헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δελιβερ́09́

(플루타르코스, De liberis educandis, section 9)

ὥσπερ δὲ παραινῶ τῆσ παιδείασ τῶν τέκνων μηδὲν ποιεῖσθαι προὐργιαίτερον, οὕτωσ αὖ πάλιν φημὶ δεῖν τῆσ ἀδιαφθόρου καὶ ὑγιαινούσησ ἔχεσθαι, τῶν δὲ πανηγυρικῶν λήρων ὡσ πορρωτάτω τοὺσ υἱεῖσ ἀπάγειν. τὸ γὰρ τοῖσ πολλοῖσ ἀρέσκειν τοῖσ σοφοῖσ ἐστιν ἀπαρέσκειν.

μαρτυρεῖ δέ μου τῷ λόγῳ καὶ Εὐριπίδησ λέγων ἐγὼ δ’ ἄκομψοσ εἰσ ὄχλον δοῦναι λόγον, εἰσ ἥλικασ δὲ κὠλίγουσ σοφώτεροσ. ἔχει δὲ μοῖραν καὶ τόδ’ ·

οἱ γὰρ ἐν σοφοῖσ φαῦλοι παρ’ ὄχλῳ μουσικώτεροι λέγειν ὁρῶ δ’ ἔγωγε τοὺσ τοῖσ συρφετώδεσιν ὄχλοισ ἀρεστῶσ καὶ κεχαρισμένωσ ἐπιτηδεύοντασ λέγειν καὶ τὸν βίον ὡσ τὰ πολλὰ ἀσώτουσ καὶ φιληδόνουσ ἀποβαίνοντασ. καὶ νὴ Δί’ εἰκότωσ. εἰ γὰρ ἄλλοισ ἡδονὰσ παρασκευάζοντεσ ἀμελοῦσι τοῦ καλοῦ, σχολῇ γ’ ἂν τῆσ ἰδίασ ἡδυπαθείασ καὶ τρυφῆσ ὑπεράνω τὸ ὀρθὸν καὶ ὑγιὲσ ποιήσαιντο ἢ τὸ σῶφρον ἀντὶ τοῦ τερπνοῦ διώξαιεν. "χαλεπὰ τὰ καλά.

οἱ δ’ αὐτοσχέδιοι τῶν λόγων πολλῆσ εὐχερείασ καὶ ῥᾳδιουργίασ εἰσὶ πλήρεισ, οὔθ’ ὅθεν ἀρκτέον οὔθ’ ὅπου παυστέον ἐστὶν εἰδότων. χωρὶσ δὲ τῶν ἄλλων πλημμελημάτων οἳ ἂν ἐκ τοῦ παραχρῆμα λέγωσιν, εἰσ ἀμετρίαν δεινὴν ἐκπίπτουσι καὶ πολυλογίαν.

δ’ οὐκ ἐᾷ τῆσ ἱκνουμένησ συμμετρίασ τὸν λόγον ἐκπίπτειν.

καλούμενοσ ὑπὸ τοῦ δήμου πολλάκισ οὐχ ὑπήκουσε, λέγων ἀσύντακτοσ εἶναι.

ὡσαύτωσ δὲ καὶ Δημοσθένησ ζηλωτὴσ τῆσ τούτου πολιτείασ γενόμενοσ καλούντων αὐτὸν τῶν Ἀθηναίων σύμβουλον ἀντέβαινεν · λέγων.

καὶ ταῦτα μὲν ἴσωσ ἀδέσποτόσ ἐστι καὶ πεπλασμένη παράδοσισ· ἐν δὲ τῷ κατὰ Μειδίου τὴν τῆσ σκέψεωσ ὠφέλειαν ἐναργῶσ παρίστησι. "ἐγὼ δ’ ἐσκέφθαι μὲν ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι φημὶ κοὐκ ἂν ἀρνηθείην καὶ μεμελετηκέναι γ’ ὡσ ἐνῆν μάλιστ’ ἐμοί· "καὶ γὰρ ἂν ἄθλιοσ ἦν, εἰ τοιαῦτα παθὼν καὶ πάσχων ἠμέλουν ὧν περὶ τούτων ἐρεῖν ἔμελλον πρὸσ ὑμᾶσ. τὸ δὲ δεῖν παντάπασιν ἀποδοκιμάζειν τῶν λόγων τὴν ἑτοιμότητα ἢ πάλιν αὖ ταύτην οὐκ ἐπ’ ἀξίοισ ἀσκεῖν οὐ φαίην ἂν ἔγωγε, ἀλλ’ ὡσ ἐν φαρμάκου μοίρᾳ τοῦτο ποιητέον ἐστί.

μέχρι δὴ τῆσ τῶν ἀνδρῶν ἡλικίασ οὐδὲν ἐκ τοῦ παρατυχόντοσ ἀξιῶ λέγειν· ἀλλ’ ὅταν τισ ῥιζώσῃ τὴν δύναμιν, τότε τοῦτον τῶν καιρῶν καλούντων ἐλευθεριάζειν τοῖσ λόγοισ προσήκει.

λυθεῖεν ὕστερον, ὑπὸ τῆσ πολυχρονίου τῶν δεσμῶν συνηθείασ οὐ δυνάμενοι βαδίζειν ὑποσκελίζονται, τὸν αὐτὸν τρόπον οἱ πολλῷ χρόνῳ τὸν λόγον σφίγξαντεσ, κἂν εἴ ποτε ἐκ τοῦ παραχρῆμα δεήσειεν εἰπεῖν, οὐδὲν ἧττον τὸν αὐτὸν τῆσ ἑρμηνείασ χαρακτῆρα φυλάττουσι.

τὸ δ’ ἔτι παῖδασ ὄντασ ἐᾶν ἐπὶ καιροῦ λέγειν ματαιολογίασ τῆσ ἐσχάτησ αἴτιον καθίσταται.

"οἶδ’ ὅτι ταχὺ γέγραπται·

"θαυμάζω δὲ πῶσ οὐχὶ τοιαύτασ πλείουσ γέγραφασ. ὥσπερ τοίνυν ἐπανάγω γὰρ πρὸσ τὴν ἐξ ἀρχῆσ τοῦ λόγου ὑπόθεσιν τὴν θεατρικὴν καὶ παρατράγῳδον, οὕτωσ αὖ πάλιν καὶ τὴν σμικρολογίαν τῆσ λέξεωσ καὶ ταπείνωσιν παραινῶ διευλαβεῖσθαι καὶ φεύγειν· ἡ μὲν γὰρ ὑπέρογκοσ ἀπολίτευτόσ ἐστιν, ἡ δ’ ἰσχνὴ λίαν ἀνέκπληκτοσ.

καθάπερ δὲ τὸ σῶμα οὐ μόνον ὑγιεινὸν ἀλλὰ καὶ εὐεκτικὸν εἶναι χρή, καὶ τὸν λόγον ὡσαύτωσ οὐκ ἄνοσον μόνον ἀλλὰ καὶ εὔρωστον εἶναι δεῖ. τὸ μὲν γὰρ ἀσφαλὲσ ἐπαινεῖται μόνον, τὸ δ’ ἐπικίνδυνον καὶ θαυμάζεται. τὴν αὐτὴν δὲ τυγχάνω γνώμην ἔχων καὶ περὶ τῆσ ἐν τῇ ψυχῇ διαθέσεωσ.

οὔτε γὰρ θρασὺν οὔτ’ ἄτολμον καὶ καταπλῆγα προσῆκεν εἶναι·

τὸ μὲν γὰρ εἰσ ἀναισχυντίαν, τὸ δ’ εἰσ ἀνδραποδωδίαν περιίσταται· ἔντεχνον δὲ τὸ τὴν μέσην ἐν ἅπασι τέμνειν ἐμμελέσ τε. βούλομαι δ’ , ἑώσ ἔτι μέμνημαι τῆσ παιδείασ, ὡσ ἔχω δόξησ περὶ αὐτῆσ εἰπεῖν, ὅτι τὸν μονόκωλον λόγον πρῶτον μὲν ἀμουσίασ οὐ μικρὸν ποιοῦμαι τεκμήριον· ἔπειτα δὲ καὶ πρὸσ τὴν ἄσκησιν ἁψίκορον καὶ πάντη ἀνεπίμονον εἶναι νομίζω.

καὶ πρόσαντεσ, ἡ δὲ ποικιλία τερπνόν, καθάπερ κἀν τοῖσ ἄλλοισ ἅπασιν, οἱο͂ν ἀκούσμασιν ἢ θεάμασιν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Plutarch, De liberis educandis, section 9

(플루타르코스, De liberis educandis, section 9)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION