Plutarch, De invidia et odio, section 5

(플루타르코스, De invidia et odio, section 5)

ἔτι τοίνυν τὸ μὲν φθονεῖν πρὸσ οὐδένα γίγνεται δικαίωσ· τούτῳ δὲ φθονοῦνται μισοῦνται δὲ πολλοὶ δικαίωσ, ὡσ οὓσ ἀξιομισήτουσ καλοῦμεν, ἂν μὴ φεύγωσι τοὺσ τοιούτουσ μηδὲ βδελύττωνται καὶ δυσχεραίνωσι.

μέγα δὲ τούτου τεκμήριον, ὅτι μισεῖν μὲν πολλοὺσ ὁμολογοῦσιν ἔνιοι φθονεῖν δ’ οὐδενὶ λέγουσι.

καὶ γὰρ ἡ μισοπονηρία τῶν ἐπαινουμένων ἐστί· "χρηστόσ ἐστι Χάριλλοσ, ὃσ οὐδὲ τοῖσ πονηροῖσ χαλεπόσ ἐστι;

δὲ τοῦ ἤθουσ μοχθηρίαν συντομώτατα καὶ δι’ ἑνὸσ ἔφρασεν, ἔχθιστοσ δ’ Ἀχιλῆι μάλιστ’ ἦν ἠδ’ Ὀδυσῆι ὑπερβολὴ γάρ τισ φαυλότητοσ τὸ τοῖσ κρατίστοισ ἐχθρὸν εἶναι.

καὶ φθονεῖν δ’ ἀρνοῦνται κἂν ἐλέγχωνται, μυρίασ σκήψεισ προΐσχονται, ὀργίζεσθαι λέγοντεσ ἢ φοβεῖσθαι τὸν ἄνθρωπον ἢ μισεῖν ἢ ὁ τι ἂν τύχωσιν ἄλλο τῷ φθόνῳ τοῦ πάθουσ ὄνομα περιβάλλοντεσ καὶ καλύπτοντεσ, ὡσ μόνον τοῦτο τῶν ψυχῆσ νοσημάτων ἀπόρρητον.

상위

Plutarch (플루타르코스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION