Plato, Laws, book 6 117:

(플라톤, Laws, book 6 117:)

ἐὰν δέ τισ ἐπαιτιᾶταί τινα ἑκόντα ἀδίκωσ κρῖναι τὴν δίκην, εἰσ τοὺσ νομοφύλακασ ἰὼν κατηγορείτω· ὁ δὲ ὀφλὼν τὴν τοιαύτην δίκην ὑπεχέτω μὲν τοῦ βλάβουσ τῷ βλαφθέντι τὸ ἥμισυ τίνειν, ἐὰν δὲ μείζονοσ ἄξιοσ εἶναι δόξῃ ζημίασ, προστιμᾶν τοὺσ κρίναντασ τὴν δίκην ὅτι χρὴ πρὸσ τούτῳ παθεῖν αὐτὸν ἢ ἀποτίνειν τῷ κοινῷ καὶ τῷ τὴν δίκην δικασαμένῳ. περὶ δὲ τῶν δημοσίων ἐγκλημάτων ἀναγκαῖον πρῶτον μὲν τῷ πλήθει μεταδιδόναι τῆσ κρίσεωσ ‐ οἱ γὰρ ἀδικούμενοι πάντεσ εἰσίν, ὁπόταν τισ τὴν πόλιν ἀδικῇ, καὶ χαλεπῶσ ἂν ἐν δίκῃ φέροιεν ἄμοιροι γιγνόμενοι τῶν τοιούτων διακρίσεων ‐ ἀλλ’ ἀρχήν τε εἶναι χρὴ τῆσ τοιαύτησ δίκησ καὶ τελευτὴν εἰσ τὸν δῆμον ἀποδιδομένην, τὴν δὲ βάσανον ἐν ταῖσ μεγίσταισ ἀρχαῖσ τρισίν, ἃσ ἂν ὅ τε φεύγων καὶ ὁ διώκων συνομολογῆτον·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION