῶντασ. νέφη γὰρ καὶ ὁμίχλαι καὶ κνηκίδεσ οὐ πήξεισ εἰσὶν ἀλλὰ συστάσεισ καὶ παχύτητεσ ἀέροσ διεροῦ καὶ ἀτμώδουσ ὁ δ’ ἄνικμοσ καὶ ξηρὸσ οὐδ’ ἄχρι ταύτησ τὴν κατάψυξιν ἐνδέχεται τῆσ μεταβολῆσ. ἔστι γὰρ ἃ τῶν ὀρῶν οὐ λαμβάνει 1 νέφοσ; ἀέρι συμμεμιγμένον ὑγρὸν καὶ ψυχρὸν ἐνδιδοῦσι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION