Plutarch, Comparison of Lycurgus and Numa, chapter 3

(플루타르코스, Comparison of Lycurgus and Numa, chapter 3)

τῆσ δὲ περὶ τοὺσ γάμουσ καὶ τὰσ τεκνώσεισ κοινωνίασ τὸ ἀζηλότυπον ὀρθῶσ καὶ πολιτικῶσ ἐμποιοῦντεσ ἀμφότεροι τοῖσ ἀνδράσιν οὐ κατὰ πᾶν εἰσ τοῦτο συνηνέχθησαν, ἀλλ’ ὁ Ῥωμαῖοσ μὲν ἀνὴρ ἱκανῶσ ἔχων παιδοτροφίασ, ὑφ’ ἑτέρου δὲ πεισθεὶσ δεομένου τέκνων, ἐξίστατο τῆσ γυναικόσ, ἐκδόσθαι καὶ μετεκδόσθαι κύριοσ ὑπάρχων, ὁ δὲ Λάκων, οἴκοι τῆσ γυναικὸσ οὔσησ παρ’ αὐτῷ καὶ τοῦ γάμου μένοντοσ ἐπὶ τῶν ἐξ ἀρχῆσ δικαίων, μετεδίδου τῷ πείσαντι τῆσ κοινωνίασ εἰσ τέκνωσιν. πολλοὶ δέ, ὥσπερ εἴρηται, καὶ παρακαλοῦντεσ εἰσῆγον ἐξ ὧν ἂν ἐδόκουν μάλιστα παῖδασ εὐειδεῖσ καὶ ἀγαθοὺσ γενέσθαι, τίσ οὖν ἡ διάκρισισ τῶν ἐθισμῶν;

ἢ ταῦτα μὲν ἰσχυρὰ καὶ ἄκρατοσ ἀπάθεια πρὸσ γαμετὴν καὶ τὰ ταράττοντα καὶ κατακαίοντα ζηλοτυπίαισ τοὺσ πολλούσ, ἐκεῖνα δὲ ὥσπερ αἰσχυνομένη ἀτυφία τίσ, παρακάλυμμα τὴν ἐγγύην ἐφελκομένη καὶ τὸ δυσκαρτέρητον ἐξομολογουμένη τῆσ κοινωνίασ; ἔτι δὲ μᾶλλον ἡ περὶ τὰσ παρθένουσ φυλακὴ κατέσταλται τῷ Νομᾷ πρὸσ τὸ θῆλυ καὶ κόσμιον ἡ δὲ τοῦ Λυκούργου παντάπασιν ἀναπεπταμένη καὶ ἄθηλυσ οὖσα τοῖσ ποιηταῖσ λόγον παρέσχηκε.

φαινομηρίδασ τε γὰρ αὐτὰσ ἀποκαλοῦσιν, ὡσ Ἴβυκοσ, καὶ ἀνδρομανεῖσ λοιδοροῦσιν, ὡσ Εὐριπίδησ, λέγων· αἳ σὺν νέοισιν ἐξερημοῦσιν δόμουσ γυμνοῖσι μηροῖσ καὶ πέπλοισ ἀνειμένοισ. τῷ γὰρ ὄντι τοῦ παρθενικοῦ χιτῶνοσ αἱ πτέρυγεσ οὐκ ἦσαν συνερραμμέναι κάτωθεν, ἀλλ’ ἀνεπτύσσοντο καὶ συνανεγύμνουν ὅλον ἐν τῷ βαδίζειν τὸν μηρόν.

καὶ σαφέστατα τὸ γινόμεοον εἴρηκε Σοφοκλῆσ ἐν τούτοισ· καὶ τὰν νέορτον, ἇσ ἔτ’ ἄστολοσ χιτὼν θυραῖον ἀμφὶ μηρὸν πτύσσεται, Ἑρμιόναν. διὸ καὶ θρασύτεραι λέγονται γενέσθαι καὶ πρὸσ αὐτοὺσ πρῶτον ἀνδρώδεισ τοὺσ ἄνδρασ, ἅτε δὴ τῶν μὲν οἴκων ἄρχουσαι κατὰ κράτοσ, ἐν δὲ τοῖσ δημοσίοισ πράγμασι καὶ γνώμησ μεταλαμβάνουσαι καὶ παρρησίασ περὶ τῶν μεγίστων, ὁ δὲ Νομᾶσ ταῖσ γαμεταῖσ τὸ μὲν ἀξίωμα καὶ τὴν τιμὴν ἐτήρησε πρὸσ τοὺσ ἄνδρασ, ἣν εἶχον ἀπὸ Ῥωμύλου θεραπευόμεναι διὰ τὴν ἁρπαγήν, αἰδῶ δὲ πολλὴν ἐπέστησεν αὐταῖσ καὶ πολυπραγμοσύνην ἀφεῖλε καὶ νήφειν ἐδίδαξε καὶ σιωπᾶν εἴθισεν, οἴνου μὲν ἀπεχομένασ τὸ πάμπαν, λόγῳ δὲ μηδὲ ὑπὲρ τῶν ἀναγκαίων ἀνδρὸσ ἄνευ χρωμένασ.

λέγεται γοῦν ποτε γυναικὸσ εἰπούσησ δίκην ἰδίαν ἐν ἀγορᾷ πέμψαι τὴν σύγκλητον εἰσ θεοῦ, πυνθανομένην τίνοσ ἄρα τῇ πόλει σημεῖον εἰή τὸ γεγενημένον.

καὶ τῆσ ἄλλησ εὐπειθείασ καὶ πρᾳότητοσ αὐτῶν μέγα τεκμήριον ἡ μνήμη τῶν χειρόνων. οὕτω Ῥωμαῖοι μνημονεύουσιν ὅτι πρῶτοσ μὲν ἀπεπέμψατο γυναῖκα Σπόριοσ Καρβίλιοσ, μετὰ τὴν Ῥώμησ κτίσιν ἔτεσι τριάκοντα καὶ διακοσίοισ οὐδενὸσ τοιούτου γεγονότοσ, πρώτη δὲ γυνὴ Πιναρίου Θαλαία τοὔνομα διηνέχθη πρὸσ ἑκυρὰν αὑτῆσ Γεγανίαν Ταρκυνίου Σουπέρβου βασιλεύοντοσ, οὕτω καλῶσ καὶ κοσμίωσ τεταγμένα τὰ τῶν γάμων ἦν ὑπὸ τοῦ νομοθέτου.

상위

Plutarch (플루타르코스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION