Plato, Laws, book 2 50:

ἐπειδὴ δὲ ταῦτα συνδοκεῖ καὶ σοί, φέρε, φῂσ παρ’ ὑμῖν καὶ τοῖσδε μᾶλλον ἢ παρὰ τοῖσ ἄλλοισ Ἕλλησιν γίγνεσθαι τὰ τοιαῦτα; τί μήν; τί δ’ εἰ καὶ παρὰ τοῖσ ἄλλοισ γίγνοιθ’ οὕτω; πότερον αὐτὰ καλλιόνωσ οὕτωσ εἶναι φαῖμεν ἂν ἢ καθάπερ νῦν γίγνεται γιγνόμενα; πολύ που τὸ διαφέρον, εἰ καθάπερ παρά τε τοῖσδε καὶ παρ’ ἡμῖν, καὶ ἔτι καθάπερ εἶπεσ σὺ νυνδὴ δεῖν εἶναι, γίγνοιτο. φέρε δή, συνομολογησώμεθα τὰ νῦν. ἄλλο τι παρ’ ὑμῖν ἐν πάσῃ παιδείᾳ καὶ μουσικῇ τὰ λεγόμενά ἐστι τάδε;