Plutarch, De fortuna Romanorum, section 6

(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 6)

περὶ δὲ Γαϊού Καίσαροσ ᾐδέσθην ἂν εἰπεῖν, ὡσ ὑπ’ εὐτυχίασ ἤρθη μέγιστοσ, εἰ μὴ τοῦτ’ αὐτὸσ ἐμαρτύρησεν. ἐπεὶ γὰρ ἀπὸ Βρεντεσίου Πομπήιον διώκων ἀνήχθη πρὸ μιᾶσ ἡμέρασ νωνῶν Ιἀνουαρίων, χειμῶνοσ ἐν τροπαῖσ ὄντοσ, τὸ μὲν πέλαγοσ ἀσφαλῶσ διεπέρασε, τῆσ Τύχησ τὸν καιρὸν ὑπερθεμένησ· εὑρὼν δὲ τὸν Πομπήιον ἄθρουν καὶ πολὺν μὲν ἐν γῇ πολὺν δ’ ἐν θαλάττῃ μετὰ πασῶν ἅμα τῶν δυνάμεων καθεζόμενον αὐτὸσ ὀλιγοστὸσ ὢν, τῆσ μετ’ Ἀντωνίου καὶ Σαβίνου στρατιᾶσ αὐτῷ βραδυ ‐ νούσησ, ἐτόλμησεν εἰσ ἀκάτιον μικρὸν ἐμβὰσ καὶ λαθὼν τόν τε ναύκληρον καὶ τὸν κυβερνήτην ὥσ τινοσ θεράπων ἀναχθῆναι. "γενναῖε, τόλμα καὶ δέδιθι,θι, μηδέν, ἀλλ’ ἐπιδίδου τῇ Τύχῃ τὰ ἱστία καὶ δέχου τὸ πνεῦμα, πιστεύων ὅτι Καίσαρα φέρεισ καὶ τὴν Καίσαροσ Τύχην. οὕτωσ ἐπέπειστο τὴν Τύχην αὐτῷ συμπλεῖν, συναποδημεῖν, συστρατεύεσθαι, συστρατηγεῖν, ἧσ ἔργον ἦν γαλήνην μὲν ἐπιτάξαι θαλάττῃ, θέροσ δὲ χειμῶνι, τάχοσ δὲ τοῖσ βραδυτάτοισ, ἀλκὴν δὲ τοῖσ ἀθυμοτάτοισ, τὸ δὲ τούτων ἀπιστότερον, φυγὴν Πομπηίῳ καὶ Πτολεμαίῳ ξενοκτονίαν, ἵνα καὶ Πομπήιοσ πέσῃ καὶ Καῖσαρ μὴ μιανθῇ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION