Plutarch, De genio Socratis, section 29

(플루타르코스, De genio Socratis, section 29)

ὁπλιζομένων δ’ ἡμῶν καὶ συνταττομένων, αὖθισ ἀφικνεῖται Χάρων ἱλαρῷ τῷ προσώπῳ καὶ μειδιῶν καὶ προσβλέπων εἰσ ἡμᾶσ θαρρεῖν ἐκέλευεν, ὡσ δεινοῦ μηδενὸσ ὄντοσ ἀλλὰ τῆσ πράξεωσ ὁδῷ βαδιζούσησ. "ὁ γὰρ Ἀρχίασ, ἔφη, καὶ ὁ Φίλιπποσ ὡσ ἤκουσαν ἥκειν ἐμὲ κεκλημένον, ἤδη βαρεῖσ ὑπὸ τῆσ μέθησ ὄντεσ καὶ συνεκλελυμένοι τοῖσ σώμασι τὰσ ψυχάσ,·

"μόλισ διαναστάντεσ ἔξω προῆλθον ἐπὶ τὰσ θύρασ. "εἶναι λέγονται καὶ τίνεσ;

ὁ Ἀρχίασ εἶπε·

"καί σε τούτου χάριν ἐλθεῖν ἐκελεύσαμεν, εἰ δή τι τυγχάνοισ σαφέστερον ἀκηκοώσ. εἶναι τὴν μήνυσιν οὐ βέβαιον, οὐδ’ ὑπὸ τῶν συνειδότων ἐξενηνέχθαι τὴν πρᾶξιν οὐδενόσ·

οὐ γὰρ ἂν ἀγνοεῖν τὴν ,οἰκίαν αὐτούσ, εἴ τισ εἰδὼσ ἀκριβῶσ ἐμήνυεν·

ἄλλωσ δ’ ὑποψίαν ἢ λόγον ἄσημον ἐν τῇ πόλει περιφερόμενον ἥκειν εἰσ ἐκείνουσ. "ζῶντοσ μὲν Ἀνδροκλείδου πολλάκισ ἐπίσταμαι φήμασ τοιαύτασ ῥυείσασ διακενῆσ καὶ λόγουσ ψευδεῖσ ἐνοχλήσαντασ ἡμῖν· "ἀκήκοα τοιοῦτον, ὦ Ἀρχία σκέψομαι δὲ τὸν λόγον, εἰ κελεύεισ·

"κἂν πύθωμαί τι φροντίδοσ ἄξιον, οὐ λήσεται ὑμᾶσ. "μηδέν, ὦ Χάρων, ἀδιερεύνητον μηδ’ ἄπυστον ὑπὲρ τούτων ἀπολίπῃσ· "τί γὰρ κωλύει μηδενὸσ καταφρονεῖν ἀλλὰ πάντα φυλάττεσθαι καὶ προσέχειν; "καλὸν γὰρ ἡ πρόνοια καὶ τὸ ἀσφαλέσ" ἅμα δὲ τὸν Ἀρχίαν ὑπολαβὼν ἀπῆγεν εἰσ τὸν οἶκον, ἐν ᾧ πίνοντεσ τυγχάνουσιν. "προσευξάμενοι δὲ τοῖσ θεοῖσ ἐξίωμεν.

ταῦτα τοῦ Χάρωνοσ εἰπόντοσ, εὐχόμεθα τοῖσ θεοῖσ καὶ παρεκαλοῦμεν ἀλλήλουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION