Plutarch, Amatorius, section 13 2:

(플루타르코스, Amatorius, section 13 2:)

"καὶ παραβόλου πράγματοσ, ὦ Πεμπτίδη, μᾶλλον δ’ ὅλωσ τὰ ἀκίνητα κινεῖν τῆσ περὶ θεῶν δόξησ ἣν ἔχομεν, περὶ ἑκάστου λόγον ἀπαιτῶν καὶ ἀπόδειξιν· "ἀρκεῖ γὰρ ἡ πάτριοσ καὶ παλαιὰ πίστισ, ἧσ οὐκ ἔστιν εἰπεῖν οὐδ’ ἀνευρεῖν τεκμήριον ἐναργέστερον οὐδ’ εἰ δι’ ἄκρασ τὸ σοφὸν εὑρ́ηται φρενόσ, ἀλλ’ ἕδρα τισ αὕτη καὶ βάσισ ὑφεστῶσα κοινὴ πρὸσ εὐσέβειαν, ἐὰν ἐφ’ ἑνὸσ ταράττηται καὶ σαλεύηται τὸ βέβαιον αὐτῆσ καὶ νενομισμένον, ἐπισφαλὴσ γίγνεται πᾶσι καὶ ὕποπτοσ. "ἀκούεισ δὲ δήπου τὸν Εὐριπίδην, ὡσ ἐθορυβήθη ποιησάμενοσ ἀρχὴν τῆσ Μελανίππησ ἐκείνησ, Ζεύσ, ὅστισ ὁ Ζεύσ, οὐ γὰρ οἶδα πλὴν λόγῳ, μεταλαβὼν δὲ χορὸν ἄλλον ἐθάρρει δ’ ὡσ ἐοίκε τῷ δράματι γεγραμμένῳ πανηγυρικῶσ καὶ περιττῶσ ἤλλαξε τὸν στίχον ὡσ νῦν γέγραπται Ζεύσ, ὡσ λέλεκται τῆσ ἀληθείασ ὕπο. "τί οὖν διαφέρει τὴν περὶ τοῦ Διὸσ δόξαν ἢ τῆσ Ἀθηνᾶσ ἢ τοῦ Ἔρωτοσ εἰσ ἀμφίβολον τῷ λόγῳ θέσθαι ἢ καὶ ἄδηλον; "οὐ γὰρ νῦν αἰτεῖ πρῶτον βωμὸν ὁ Ἔρωσ καὶ θυσίαν οὐδ’ ἔπηλυσ ἔκ τινοσ βαρβαρικῆσ δεισιδαιμονίασ, ὥσπερ Ἄτται τινὲσ καὶ Ἀδώνιοι λεγόμενοι, δι’ ἀνδρογύνων καὶ γυναικῶν παραδύεται κρύφα τιμὰσ οὐ προσηκούσασ καρπούμενοσ, ὥστε παρεισγραφῆσ δίκην φεύγειν καὶ νοθείασ τῆσ ἐν θεοῖσ. ἀλλ’ ὅταν Ἐμπεδοκλέουσ ἀκούσῃσ λέγοντοσ, ὦ ἑταῖρε, καὶ Φιλότησ ἐν τοῖσιν ἴση μῆκόσ τε πλάτοσ τε, τὴν σὺ νόῳ δέρκου, μηδ’ ὄμμασιν ἧσο τεθηπώσ· "ταῦτ’ οἰέσθαι χρὴ λέγεσθαι περὶ Ἔρωτοσ· "οὐ γάρ ἐστιν ὁρατὸσ ἀλλὰ δοξαστὸσ ἡμῖν ὁ θεὸσ οὗτοσ ἐν τοῖσ πάνυ παλαιοῖσ· "ὧν ἂν περὶ ἑκάστου τεκμήριον ἀπαιτῇσ, παντὸσ ἁπτόμενοσ ἱεροῦ καὶ παντὶ βωμῷ σοφιστικὴν ἐπάγων πεῖραν, οὐδέν’ ἀσυκοφάντητον οὐδ’ ἀβασάνιστον ἀπολείψεισ πόρρω γὰρ οὐκ ἄπειμι τὴν δ’ Ἀφροδίτην οὐχ ὁρᾷσ ὅση θεόσ; "ἥδ’ ἐστὶν ἡ σπείρουσα καὶ διδοῦσ’ ἔρον, οὗ πάντεσ ἐσμὲν οἱ κατὰ χθόν’ ἔκγονοι. "ζείδωρον γὰρ αὐτὴν Ἐμπεδοκλῆσ εὔκαρπον δὲ Σοφοκλῆσ ἐμμελῶσ πάνυ καὶ πρεπόντωσ ὠνόμασαν. "ἀλλ’ ὅμωσ τὸ μέγα τοῦτο καὶ θαυμαστὸν Ἀφροδίτησ μὲν ἔργον Ἔρωτοσ δὲ πάρεργόν ἐστιν Ἀφροδίτῃ συμπαρόντοσ· "μὴ συμπαρόντοσ δὲ κομιδῇ τὸ γιγνόμενον ἄζηλον ἀπολείπεται καὶ ἄτιμον κἄφιλον. "ἀνέραστοσ γὰρ ὁμιλία καθάπερ πεῖνα καὶ δίψα πλησμονὴν ἔχουσα πέρασ εἰσ οὐδὲν ἐξικνεῖται καλόν· "ἀλλ’ ἡ θεὸσ Ἔρωτι τὸν κόρον ἀφαιροῦσα τῆσ ἡδονῆσ φιλότητα ποιεῖ καὶ σύγκρασιν. "διὸ Παρμενίδησ μὲν ἀποφαίνει τὸν Ἔρωτα τῶν Ἀφροδίτησ ἔργων πρεσβύτατον, ἐν τῇ κοσμογονίᾳ γράφων πρώτιστον μὲν Ἔρωτα θεῶν μητίσατο πάντων. "Ἡσίοδοσ δὲ φυσικώτερον ἐμοὶ δοκεῖ ποιεῖν Ἔρωτα πάντων προγενέστατον, ἵνα πάντα δι’ ἐκεῖνον μετάσχῃ γενέσεωσ. "ἂν οὖν τὸν Ἔρωτα τῶν νενομισμένων τιμῶν ἐκβάλλωμεν, οὐδ’ αἱ τῆσ Ἀφροδίτησ κατὰ χώραν μενοῦσιν. "οὐδὲ γὰρ τοῦτ’ ἔστιν εἰπεῖν, ὅτι τῷ μὲν Ἔρωτι λοιδοροῦνταί τινεσ ἀπέχονται δ’ ἐκείνησ, ἀλλ’ ἀπὸ μιᾶσ σκηνῆσ ἀκούομεν ἔρωσ γὰρ ἀργὸν κἀπὶ τοιούτοισ ἔφυ· "καὶ πάλιν ὦ παῖδεσ, ἥ τοι Κύπρισ οὐ Κύπρισ μόνον, ἀλλ’ ἔστι πολλῶν ὀνομάτων ἐπώνυμοσ. "ἔστιν μὲν Αἵδησ, ἔστι δ’ ἄφθιτοσ βία, ἔστιν δὲ λύσσα μανιάσ· "ὥσπερ οὐδὲ τῶν ἄλλων θεῶν σχεδὸν ἀλοιδόρητοσ οὐδεὶσ ἐκπέφευγε τὴν εὐλοιδόρητον ἀμαθίαν. "σκόπει δὲ τὸν Ἄρην καθάπερ ἐν πίνακι χαλκῷ τὴν ἀντικειμένην ἐκ διαμέτρου τῷ Ἔρωτι χώραν ἔχοντα πηλίκασ εἴληχε τιμὰσ ὑπ’ ἀνθρώπων καὶ πάλιν ὅσα κακῶσ ἀκούει, τυφλὸσ γάρ, ὦ γυναῖκεσ, οὐδ’ ὁρῶν Ἄρησ συὸσ προσώπῳ πάντα τυρβάζει κακά. καὶ μιαιφόνον Ὅμηροσ αὐτὸν καλεῖ καὶ ἀλλοπρόσαλλον ὁ δὲ Χρύσιπποσ ἐξηγούμενοσ τοὔνομα τοῦ θεοῦ κατηγορίαν ποιεῖ καὶ διαβολήν· "ἀναιρεῖν γὰρ εἶναι τὸν Ἄρην φησίν, ἀρχὰσ διδοὺσ τοῖσ τὸ μαχητικὸν ἐν ἡμῖν καὶ διάφορον καὶ θυμοειδὲσ Ἄρην κεκλῆσθαι νομίζουσιν. "ἕτεροι δ’ αὖ φήσουσι τὴν Ἀφροδίτην ἐπιθυμίαν εἶναι καὶ τὸν Ἑρμῆν λόγον καὶ τέχνασ τὰσ Μούσασ καὶ φρόνησιν τὴν Ἀθηνᾶν. ὁρᾷσ δήπου τὸν ὑπολαμβάνοντα βυθὸν ἡμᾶσ ἀθεότητοσ, ἂν εἰσ πάθη καὶ δυνάμεισ καὶ ἀρετὰσ διαγράφωμεν ἕκαστον τῶν θεῶν ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION