Plato, Laws, book 12 189:

(플라톤, Laws, book 12 189:)

εἶναι δοκεῖν τῶν ὕστερον ἐπιγιγνομένων οὐκ ἐκφεύξῃ ποτέ. ἐάν γε μὴν οὗτοσ ἡμῖν ὁ θεῖοσ γένηται σύλλογοσ, ὦ φίλοι ἑταῖροι, παραδοτέον τούτῳ τὴν πόλιν, ἀμφισβήτησίσ τε οὐκ ἔστ’ οὐδεμία οὐδενὶ τῶν νῦν παρὰ ταῦθ’ ὡσ ἔποσ εἰπεῖν νομοθετῶν, ὄντωσ δὲ ἔσται σχεδὸν ὕπαρ ἀποτετελεσμένον οὗ σμικρῷ πρόσθεν ὀνείρατοσ ὣσ τῷ λόγῳ ἐφηψάμεθα, κεφαλῆσ νοῦ τε κοινωνίασ εἰκόνα τινά πωσ συμμείξαντεσ, ἐὰν ἄρα ἡμῖν οἵ τε ἄνδρεσ ἀκριβῶσ ἐκλεχθῶσι, παιδευθῶσί τε προσηκόντωσ, παιδευθέντεσ τε ἐν ἀκροπόλει τῆσ χώρασ κατοικήσαντεσ, φύλακεσ ἀποτελεσθῶσιν οἱούσ ἡμεῖσ οὐκ εἴδομεν ἐν τῷ πρόσθεν βίῳ πρὸσ ἀρετὴν σωτηρίασ γενομένουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION