Plato, Laws, book 4 100:

ὁ δὲ ἐλεύθεροσ ὡσ ἐπὶ τὸ πλεῖστον τὰ τῶν ἐλευθέρων νοσήματα θεραπεύει τε καὶ ἐπισκοπεῖ, καὶ ταῦτα ἐξετάζων ἀπ’ ἀρχῆσ καὶ κατὰ φύσιν, τῷ κάμνοντι κοινούμενοσ αὐτῷ τε καὶ τοῖσ φίλοισ, ἅμα μὲν αὐτὸσ μανθάνει τι παρὰ τῶν νοσούντων, ἅμα δὲ καὶ καθ’ ὅσον οἱο͂́σ τέ ἐστιν, διδάσκει τὸν ἀσθενοῦντα αὐτόν, καὶ οὐ πρότερον ἐπέταξεν πρὶν ἄν πῃ συμπείσῃ, τότε δὲ μετὰ πειθοῦσ ἡμερούμενον ἀεὶ παρασκευάζων τὸν κάμνοντα, εἰσ τὴν ὑγίειαν ἄγων, ἀποτελεῖν πειρᾶται;