Plato, Laws, book 4 117:

(플라톤, Laws, book 4 117:)

τῶν δὲ ὄντωσ νόμων ὄντων, οὓσ δὴ πολιτικοὺσ εἶναί φαμεν, οὐδεὶσ πώποτε οὔτ’ εἶπέ τι προοίμιον οὔτε συνθέτησ γενόμενοσ ἐξήνεγκεν εἰσ τὸ φῶσ, ὡσ οὐκ ὄντοσ φύσει. ἡμῖν δὲ ἡ νῦν διατριβὴ γεγονυῖα, ὡσ ἐμοὶ δοκεῖ, σημαίνει ὡσ ὄντοσ, οἵ τέ γε δὴ διπλοῖ ἔδοξαν νυνδή μοι λεχθέντεσ νόμοι οὐκ εἶναι ἁπλῶσ οὕτω πωσ διπλοῖ, ἀλλὰ δύο μέν τινε, νόμοσ τε καὶ προοίμιον τοῦ νόμου· ὃ δὴ τυραννικὸν ἐπίταγμα ἀπεικασθὲν ἐρρήθη τοῖσ ἐπιτάγμασιν τοῖσ τῶν ἰατρῶν οὓσ εἴπομεν ἀνελευθέρουσ, τοῦτ’ εἶναι νόμοσ ἄκρατοσ, τὸ δὲ πρὸ τούτου ῥηθέν, πειστικὸν λεχθὲν ὑπὸ τοῦδε, ὄντωσ μὲν εἶναι πειστικόν, προοιμίου μὴν τοῦ περὶ λόγουσ δύναμιν ἔχειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION