Plutarch, De invidia et odio, section 2

γεννᾶται τοίνυν τὸ μῖσος ἐκ φαντασίας τοῦ ὅτι πονηρὸς ἢ κοινῶς ἢ πρὸς αὐτόν ἐστιν ὁ μισούμενος:? καὶ γὰρ ἀδικεῖσθαι δόξαντες αὐτοὶ πεφύκασι μισεῖν, καὶ τοὺς ἄλλως ἀδικητικοὺς ἢ πονηροὺς προβάλλονται καὶ δυσχεραίνουσι φθονοῦσι δ ἁπλῶς τοῖς εὖ πράττειν δοκοῦσιν.

ὅθεν ἐοίκεν ὁ μὲν φθόνος ἀόριστος εἶναι, καθάπερ ὀφθαλμία πρὸς ἅπαν τὸ λαμπρὸν ἐκταρασσόμενος:

τὸ δὲ μῖσος ὡρ´ισται καθ ὑποκειμένων ἀεί τινων ἀπερειδόμενον πρὸς αὐτόν.?