Plato, Laws, book 4 122:

(플라톤, Laws, book 4 122:)

ἀληθέστατα δοκεῖσ μοι λέγειν. ἀλλὰ δὴ μηκέτ’, ὦ ξένε, διατριβὴν πλείω τῆσ μελλήσεωσ ποιώμεθα, ἐπὶ δὲ τὸν λόγον ἐπανέλθωμεν καὶ ἀπ’ ἐκείνων ἀρχώμεθα, εἴ σοι φίλον, ὧν οὐχ ὡσ προοιμιαζόμενοσ εἶπεσ τότε. πάλιν οὖν, οἱο͂́ν φασιν οἱ παίζοντεσ, ἀμεινόνων ἐξ ἀρχῆσ δευτέρων ἐπαναπολήσωμεν, ὡσ προοίμιον ἀλλ’ οὐ τὸν τυχόντα λόγον περαίνοντεσ, καθάπερ ἄρτι·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION