Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 2

(플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 2)

δηλοῦσα τὴν περὶ τὸ ἦθοσ εὐτροπίαν ἐπὶ πολλὰ ταῖσ χρείαισ ἀμειβομένην. λέγομεν οὖν ἐν ἡμῖν ὅτι πολλά μέν, ὦ ἄνθρωπε, σοὶ καὶ τὸ σῶμα νοσήματα καὶ πάθη φύσει τ’ ἀνίησιν ἐξ ἑαυτοῦ καὶ προσπίπτοντα δέχεται θύραθεν ἂν δὲ σαυτὸν ἔνδοθεν ποικίλον τι καὶ πολυπαθὲσ κακῶν ταμιεῖον εὑρήσεισ καὶ θησαύρισμα, ὥσ φησι Δημόκριτοσ, οὐκ ἔξωθεν ἐπιρρεόντων, ἀλλ’ ὥσπερ ἐγγείουσ καὶ αὐτόχθονασ πηγὰσ ἐχόντων, ἃσ ἀνίησιν ἡ κακία πολύχυτοσ καὶ δαψιλὴσ οὖσα τοῖσ πάθεσιν; εἰ δὲ τὰ μὲν ἐν σαρκὶ νοσήματα σφυγμοῖσ καὶ ὤχραισ φωρᾶται καὶ θερμότητεσ αὐτὰ καὶ πόνοι προπετεῖσ ἐλέγχουσι, τὰ δ’ ἐν ψυχῇ λανθάνει τοὺσ πολλοὺσ κακά, διὰ τοῦτ’ ἐστι κακίω, προσαφαιρούμενα τὴν αὑτῶν τοῦ πάσχοντοσ αἴσθησιν.

τῶν μὲν γὰρ περὶ τὸ σῶμα νοσημάτων ἐρρωμένοσ ὁ λογισμὸσ αἰσθάνεται, τοῖσ δὲ τῆσ ψυχῆσ συννοσῶν αὐτὸσ οὐκ ἔχει κρίσιν ἐν οἷσ πάσχει, πάσχει γὰρ ᾧ κρίνει· καὶ δεῖ τῶν ψυχικῶν πρῶτον καὶ μέγιστον ἀριθμεῖν τὴν ἄγνοιαν, δι’ ἧσ ἀνήκεστοσ ἡ κακία τοῖσ πολλοῖσ συνοικεῖ καὶ συγκαταβιοῖ καὶ συναποθνῄσκει. ἀρχὴ γὰρ ἀπαλλαγῆσ νόσου μὲν αἴσθησισ εἰσ χρείαν ἄγουσα τοῦ βοηθοῦντοσ τὸ πάσχον ὁ δ’ ἀπιστίᾳ τοῦ νοσεῖν οὐκ εἰδὼσ ὧν δεῖται, κἂν παρῇ τὸ θεραπεῦον, ἀρνεῖται.

νοσημάτων τὰ μετ’ ἀναισθησίασ χείρονα, λήθαργοι κεφαλαλγίαι ἐπιληψίαι ἀποπληξίαι αὐτοί τε πυρετοὶ οἳ συντείναντεσ εἰσ παρακοπὴν τὸ φλεγμαῖνον καὶ τὴν αἴσθησιν ὥσπερ ἐν ὀργάνῳ διαταράξαντεσ κινοῦσι χορδὰσ τὰσ ἀκινήτουσ φρενῶν.

상위

Plutarch (플루타르코스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION