Plato, Laws, book 7 207:

(플라톤, Laws, book 7 207:)

νὴ τὸν Δία, ὦ ξένε, ἀληθὲσ τοῦτο λέγεισ· ἐν γὰρ δὴ τῷ βίῳ πολλάκισ ἑώρακα καὶ αὐτὸσ τόν τε Εὡσφόρον καὶ τὸν Ἕσπερον καὶ ἄλλουσ τινὰσ οὐδέποτε ἰόντασ εἰσ τὸν αὐτὸν δρόμον ἀλλὰ πάντῃ πλανωμένουσ, τὸν δὲ ἥλιόν που καὶ σελήνην δρῶντασ ταῦθ’ ἃ ἀεὶ πάντεσ συνεπιστάμεθα. ταῦτ’ ἔστι τοίνυν, ὦ Μέγιλλέ τε καὶ Κλεινία, νῦν ἃ δή φημι δεῖν περὶ θεῶν τῶν κατ’ οὐρανὸν τούσ γε ἡμετέρουσ πολίτασ τε καὶ τοὺσ νέουσ τὸ μέχρι τοσούτου μαθεῖν περὶ ἁπάντων τούτων, μέχρι τοῦ μὴ βλασφημεῖν περὶ αὐτά, εὐφημεῖν δὲ ἀεὶ θύοντάσ τε καὶ ἐν εὐχαῖσ εὐχομένουσ εὐσεβῶσ. τοῦτο μὲν ὀρθόν, εἴ γε πρῶτον μὲν δυνατόν ἐστιν ὃ λέγεισ μαθεῖν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION