Plutarch, De fortuna Romanorum, section 2

(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 2)

ἐγὼ δέ, ὅτι μέν, εἰ καὶ πάνυ πρὸσ ἀλλήλασ ἀεὶ πολεμοῦσι καὶ διαφέρονται Τύχη καὶ Ἀρετή, πρόσ γε τηλικαύτην σύμπηξιν ἀρχῆσ καὶ δυνάμεωσ εἰκόσ ἐστιν αὐτὰσ σπεισαμένασ συνελθεῖν καὶ συνελθούσασ ἐπιτελειῶσαι καὶ συναπεργάσ ασθαι τῶν ἀνθρωπίνων ἔργων τὸ κάλλιστον, ὀρθῶσ ὑπονοεῖν οἰόμαι. καὶ νομίζω, καθάπερ Πλάτων φησὶν ἐκ πυρὸσ καὶ γῆσ ὡσ ἀναγκαίων τε καὶ πρώτων γεγονέναι τὸν σύμπαντα κόσμον, ἵν’ ὁρατόσ τε γένηται καὶ ἁπτόσ, γῆσ μὲν τὸ ἐμβριθὲσ καὶ στάσιμον αὐτῷ συμβαλομένησ, πυρὸσ δὲ χρῶμα καὶ μορφὴν καὶ κίνησιν αἱ ξ δ’ ἐν μέσῳ φύσεισ, ὕδωρ καὶ ἀήρ, μαλάξασαι καὶ σβέσασαι τὴν ἑκατέρου τῶν ἄκρων ἀνομοιότητα συνήγαγον καὶ ἀνεμείξαντο τὴν ὕλην δι’ αὐτῶν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION