Plato, Laws, book 7 82:

γελοῖον γὰρ δὴ τὸ πάθοσ οἶμαι τοῦτ’ ἂν γίγνοιτο, εὐχῆσ τοιαύτησ γενομένησ. τί μήν; οὐκοῦν ἡμεῖσ ἔμπροσθεν σμικρὸν τῷ λόγῳ ἐπείσθημεν ὡσ οὔτε ἀργυροῦν δεῖ πλοῦτον οὔτε χρυσοῦν ἐν πόλει ἱδρυμένον ἐνοικεῖν; πάνυ μὲν οὖν. τίνοσ οὖν ποτε παράδειγμα εἰρῆσθαι φῶμεν τοῦτον τὸν λόγον; ἆρ’ οὐ τοῦδε, ὅτι τὸ τῶν ποιητῶν γένοσ οὐ πᾶν ἱκανόν ἐστι γιγνώσκειν σφόδρα τά τε ἀγαθὰ καὶ μή;