Plato, Laws, book 10 10:

(플라톤, Laws, book 10 10:)

πῶσ; πρῶτον μὲν γῆ καὶ ἥλιοσ ἄστρα τε καὶ τὰ σύμπαντα, καὶ τὰ τῶν ὡρῶν διακεκοσμημένα καλῶσ οὕτωσ, ἐνιαυτοῖσ τε καὶ μησὶν διειλημμένα· καὶ ὅτι πάντεσ Ἕλληνέσ τε καὶ βάρβαροι νομίζουσιν εἶναι θεούσ. φοβοῦμαί γε, ὦ μακάριε, τοὺσ μοχθηρούσ ‐ οὐ γὰρ δή ποτε εἴποιμ’ ἂν ὥσ γε αἰδοῦμαι ‐ μή πωσ ἡμῶν καταφρονήσωσιν. ὑμεῖσ μὲν γὰρ οὐκ ἴστε αὐτῶν πέρι τὴν τῆσ διαφορᾶσ αἰτίαν, ἀλλ’ ἡγεῖσθε ἀκρατείᾳ μόνον ἡδονῶν τε καὶ ἐπιθυμιῶν ἐπὶ τὸν ἀσεβῆ βίον ὁρμᾶσθαι τὰσ ψυχὰσ αὐτῶν. τὸ δὲ τί πρὸσ τούτοισ αἴτιον ἄν, ὦ ξένε, εἰή;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION