Plato, Laws, book 9 146:

νῦν δὲ οὐ γάρ ἐστιν οὐδαμοῦ οὐδαμῶσ, ἀλλ’ ἢ κατὰ βραχύ· διὸ δὴ τὸ δεύτερον αἱρετέον, τάξιν τε καὶ νόμον, ἃ δὴ τὸ μὲν ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ ὁρᾷ καὶ βλέπει, τὸ δ’ ἐπὶ πᾶν ἀδυνατεῖ. ταῦτα δὴ τῶνδε εἵνεκα εἴρηται· νῦν ἡμεῖσ τάξομεν τί χρὴ τὸν τρώσαντα ἤ τι βλάψαντα ἕτερον ἄλλον παθεῖν ἢ ἀποτίνειν. πρόχειρον δὴ παντὶ περὶ παντὸσ ὑπολαβεῖν ὀρθῶσ, "τὸν τί τρώσαντα ἢ τίνα ἢ πῶσ ἢ πότε λέγεισ;