Plutarch, De genio Socratis, section 17 7:

(플루타르코스, De genio Socratis, section 17 7:)

"ἄνθρωπε, τί δέδρακασ ἡμᾶσ; "ἐὰν ἀνεὶσ τὴν τραχύτητα τῆσ φωνῆσ, ἀνδρὸσ ἡλικιώτου καὶ πολιὰσ παραπλησίωσ ἔχοντοσ λογισμῶν μετάσχῃσ. εἰ μὲν γὰρ εὐψυχίαν φιλοκίνδυνον ἀποδείξασθαι τοῖσ πολίταισ καὶ θυμὸν ὀλιγωροῦντα τοῦ βίου προῃρήμεθα, Φυλλίδα, πολὺ τὸ τῆσ ἡμέρασ μῆκοσ ἔτι· "καὶ τὴν ἑσπέραν μὴ περιμένωμεν ἀλλ’ ἤδη βαδίζωμεν ἐπὶ τοὺσ τυράννουσ τὰ ξίφη λαβόντεσ· "ἀποκτιννύωμεν, ἀποθνήσκωμεν, ἀφειδῶμεν ἑαυτῶν. εἰ δὲ ταῦτα μὲν οὔτε δρᾶσαι χαλεπὸν οὔτε παθεῖν, ἐξελέσθαι δὲ τὰσ Θήβασ ὅπλων, τοσούτων πολεμίων περιεχόντων, καὶ τὴν Σπαρτιατῶν φρουρὰν ἀπώσασθαι δυσὶ νεκροῖσ ἢ τρισὶν οὐ ῥᾴδιον οὑ̓δὲ γὰρ τοσοῦτον εἰσ τὰ συμπόσια καὶ τὰσ ὑποδοχὰσ παρεσκεύακε Φυλλίδασ ἄκρατον, ὥστε τοὺσ χιλίουσ καὶ πεντακοσίουσ Ἀρχία μεθυσθῆναι δορυφόρουσ ἀλλὰ κἂν ἐκεῖνον ἀνέλωμεν, ἐφεδρεύει, τῇ νυκτὶ νήφων Ἡριππίδασ καὶ Ἄρκεσοσ̓, τί σπεύδομεν κατάγειν φίλουσ καὶ οἰκείουσ ἄνδρασ ἐπὶ προῦπτον ὄλεθρον, καὶ τοῦτο μηδ’ ἀγνοούντων τῶν ἐχθρῶν παντάπασι τὴν κάθοδον; "διὰ τί γὰρ Θεσπιεῦσι μὲν παρήγγελται τρίτην ἡμέραν ταύτην ἐν τοῖσ ὅπλοισ εἶναι προσέχειν, ὅταν οἱ Σπαρτιατῶν ἡγεμόνεσ καλῶσιν; "Ἀμφίθεον δὲ σήμερον, ὡσ πυνθάνομαι, μέλλουσιν ἀνακρίναντεσ, ὅταν Ἀρχίασ ἐπανέλθῃ, διαφθερεῖν. οὐ μεγάλα ταῦτα σημεῖα τοῦ μὴ λανθάνειν τὴν πρᾶξιν; "οὐ κράτιστον ἐπισχεῖν χρόνον οὐχὶ πολὺν ἀλλ’ ὅσον ἐξοσιώσασθαι τὰ θεῖα; "καὶ γὰρ οἱ μάντεισ τῇ Δήμητρι τὸν βοῦν θύοντεσ πολὺν θόρυβον καὶ κίνδυνον λέγουσι δημόσιον ἀποσημαίνειν τὰ ἔμπυρα. "καὶ τὸ σοὶ πλείστησ δεόμενον, ὦ Χάρων, εὐλαβείασ, ἐχθὲσ ἐξ ἀγροῦ μοι συνοδεύων Ὑπατόδωροσ ὁ Ἐριάνθουσ χρηστὸσ μὲν ἄλλωσ καὶ οἰκεῖοσ ἀνὴρ οὐδὲν δὲ τῶν πρασσομένων συνειδώσ, ἔστι σοι φησὶν ὦ Ἱπποσθενείδα, Χάρων ἑταῖροσ ἐμοὶ δ’ οὐ πάνυ συνήθησ ἐὰν οὖν δοκῇ σοι, φράσον αὐτῷ φυλάττεσθαί τινα κίνδυνον ἐξ ἐνυπνίου μάλα δυσχεροῦσ καὶ ἀτόπου· "τῆσ γὰρ ἄλλησ νυκτὸσ ᾤμην αὐτοῦ τὴν οἰκίαν ὠδίνειν ὥσπερ κύουσαν αὐτὸν δὲ καὶ τοὺσ φίλουσ συναγωνιῶντασ εὔχεσθαι καὶ κύκλῳ παρεῖναι τὴν δὲ μυκᾶσθαι καὶ ἀφιέναι φωνάσ τινασ ἀνάρθρουσ, τέλοσ δὲ πῦρ λάμψαι πολὺ καὶ δεινὸν ἐξ αὐτῆσ ἔνδοθεν, ὡσ τὰ πλεῖστα τῆσ πόλεωσ φλέγεσθαι τὴν δὲ Καδμείαν καπνῷ μόνῳ περιέχεσθαι τὸ δὲ πῦρ ἄνω μὴ ἐπιπολάζειν. ", ἡ μὲν οὖν ὄψισ, ὦ Χάρων, ἣν ὁ ἄνθρωποσ; "διεξῆλθε, τοιαύτη τισ ἦν· "ἐγὼ δὲ καὶ παραχρῆμα κατέδεισα, καὶ πολὺ μᾶλλον ἀκούσασ σήμερον ὡσ εἰσ τὴν σὴν οἰκίαν οἱ φυγάδεσ καταίρειν μέλλουσιν, ἀγωνιῶ, μὴ μεγάλων κακῶν ἐμπλήσωμεν ἡμᾶσ αὐτοὺσ, οὐδὲν ἀξιόλογον τοὺσ πολεμίουσ δράσαντεσ ἀλλ’ ὅσον διαταράξαντεσ. "τὴν γὰρ πόλιν πρὸσ ἡμῶν τίθεμαι, τὴν δὲ Καδμείαν ὥσπερ ἐστὶ πρὸσ ἐκείνων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION