헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δελιβερ́13́

(플루타르코스, De liberis educandis, section 13)

ἤδη δέ τινασ ἐγὼ εἶδον πατέρασ, οἷσ τὸ Β λίαν φιλεῖν τοῦ μὴ φιλεῖν αἴτιον κατέστη. τί οὖν ἐστιν · . ὃ βούλομαι λέγειν, ἵνα τῷ παραδείγματι φωτεινότερον ποιήσω τὸν λόγον; σπεύδοντεσ γὰρ τοὺσ παῖδασ ἐν πᾶσι τάχιον πρωτεῦσαι πόνουσ αὐτοῖσ ὑπερμέτρουσ ἐπιβάλλουσιν, οἷσ ἀπαυδῶντεσ ἐκπίπτουσι, καὶ ἄλλωσ βαρυνόμενοι ταῖσ κακοπαθείαισ οὐ δέχονται τὴν μάθησιν εὐηνίωσ. ὥσπερ γὰρ τὰ φυτὰ τοῖσ μὲν μετρίοισ ὕδασι τρέφεται, τοῖσ δὲ πολλοῖσ πνίγεται, τὸν αὐτὸν τρόπον ψυχὴ τοῖσ μὲν συμμέτροισ αὒξεται πόνοισ, τοῖσ δ’ ὑπερβάλλουσι βαπτίζεται.

δοτέον οὖν τοῖσ παισὶν ἀναπνοὴν τῶν συνεχῶν πόνων, ἐνθυμουμένουσ ὅτι πᾶσ ὁ βίοσ ἡμῶν εἰσ ἄνεσιν καὶ σπουδὴν διῄρηται.

καὶ διὰ τοῦτ’ οὐ μόνον ἐγρήγορσισ ἀλλὰ καὶ ὕπνοσ εὑρέθη, οὐδὲ πόλεμοσ ἀλλὰ καὶ εἰρήνη, οὐδὲ χειμὼν ἀλλὰ καὶ εὐδία, δ̓· οὐδ’ ἐνεργοὶ πράξεισ ἀλλὰ καὶ ἑορταί.

συνελόντι δ’ εἰπεῖν ἡ ἀνάπαυσισ τῶν πόνων ἐστὶν ἄρτυμα. καὶ οὐκ ἐπὶ τῶν ζῴων μόνων τοῦτ’ ἂν ἴδοι τισ γιγνόμενον, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῶν ἀψύχων καὶ γὰρ τὰ τόξα καὶ τὰσ· λύρασ ἀνίεμεν, ἵν’ ἐπιτεῖναι δυνηθῶμεν. καθόλου δὲ σῴζεται σῶμα μὲν ἐνδείᾳ καὶ πληρώσει, ψυχὴ δ’ ἀνέσει καὶ πόνῳ.

πατέρων ἐνίοισ, οἵτινεσ παιδαγωγοῖσ καὶ διδασκάλοισ ἐπιτρέψαντεσ τοὺσ υἱεῖσ αὐτοὶ τῆσ τούτων μαθήσεωσ οὔτ’ αὐτόπται γίγνονται τὸ παράπαν οὔτ’ αὐτήκοοι, πλεῖστον τοῦ δέοντοσ ἁμαρτάνοντεσ.

αὐτοὺσ γὰρ παρ’ ὀλίγασ ἡμέρασ δεῖ δοκιμασίαν λαμβάνειν τῶν παίδων, ἀλλὰ μὴ τὰσ ἐλπίδασ ἔχειν ἐν μισθωτοῦ διαθέσει·

καὶ γὰρ ἐκεῖνοι πλείονα ποιήσονται τὴν ἐπιμέλειαν τῶν παίδων, μέλλοντεσ ἑκάστοτε διδόναι τὰσ εὐθύνασ. κἀνταῦθα δὴ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ ἱπποκόμου χάριεν, ὡσ οὐδὲν οὕτω πιαίνει τὸν ἵππον ὡσ βασιλέωσ ὀφθαλμόσ. πάντων δὲ μάλιστα τὴν μνήμην τῶν παίδων ἀσκεῖν καὶ συνεθίζειν αὕτη γὰρ ὥσπερ τῆσ παιδείασ ἐστὶ ταμιεῖον, καὶ διὰ τοῦτο μητέρα τῶν Μουσῶν ἐμυθολόγησαν εἶναι τὴν Μνημοσύνην, αἰνιττόμενοι καὶ παραδηλοῦντεσ ὅτι οὕτωσ οὐδὲν γεννᾶν καὶ τρέφειν ὡσ ἡ μνήμη πέφυκε. καὶ τοίνυν ταύτην κατ’ ἀμφότερ’ ἐστὶν ἀσκητέον, εἴτ’ ἐκ φύσεωσ μνήμονεσ εἰε͂ν οἱ παῖδεσ·

, εἴτε καὶ τοὐναντίον ἐπιλήσμονεσ.

τὴν γὰρ πλεονεξίαν τῆσ φύσεωσ ἐπιρρώσομεν, τὴν δ’ ἔλλειψιν ἀναπληρώσομεν· καὶ οἱ μὲν τῶν ἄλλων ἔσονται βελτίουσ, οἱ δ’ ἑαυτῶν. τὸ γὰρ Ἡσιόδειον καλῶσ εἴρηται εἰ γάρ κεν καὶ σμικρὸν ἐπὶ σμικρῷ καταθεῖο καὶ θαμὰ τοῦθ̓ ἔρδοισ, τάχα κεν μέγα καὶ τὸ γένοιτο.

μὴ λανθανέτω τοίνυν μηδὲ τοῦτο τοὺσ πατέρασ, ὅτι τὸ μνημονικὸν τῆσ μαθήσεωσ μέροσ οὐ μόνον πρὸσ τὴν παιδείαν ἀλλὰ καὶ πρὸσ τὰσ τοῦ βίου πράξεισ οὐκ ἐλαχίστην συμβάλλεται μοῖραν.

ἡ γὰρ τῶν γεγενημένων πράξεων μνήμη τῆσ περὶ τῶν μελλόντων εὐβουλίασ γίγνεται παράδειγμα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Plutarch, De liberis educandis, section 13

(플루타르코스, De liberis educandis, section 13)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION