Plato, Laws, book 3 66:

οὐκοῦν ὀρθὸν καὶ τοῦτο; ἢ πῶσ λέγεισ; σκόπει δὴ ποῖ βλέπων ὁ τὸν ἔπαινον τοῦτον περὶ ἑκάστου τιθέμενοσ ὀρθῶσ λέγει· πρῶτον δὲ περὶ αὐτοῦ τοῦ νῦν λεγομένου, πῶσ, εἰ κατὰ τρόπον ἠπιστήθησαν τάξαι τὸ στρατόπεδον οἱ τότε διακοσμοῦντεσ, τοῦ καιροῦ πωσ ἂν ἔτυχον; ἆρ’ οὐκ εἰ συνέστησάν τε ἀσφαλῶσ αὐτὸ διέσῳζόν τε εἰσ τὸν ἀεὶ χρόνον, ὥστε αὐτούσ τε ἐλευθέρουσ εἶναι καὶ ἄλλων ἄρχοντασ ὧν βουληθεῖεν, καὶ ὅλωσ ἐν ἀνθρώποισ πᾶσι καὶ Ἕλλησι καὶ βαρβάροισ πράττειν ὅτι ἐπιθυμοῖεν αὐτοί τε καὶ οἱ ἔκγονοι;