헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Αματορι

(플루타르코스, Amatoriae narrationes, chapter 3)

ἀνὴρ πένησ Σκέδασοσ τοὔνομα κατῴκει Λεῦκτρα· ἔστι δὲ κώμιον τῆσ τῶν Θεσπιέων χώρασ. τούτῳ θυγατέρεσ γίνονται δύο·

ἐκαλοῦντο δ’ Ἱππὼ καὶ Μιλητία, ἤ, ὥσ τινεσ, Θεανὼ καὶ Εὐξίππη. ἦν δὲ χρηστὸσ ὁ Σκέδασοσ καὶ τοῖσ ξένοισ ἐπιτήδειοσ, καίπερ οὐ πολλὰ κεκτημένοσ. ἀφικομένουσ οὖν πρὸσ αὐτὸν δύο Σπαρτιάτασ;

νεανίασ ὑπεδέξατο προθύμωσ· οἱ δὲ τῶν παρθένων ἡττώμενοι διεκωλύοντο πρὸσ τὴν τόλμαν ὑπὸ τῆσ τοῦ Σκεδάσου χρηστότητοσ. τῇ δ’ ὑστεραίᾳ Πυθώδε ἀπῄεσαν αὕτη γὰρ αὐτοῖσ προὔκειτο ἡ ὁδόσ· διὰ τῆσ Βοιωτίασ ἐπέστησαν πάλιν τῇ τοῦ Σκεδάσου οἰκίᾳ;

ὁ δ’ ἐτύγχανεν οὐκ ἐπιδημῶν τοῖσ Λεύκτροισ, ἀλλ’ αἱ θυγατέρεσ αὐτοῦ ὑπὸ τῆσ συνήθουσ ἀγωγῆσ τοὺσ ξένουσ ὑπεδέξαντο.

οἱ δὲ καταλαβόντεσ ἐρήμουσ; τὰσ κόρασ βιάζονται ὁρῶντεσ δ’ αὐτὰσ καθ’ ὑπερβολὴν τῇ ὕβρει χαλεπαινούσασ ἀπέκτειναν, καὶ ἐμβαλόντεσ ἔσ τι φρέαρ ἀπηλλάγησαν. ἐπανελθὼν δ’ ὁ Σκέδασοσ τὰσ μὲν κόρασ οὐχ ἑώρα, πάντα δὲ τὰ καταλειφθέντα εὑρίσκει σῷα καὶ τῷ πράγματι ἠπόρει, ἑώσ τῆσ κυνὸσ κνυζωμένησ καὶ πολλάκισ μὲν προστρεχούσησ πρὸσ αὐτὸν ἀπὸ δ’ αὐτοῦ εἰσ τὸ φρέαρ ἐπανιούσησ, εἴκασεν ὅπερ ἦν, καὶ τῶν θυγατέρων τὰ νεκρὰ οὕτωσ ἀνιμήσατο.

παρὰ τῶν γειτόνων, ὅτι ἴδοιεν τῇ χθὲσ ἡμέρᾳ τοὺσ καὶ πρῴην καταχθέντασ ἐπ’ αὐτοὺσ Λακεδαιμονίουσ εἰσιόντασ, συνεβάλετο τὴν πρᾶξιν ἐκείνων, ὅτι καὶ πρῴην συνεχῶσ ἐπῄνουν τὰσ κόρασ, μακαρίζοντεσ τοὺσ γαμήσοντασ.

ἀπῄει εἰσ Λακεδαίμονα, τοῖσ ἐφόροισ ἐντευξόμενοσ·

κατὰ τὸ αὐτὸ δὲ καὶ πρεσβύτησ τισ ἕτεροσ τὸ γένοσ ἐξ Ὠρεοῦ·

πόλεωσ τῆσ Ἑστιαιάτιδοσ·

οὗ στενάξαντοσ καὶ κατὰ Λακεδαιμονίων ἀρὰσ ποιουμένου ἀκούσασ ὁ Σκέδασοσ ἐπυνθάνετο τί κακὸν ὑπὸ Λακεδαιμονίων πεπονθὼσ εἰή. ὁ δὲ διηγεῖτο, ὡσ ὑπήκοοσ μέν ἐστι τῆσ Σπάρτησ, πεμφθεὶσ δ’ εἰσ Ὠρεὸν Ἀριστόδημοσ ἁρμοστὴσ παρὰ Λακεδαιμονίων ὠμότητα καὶ παρανομίαν ἐπιδείξαιτο πολλήν. ἔφη " τοῦ ἐμοῦ παιδόσ, ἐπειδὴ πείθειν ἀδύνατοσ ἦν, ἐπεχείρει βιάσασθαι καὶ ἀπάγειν αὐτὸν τῆσ παλαίστρασ·

κωλύοντοσ δὲ τοῦ παιδοτρίβου καὶ νεανίσκων πολλῶν ἐκβοηθούντων, παραχρῆμα ὁ Ἀριστόδημοσ ἀπεχώρησε· τῇ δ’ ὑστεραίᾳ πληρώσασ τριήρη συνήρπασε τὸ μειράκιον, καὶ ἐξ Ὠρεοῦ διαπλεύσασ εἰσ τὴν περαίαν ἐπεχείρει ὑβρίσαι, οὐ συγχωροῦντα δ’ αὐτὸν ἀπέσφαξεν.

ἐπανελθὼν δ’ εἰσ τὴν Ὠρεὸν εὐωχεῖτο.

"τὸ πραχθὲν πυθόμενοσ καὶ τὸ σῶμα κηδεύσασ παρεγενόμην εἰσ τὴν Σπάρτην καὶ τοῖσ ἐφόροισ ἐνετύγχανον· Σκέδασοσ δὲ ταῦτα ἀκούων ἀθύμωσ διέκειτο, ὑπολαμβάνων ὅτι οὐδ’ αὐτοῦ λόγον τινὰ ποιήσονται οἱ Σπαρτιᾶται ἐν μέρει τε τὴν οἰκείαν διηγήσατο συμφορὰν τῷ ξένῳ·

ὁ δὲ παρεκάλει αὐτὸν μηδ’ ἐντυχεῖν τοῖσ ἐφόροισ, ἀλλ’ ὑποστρέψαντα εἰσ τὴν Βοιωτίαν κτίσαι τῶν θυγατέρων τὸν τάφον.

οὐκ ἐπείθετο δ’ ὅμωσ ὁ Σκέδασοσ, ἀλλ’ εἰσ τὴν Σπάρτην ἀφικόμενοσ; τοῖσ ἐφόροισ ἐντυγχάνει ὧν μηδὲν προσεχόντων, ἐπὶ τοὺσ βασιλέασ ἱέται καὶ ἀπὸ τούτων ἑκάστῳ τῶν δημοτῶν προσιὼν ὠδύρετο.

μηδὲν δὲ πλέον ἀνύων ἔθει διὰ μέσησ τῆσ πόλεωσ, ἀνατείνων πρὸσ ἣλιον τὼ χεῖρε, αὖθισ δὲ τὴν γῆν τύπτων ἀνεκαλεῖτο τὰσ Ἐρινύασ καὶ τέλοσ αὑτὸν τοῦ ζῆν μετέστησεν.

δ’ ἐπὶ τούτῳ πόλεμον ἐξενεγκάντων, ἀπήντων οἱ Θηβαῖοι ἐπὶ τὰ Λεῦκτρα, αἰσιούμενοι τὸ χωρίον, ὅτι καὶ πρότερον ἐνταῦθα ἠλευθερώθησαν, ὅτε Ἀμφιτρύων ὑπὸ Σθενέλου φυγὰσ ἐλαθεὶσ εἰσ τὴν Θηβαίων ἀφίκετο πόλιν καὶ Χαλκιδεῦσιν ὑποφόρουσ λαβὼν ἔπαυσε τὸν δασμόν, Χαλκώδοντα τὸν βασιλέα τῶν Εὐβοέων ἀποκτείνασ.

συνέβη δὲ Λακεδαιμονίων ἧτταν παντελῆ γενέσθαι περὶ αὐτὸ τὸ μνῆμα τῶν Σκεδάσου θυγατέρων.

στρατεύματοσ, ἐπὶ σημείοισ τισὶν οὐ καλοῖσ κρινομένοισ θορυβουμένῳ Σκέδασον ἐπιστῆναι κατὰ τοὺσ ὕπνουσ, θαρρεῖν κελεύοντα·

παραγίνεσθαι γὰρ εἰσ Λεῦκτρα Λακεδαιμονίουσ, αὐτῷ τε καὶ ταῖσ θυγατράσι δώσοντασ δίκασ·

πρὸ μιᾶσ δ’ ἡμέρασ ἢ συμβαλεῖν τοῖσ Λακεδαιμονίοισ, πῶλον ἐκέλευεν ἵππου λευκὸν ἕτοιμον παρὰ τῷ τάφῳ τῶν παρθένων σφαγιάσασθαι. ἐξαγαγεῖν καὶ νικῆσαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Amatoriae narrationes, chapter 3

(플루타르코스, Amatoriae narrationes, chapter 3)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION