Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 1

(플루타르코스, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 1)

ὅτι μέν, ὦ Εὔφανεσ, ἐπαινέτησ ὢν Πινδάρου πολλάκισ ἔχεισ διὰ στόματοσ ὡσ εἰρημένον εὖ καὶ πιθανῶσ ὑπ’ αὐτοῦ τιθεμένων ἀγώνων πρόφασισ ἀρετὰν ἐσ αἰπὺν ἔβαλε σκότον οὐκ ἀγνοοῦμεν. ἀλλὰ καὶ πολιτικῆσ περιόδου κατάλυσιν οἰόμαι δεῖν ἃ πρὸσ ἐμαυτὸν ἑκάστοτε λογίζομαι καὶ πρὸσ σὲ διελθεῖν περὶ τῆσ πρεσβυτικῆσ πολιτείασ·

ὅπωσ;

μηδέτεροσ ἀπολείψει τὴν μακρὰν συνοδίαν μέχρι δεῦρο κοινῇ προερχομένην μηδὲ τὸν πολιτικὸν βίον ὥσπερ ἡλικιώτην καὶ συνήθη φίλον ἀπορρίψασ μεταβαλεῖται πρὸσ ἄλλον ἀσυνήθη καὶ χρόνον οὐκ ἔχοντα συνήθη γενέσθαι καὶ οἰκεῖον, ἀλλ’ ἐμμενοῦμεν οἷσ ἀπ’ ἀρχῆσ προειλόμεθα, ταὐτὸ τοῦ ζῆν καὶ τοῦ ἀν σενι ρεσπιιβλιξα ̔’ἐερενδα σιτ. καλῶσ ζῆν ποιησάμενοι πέρασ εἴ γε δὴ μὴ μέλλοιμεν ἐν βραχεῖ τῷ λειπομένῳ τὸν πολὺν ἐλέγγειν χρόνον, ·

ὡσ ἐπ’ οὐδενὶ καλῷ μάτην ἀνηλωμένον.

οὐ γὰρ ἡ τυραννίσ, ὥσ τισ εἶπε Διονυσίῳ, καλὸν ἐντάφιον· ἀλλ’ ἐκείνῳ γε τὴν μοναρχίαν μετὰ τῆσ ἀδικίασ τὸ γε μὴ παύσασθαι συμφορὰν τελεωτέραν ἐποίησε.

"Διονύσιε, σεαυτοῦ πράττεισ· ἢ ἄρχοντα καλὸν ἐντάφιον ὡσ ἀληθῶσ τὴν ἀπὸ τοῦ βίου δόξαν τῷ θανάτῳ προστίθησι τοῦτο γάρ ἔσχατον δύεται κατὰ γᾶσ ὥσ φησι Σιμωνίδησ, πλὴν ὧν προαποθνήσκει τὸ φιλάνθρωπον καὶ φιλόκαλον καὶ προαπαυδᾷ τῆσ τῶν ἀναγκαίων ἐπιθυμίασ ὁ τῶν καλῶν ζῆλοσ, ὡσ τὰ πρακτικὰ μέρη καὶ θεῖα τῆσ ψυχῆσ ἐξιτηλότερα τῶν παθητικῶν καὶ σωματικῶν ἐχούσησ·

κερδαίνοντεσ μόνον οὐ κοπιῶμεν ἀλλὰ καὶ τὸ τοῦ Θουκυδίδου παράγειν ἐπὶ τὸ βέλτιον, μὴ τὸ φιλότιμον ἀγήρων μόνον ἡγουμένουσ, ἀλλὰ μᾶλλον τὸ κοινωνικὸν καὶ πολιτικόν, ὃ καὶ μύρμηξιν ἄχρι τέλουσ παραμένει καὶ μελίτταισ·

ἔνιοι τοὺσ πολιτικοὺσ ἀξιοῦσιν, ὅταν παρακμάσωσιν, οἴκοι σιτουμένουσ καθῆσθαι καὶ ἀποκεῖσθαι, καθάπερ ἰῷ σίδηρον ὑπ’ ἀργίασ τὴν πρακτικὴν ἀρετὴν σβεννυμένην περιορῶντασ.

ὁ γὰρ Κάτων ἔλεγεν, ὅτι πολλὰσ ἰδίασ ἔχοντι τῷ γήρᾳ κῆρασ οὐ δεῖ τὴν ἀπὸ τῆσ κακίασ ἑκόντασ ἐπάγειν αἰσχύνην·

πολλῶν δὲ κακιῶν οὐδεμιᾶσ ἧττον ἀπραξία καὶ δειλία καὶ μαλακία καταισχύνουσιν ἄνδρα πρεσβύτην, ἐκ πολιτικῶν ἀρχείων καταδυόμενον εἰσ οἰκουρίαν γυναικῶν ἢ κατ’ ἀγρὸν ἐφορῶντα καλαμητρίδασ καὶ θεριστάσ·

ὁ δ’ Οἰδίπουσ ποῦ καὶ τὰ κλείν’ αἰνίγματα τὸ μὲν γὰρ ἐν γήρᾳ πολιτείασ ἄρχεσθαι καὶ μὴ πρότερον, ὥσπερ Ἐπιμενίδην λέγουσι κατακοιμηθέντα νεανίαν ἐξεγρέσθαι γέροντα μετὰ πεντήκοντα ἔτη·

ἀρχὴν καὶ δημαγωγίαν διζήμενοσ, καὶ παρ’ ὡρ́αν στρατηγίου κόπτεισ θύραν, ὥσπερ τισ ἀτεχνότεροσ ὢν νύκτωρ ἐπίκωμοσ ἀφιγμένοσ, ἢ ξένοσ οὐ τόπον οὐδὲ χώραν ἀλλὰ βίον, οὗ μὴ πεπείρασαι, μεταλλάττων.

ἐκπονούμενον, ἄνπερ ἐν καιρῷ φύσεωσ ἐπιλάβηται καὶ πόνον ἐνεγκεῖν καὶ δυσημερίαν εὐκόλωσ δυναμένησ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION