Plato, Laws, book 10 102:

(플라톤, Laws, book 10 102:)

οὐ γάρ που ὅταν γε ἀδύνατον ᾖ τῶν ἁπάντων ἐπιμελεῖσθαι, τότε ἀμέλεια ἔσται τῶν σμικρῶν ἢ μεγάλων, μὴ ἐπιμελουμένῳ ὧν ἂν δυνάμει θεὸσ ἢ φαῦλόσ τισ ὢν ἐλλιπὴσ καὶ μὴ δυνατὸσ ἐπιμελεῖσθαι γίγνηται. πῶσ γὰρ ἄν; νῦν δὴ δύ’ ὄντεσ τρισὶν ἡμῖν οὖσιν ἀποκρινάσθωσαν οἱ θεοὺσ μὲν ἀμφότεροι ὁμολογοῦντεσ εἶναι, παραιτητοὺσ δὲ ἅτεροσ, ὁ δὲ ἀμελεῖσ τῶν σμικρῶν. πρῶτον μὲν θεοὺσ ἀμφότεροί φατε γιγνώσκειν καὶ ὁρᾶν καὶ ἀκούειν πάντα, λαθεῖν δὲ αὐτοὺσ οὐδὲν δυνατὸν εἶναι τῶν ὁπόσων εἰσὶν αἱ αἰσθήσεισ τε καὶ ἐπιστῆμαι·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION