헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Ανϝιτιο

(플루타르코스, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 3)

αἱ πόλεισ δήπουθεν, ὅταν ἔκδοσιν ναῶν ἢ κολοσσῶν προγράφωσιν, ἀκροῶνται τῶν τεχνιτῶν ἁμιλλωμένων περὶ τῆσ ἐργολαβίασ καὶ λόγουσ καὶ παραδείγματα κομιζόντων εἶθ’ αἱροῦνται τὸν ἀπ’ ἐλάττονοσ δαπάνησ ταὐτὸ ποιοῦντα καὶ βέλτιον καὶ τάχιον. φέρε δὴ καὶ ἡμᾶσ ἔκδοσίν τινα βίου καὶ ἀνθρώπου κακοδαίμονοσ προκηρύσσειν, εἶτα προσιέναι τῇ ἐργολαβίᾳ τὴν Τύχην καὶ τὴν Κακίαν διαφερομένασ· κώνεια τρίβουσαν καὶ ξίφη φέρουσαν καὶ συκοφάντασ ξενολογοῦσαν καὶ πυρετοὺσ ἐξάπτουσαν καὶ πέδασ περικρούουσαν καὶ περιοικοδομοῦσαν εἱρκτάσ·

καίτοι τούτων τὰ πλεῖστα τῆσ Κακίασ μᾶλλον ἢ τῆσ Τύχησ ἐστίν ἀλλὰ πάντ’ ἔστω τῆσ Τύχησ.

ἡ δὲ Κακία παρεστῶσα γυμνὴ καὶ μηδενὸσ δεομένη τῶν ἔξωθεν ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον ἐρωτάτω καὶ τὴν Τύχην, πῶσ ποιήσει κακοδαίμονα καὶ ἄθυμον τὸν ἄνθρωπον. "τύχη , πενίαν ἀπειλεῖσ;

"καταγελᾷ σου Μητροκλῆσ, ὃσ χειμῶνοσ ἐν τοῖσ προβάτοισ καθεύδων καὶ θέρουσ ἐν τοῖσ προπυλαίοισ τῶν ἱερῶν τὸν ἐν Βαβυλῶνι χειμάζοντα καὶ περὶ Μηδίαν θερίζοντα Περσῶν βασιλέα περὶ εὐδαιμονίασ εἰσ ἀγῶνα προυκαλεῖτο. "δουλείαν καὶ δεσμὰ καὶ πρᾶσιν ἐπάγεισ; "καταφρονεῖ σου Διογένησ, ὃσ ὑπὸ τῶν λῃστῶν πωλούμενοσ ἐκήρυττε τίσ ὠνήσασθαι βούλεται κύριον; "κύλικα φαρμάκου ταράττεισ; "οὐχὶ καὶ Σωκράτει ταύτην προύπιεσ, ὁ δ’ ἵλεωσ καὶ πρᾶοσ, οὐ τρέσασ οὐδὲ διαφθείρασ οὔτε χρώματοσ οὐδὲν οὔτε σχήματοσ μάλ’ εὐκόλωσ ἐξέπιεν; "ἀποθνῄσκοντα δ’ αὐτὸν ἐμακάριζον οἱ ζῶντεσ, ὡσ οὐδ’ ἐν Αἵδου θείασ ἄνευ μοίρασ ἐσόμενον. "καὶ μὴν τὸ πῦρ σου Δέκιοσ ὁ Ῥωμαίων στρατηγὸσ προέλαβεν, ὅτε τῶν στρατοπέδων ἐν μέσῳ πυρὰν νήσασ τῷ Κρόνῳ κατ’ εὐχὴν αὐτὸσ ἑαυτὸν ἐκαλλιέρησεν ὑπὲρ τῆσ ἡγεμονίασ. "Ἰνδῶν δὲ φίλανδροι καὶ σώφρονεσ γυναῖκεσ ὑπὲρ τοῦ πυρὸσ ἐρίζουσι καὶ μάχονται πρὸσ ἀλλήλασ, τὴν δὲ νικήσασαν τεθνηκότι τῷ ἀνδρὶ συγκαταφλεγῆναι μακαρίαν ᾅδουσιν αἱ λοιπαί. τῶν δ’ ἐκεῖ σοφῶν οὐδεὶσ ζηλωτὸσ οὐδὲ μακαριστόσ ἐστιν, ἂν μὴ ζῶν ἔτι καὶ φρονῶν καὶ ὑγιαίνων τοῦ σώματοσ τὴν ψυχὴν πυρὶ διαστήσῃ, καὶ καθαρὸσ ἐκβῇ τῆσ σαρκὸσ ἐκνιψάμενοσ τὸ θνητόν. ἀλλ’ ἐξ οὐσίασ λαμπρᾶσ καὶ οἴκου καὶ τραπέζησ καὶ πολυτελείασ εἰσ τρίβωνα καὶ πήραν καὶ προσαίτησιν ἐφημέρου τροφῆσ κατάξεισ; "ταῦτ’ εὐδαιμονίασ ἀρχαὶ Διογένει, ταῦτ’ ἐλευθερίασ Κράτητι καὶ δόξησ. "ἀλλ’ εἰσ σταυρὸν καθηλώσεισ ἢ σκόλοπι πήξεισ; "καὶ τί Θεοδώρῳ μέλει, πότερον ὑπὲρ γῆσ ἢ ὑπὸ γῆσ σήπεται; "Σκυθῶν εὐδαίμονεσ ταφαὶ αὗται· "Ὑρκανῶν δὲ κύνεσ Βακτριανῶν δ’ ὄρνιθεσ νεκροὺσ ἐσθίουσι κατὰ νόμουσ, ὅταν μακαρίου τέλουσ τυγχάνωσιν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 3

(플루타르코스, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 3)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION