Plato, Laws, book 11 24:

ὁ δὲ ἀλλαττόμενοσ ἢ νόμισμα ἀντὶ νομίσματοσ, ἢ καὶ τῶν ἄλλων ζῴων ὁτιοῦν ἢ καὶ μὴ ζῴων, ἀκίβδηλον πᾶν διδότω καὶ δεχέσθω τῷ νόμῳ συνεπόμενοσ· προοίμιον δέ, καθάπερ ἄλλων νόμων, δεξώμεθα καὶ περὶ ὅλησ ταύτησ τῆσ κάκησ. κιβδηλείαν δὲ χρὴ πάντα ἄνδρα διανοηθῆναι καὶ ψεῦδοσ καὶ ἀπάτην ὡσ ἕν τι γένοσ ὄν, τοῦτο ᾧ τὴν φήμην ἐπιφέρειν εἰώθασιν οἱ πολλοί, κακῶσ λέγοντεσ, ὡσ ἐν καιρῷ γιγνόμενον ἑκάστοτε τὸ τοιοῦτον πολλάκισ ἂν ὀρθῶσ ἔχοι, τὸν καιρὸν δὲ καὶ ὅπου καὶ ὁπότε ἀτάκτωσ καὶ ἀορίστωσ ἐῶντεσ, τῇ λέξει ταύτῃ πολλὰ ζημιοῦνταί τε καὶ ζημιοῦσιν ἑτέρουσ.